ı.nisan.xxıv
iç geçirerek anlatacağım bunu ben,
nice yaşlar nice çağlar sonra bir yerde:
bir ormanda yol ikiye ayrıldı, ve ben -
ben gittim daha az geçilmişinden,
ve bütün farkı yaratan bu oldu işte.
Robert Frost
Dedim ki : Ben o kişiyim ki ,
sevda esin verince kaleme sarılırım ,
onun yüreğime yazdıklarını aktarırım .
Āraf XXIV
Sayfa 14 - oğlak klasikleriKitabı okuyacak
XXIV. Üstat dedi ki:
Kendisine ait olmayan bir ölüye sunu sunmak dalkavukluktur . Doğru olan şeyi görüp de, bunu uygulamamak korkaklıktır .
Sayfa 23
XXIV
Gözlerim ressam oldu senin güzelliğine,
Kalbimin levhasına nakşetti görüntünü
Bedenim de çerçeve oldu senin resmine,
Derinlikle güçlendi sanatın en üstünü.
(…)
İşte resmin kalbimde başköşeye asılmış,
(…)
Ama kurnaz gözlerin sanat yeteneği az:
Sırf gördüğünü çizer, yüreği tanıyamaz.
Sayfa 24 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları XXIV. BasımKitabı okudu
XXIV
Onunla evlenmeme,birlikte yaşamama neden olan şeye,onda benim için tek gerekli olan o basit ve malum şeye,başka erkekler ve bu müzisyen parçası da gerek duymuş,bunu istemiş olamazlar mıydı?
Sayfa 89 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Homeros, ilyada XXIV, 603 vd.://Niobe
“Güzel saçlı Niobe,
Oysa on iki çocuğu ölmüştü sarayında, Altı kızı, ergen altı oğlu.
Apollon öfkelenmişti Niobe'ye, Öldürmüştü oğullarını gümüş yayıle,
Kızlanını da okçu Artemis öldürmüştü, Niobe güzel yanaklı Leto ile bir tutuyordu kendisini,
Diyordu Leto iki çocuk doğurdu, bense bir düzine.
İki kişi, Apollon'la Artemis, öldürdü hepsini.
Ölüler yatıp kaldılar kanlar içinde, Kimsecikler yoktu onları gömecek, Herkesi taşa çevirmişti Zeus.
Göklü tanrılar gömdü ölüleri onuncu günü,
İşte o gün yemek geldi Niobe'nin aklına, Göz yaşı dökmekten yorgun düşmüştü.
Bugün Sipylos kayalarında issiz doruklarında,
Akheloos irmağı kıyısında oynaşan su perilerinin
Yataklar var derler ya, işte oralarda,
Tanrı buyruğuyle taş olmuştur Niobe,
Yüreğine sindirir durur acılarını"
Sayfa 114Kitabı okudu
