Topraktan öğrenip
Kitapsız bilendir
Hoca Nasreddin gibi ağlayan
Bayburtlu Zihni gibi gülendir
Ferhad'dir,
Kerem'dir,
Ve Keloğlandır
Yol görünür onun garip serine,
analar, babalar umudu keser.
Kahbe felek ona eder oyunu.
Çarşambayı sel alır,
bir yâr sever
kanadı kırılır
ölmeden mezara koyarlar onu.
O, "Yunusu biçâredir,"
ağu içer su yerine.
Fakat bir kerre bir derd anlayan düşmesin önlerine ve bir kerre vakterişip :
"- Gayrık, yeter!.."
Ve bir kerre dediler mi : "İsrafil surunu
toprağın nabzı başlar
onun nabızlarında atmağa. Ne kendi nefsini korur
baştan ayağa yâredir,"
urur, el alır,
çöllerde kalır,
kitapsız bilendir,
Bayburtlu Zihni gibi gülendir.
ve Keloğlandır.
demesinler.
mahlukat yerinden durur",
ne düşmanı kayırır,
"Dağları yırtıp ayırır,
kayaları kesip yol eyler âbıhayat akıtmağa...
