Bir çocuk büyüklerinin kusurlarını ilk yakalayışında,küçük kafası,büyüklerin hiç de öyle tanrısal zekâları bulunmadığını, kararlarının her zaman akıllıca, düşündüklerinin her zaman gerçek olmadığını, her zaman dürüst davranmadıklarını anlayınca,dünyası yıkılır, paramparça olur.Tapılan tanrılar devrilir, bütün güvenlik yok olur. Ve tanrılar bir kez düştüler mi,tam düşerler.
Ya paramparça olur ya da pisliğin içine gömülürler. Onları yeniden ayağa kaldırmak kolay bir iş değildir, zaten bir daha eskisi gibi de parıldamazlar. Çocuğun dünyası, bir daha eski bütünlüğünü kazanamaz artık. Acı veren bir büyümedir bu
Mezarlık Çocukları..
Mezarlık çocukları, meydandaki çeşmenin çevresindeki ağaç gölgelerinin altında birikmiş gülüşüyorlardı.. Oğlanlar mezarların mermer çerçevelerine oturmuş şakalaşırken, kızlarda ölü yakınlarının bıraktığı çiçeklerin kafalarını koparıp birbirlerinin saçlarını süslüyordu.. Bazıları okula gidecek yaşa gelmemiş, bazıları okula hiç gitmemiş, bazıları da
Sayfa 196 - Doğan Egmont Yayıncılık ve Yayıncılık Tic. A.Ş
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Bay Bilbo Baggins
Hobbitköy ile Subaşı'nda, çeneler durmak nedir bilmeden çalışmaya
ve yaklaşmakta olan davetin söylentileri tüm Shire'da gezinmeye başladı.
Bay Bilbo Baggins'in geçmişi ve kişiliği bir kez daha muhabbetlerin baş
konusu halini aldı ve yaşlılar aniden hatıralarının kıymete bindiğini fark ettiler.
Kimsenin, Babalık olarak bilinen ihtiyar Ham
Metis Yayınları - The Fellowship of the RingKitabı okudu
Allah'ın Sevmediği Amel ZULÜM
Allah'ın Sevmediği Amel
ZULÜM
Zalim:Haksızlık ve zulüm eden, kötü kıyıcı, merhametsiz, gaddar kimse demektir.
Zulüm:Haksızlık, eziyet, işkence, baskı, adaletsizlik demektir.
Zulüm: bir şeyi kendine ait olmayan yere koymak, sınırı aşmak doğru davranmamak, günah işlemektir.
Mazlum:Zulüm görmüş, zulme, haksızlığa uğramış kimse
Tanrı'ya asırlarca sevginin Tanrısı diye tapılmıştır. Saçma mı? Hayır, tam tersi! Bu insanın silinmez sağduyusunun kanla imzalanmış patentidir! İnsan daha o zaman, en vahşi ve kıllı halindeyken kavradı: Gerçek cebirsel insanlık sevgisinin insanlık dışı ve şaşmaz doğruluk işaretinin acımasızlık olması, nasıl ateşin varlığının işareti yanmasıysa, öyle kaçınılmazdı.
...
"Eğer benle aynı fikirdeysen, çocuklar yattıktan sonra büyüklerin yaptığı gibi, hiçbir şey saklamadan konuşalım. Sorum şudur: İnsanlar kundaktan kurtulmalarından itibaren ne düşler, kendilerine ne için eziyet eder?
İnsanlar birinin çıkıp onlara mutluluğun ne olduğunu söylemesini ve ardından onları bu mutluluğa zincirlemesini isterler! Peki, bugün yaptığımız bu değilse nedir? Eski Cennet düşü... Hatırla: Cennette bütün arzu, acıma, sevgi bilgisini yitirmişlerdi. Kutsanmışlardı. Düşleri ameliyatla alınmıştı (ki bu yüzden kutsanmışlardı zaten). Melekler, Tanrı'nın köleleri... Ve şimdi, tam bu düşe ulaşmışken, onu böyle avucumuza almışken (yumruğunu öyle bir sıktı ki o an elinde bir taş tutsa suyunu çıkarırdı) ve geriye sadece düşü paylaştırıp sunmak kalmışken sen kalkıp..."
Sayfa 248 - Epub-versusKitabı okudu
395.jpg){kind=small}