Dost kelimesi Farsça da "seven, sevgili, yâr" anlamındadır.
Sayfa 160 - Dua YayıncılıkKitabı okuyor
Senin can nurun var mı ki, gönlüne yar olsun!
Kadın berekettir
Başak taneleri güneşte yavaş yavaş olgunlaşırken kadın, söz verdi evrene. Elimin değdiği yerler çiçeklenecek; mavi, yeşil, mor tüm renkler anlamını bulacak; bulutlar şefkati öğrenecek; yağmur sabırla düşmeyi toprağa; bıkmadan akacak nehirler; deniz sonsuz suyu ile hem yıkayacak hem doyuracak…
Ne gözlerini dünyaya yeni açmış buruşuk tenli yumuk
Lokman hekim gelmesin ;yarayı yar sarması lazım.
Ah kadın, sen Lokman'ı tanır mıydın
Gülüşü Dicle gibi harelenen Lokman'ı.
Ey nefsim! Kalbim gibi ağla ve bağır ve de ki:
"Fâniyim, fâni olanı istemem. Âcizim, âciz olanı istemem. Ruhumu Rahman'a teslim eyledim, gayr istemem. İsterim, fakat bir yâr-ı bâki isterim. Zerreyim, fakat bir şems-i sermed isterim. Hiç ender hiçim, fakat bu mevcudatı umumen isterim."
Sayfa 221Kitabı okudu
Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır
Sezai Karakoç