-Atı neden yalnız bıraktın?
-Eve yârenlik etsin diye evladım
Zira evler ölür terk ederse sakinleri...
Sayfa 48
“Acaba başkalarının ruhuna yuvalanma alışkanlığımdan mıdır, kendimi onların gördüğü gibi ya da beni fark etseler görecekleri gibi görmem? Herhalde. Beni sahiden tanımış olsalar ne hissedeceklerini anladığım andan itibaren, gerçekten böyle hissediyorlarmış, nasıl hissettiklerini de şimdi, şu anda ifade ediyorlarmış gibi oluyor her şey. İnsanlarla yârenlik etmek benim için bir azap. Başkalarını kendimde taşıdığım için, uzaktayken bile, gene de görüşmeye mecburum onlarla. Yapayalnızım, kalabalıklarca kuşatılmışım. Kendim dışında kaçabileceğim hiçbir yer yok.”
Ben şimdi dolan gözlerim daha taşmadan onlara yarenlik edecek, damlalarına katık olacak, kirpik uçlarıma yarenlik edecek dualar mırıldanıyorumdur.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Anladım ki, ne anlatırsam anlatayım, önemli değildi; önemli olan bir cumartesi akşamı evde annemle oturup yârenlik etmemdi.
“ Bazen elli dokuzuncu yaprak ile yüz altmış ikinci yaprak karlı bir gece kurt uyumalarının işitildiği bir kervansarayda karşılaşırlar , yarenlik ederken aynı kitap için çalıştıklarını anlayıp , odalarından çıkarıp getirdikleri sayfaların hangi mesnevinin neresine düştüğünü , birbirlerine göre yerlerini anlamaya çalışırlardı . “
Sayfa 61Kitabı okudu
Yarenlik, ahbaplık ve kardeşlik bahsi
İkiyüzlüce ve lafta olamaz ki
Yarenlik kolay değil, cefalı iştir
Yarenlikten de ancak vefa beklenir
Sonda vefa göstermeyeceksen eğer
Baştan göze alma sen, cefadır meğer!
Sayfa 70 - Dara YayınlarıKitabı okudu
Belirsizliklerle dolu bir dünyayla başa çıkmak için içimize dönüyoruz; dışarıdan yalıtıldıkça dünya giderek daha da belirsizleşiyor ve içe dönüklüğümüzden başka yarenlik edecek bir şey bulamıyoruz.
Yaşamı Mesih'in yaşamını taklit edenler Mesih'in dirilişi gibi şeylerden kuşku duymazlar. Neden? Çünkü yaşamları öyle yorucu, gündelik çilelerle öyle doludur ki boş boş oturup nedenlerle ve kuşkuyla yarenlik edemez, taş mı makas mı kâğıt mı diye oyunlar oynayamazlar. Dahası, bizatihi ihtiyaç, kuşkuyu yatıştırır.
Sayfa 74Kitabı okudu
Dünya bizi türlü zalimliklere zorluyor, ancak zalimleşirsek ayakta kalabileceğimizi düşünüyoruz. Ben de diyorum ki zalimliğin, kaba gücün, hodbinliğin, bencilliğin aksine merhamet, dostluk, yarenlik, diğerkamlık. .. Yani fıtrata dönüş, kalbe dönüş ...
Başkalarının ıstırabına ilgi duymak mı işin sırrı? İnsan kendi kabilesinden olmayan kişi için de dertleniyorsa merhamet sahibidir. Bütün çocukları seviyorsa, kendisine değmeyen insanların acılarıyla da hemdert oluyorsa merhametlidir.
Ateşte yanmaya cesaretin yoksa ,kavrulmaya yüreğin elvermiyorsa, çölde yolunu şaşırmayacaksan Mecnun'a ne diye yarenlik etmeye kalkarsın?
Sayfa 43Kitabı okudu
Gidenler Gitti Alişim!
Kasnağından fırlayan kayışa
Kaptırdın mı kolunu Alişim!
Daha dün öğle paydosundan önce
Zillerinin gitti ayakları
Yazıldı onunda raporu
“ihmalden!”
Gidenler gitti Alişim
Boş kaldı ceketin sağ kolu
Hadi köyüne dön diyelim
Tek elle sabanı kavrasan bile
Sarı öküz gün görmüştür,
Anlar işin yüzünü!
Üzülme Alişim, sabana geçmezse hükmün
Ağanın davarlarına geçer…
Kim görecek kepenk altında eksiğini
Kapılanırsın boğaz tokluğuna.
Varsın duvarda asılı kalsın bağlaman
Beklesin mızrabını
Sağ yanın yastık ister Alişim
Sol yanın sevdiğini.
Kızlarda emektar sazın gibi
Çifte kol ister saracak!
Emirlerin en makbülü âlimlere yarenlik edendir.
Âlimlerin en kötü emirlere yarenlik edendir.
Sayfa 87Kitabı okudu
Özsaygı denilen şey vardı onlarda, temiz şeyleri, hayatın inceliklerini önemseme vardı; benzerlerinden onları ayıran da buydu. Kolay arkadaşlık kuran kişiler değillerdi; ikisinin de hiçbir zaman gerçekten samimi oldukları kafa dengi dostları, yarenlik ettikleri gönüldaşları olmamıştı. Aslında arkadaşlık güdüleri güçlüydü ama yine de yalnız kaldılar, çünkü hem o güdüyü, hem de temiz ve düzgün yaşama isteklerini aynı zamanda elde etme imkânı bulamamışlardı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Küçük taş ne kadar da şen
Yolda avare ve tek başına gezinirken,
Ne meslekte yükselmek gibi kaygıları var,
Ne de korkutuyor gözünü zorunluluklar;
Kahverengili ala mantosunu
Giydirmiş üzerine gelip geçtiği bu evren;
Güneş kadar hür,
Yarenlik eder ya da parıldar tek başına,
Mutlak görevini getirirken yerine
Gündelik hayatın sadeliğinde.
Sayfa 77Kitabı okudu
Çalışma veya dinlenme saatlerinde yutarcasına, kitap okuyor, lüzumsuz kağıtlara şiirler, makaleler çiziktiriyor, işçilerle yarenlik ediyordu. Zamanla bir hatip gibi rahat, düzgün ve uzun konuşabildiğini gördü.
