Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öncelikle, zamanında babamın kitaplığından aşırıp kendi kitaplığıma dahil ettiğim, lakin yıllar boyunca tozunu almak dışında başka bir ilişki kurmadığım bu değerli eseri, bir etkinlik marifetiyle elime alıp okumamı sağlayan değerli okur dostlarım 
Ebru Ince , 
NigRa ve her okur buluşmasında kitabın adını
Puya..
Birileri vardır, hep aynı hikayeyi yaşatırlar insana.
Puya çiçeğini duydunuz mu hiç ? Anda dağlarında yaşarmış dağların zirvesinde, Allah'a en yakın yerde.
63 yıl boyunca sıradan yaşar ve kimsenin dikkatini çekmezmiş.
O yaşa gelince de ilk kez açar ve çiçeklerinin kokusu insanı sarhoş eder, çiçekleri solunca da ölürmüş .
63 yıl boyunca bir çiçek açmak için yaşamak ve sonra da ölmek. Varlığını ve güzelliklerini sunacak zamanı beklemek.
Aynı hikayeleri yaşamadığımız, varlığımızın ve güzelliğimizin farkına varacağımız bir hafta sonu olsun.
Yaşamak ve yaşarken kaç defa ölmek
Yaşarken bir insan kaç defa ölebilirse kitabı okurken o kadar öldüm. Çok hüzünlendim bunu anlatacak bir şey bulamıyorum. Çin edebiyatından muhteşem bir eser. 
Oğuz Atay 
Tutunamayanlar eserinde yaşamamaktan yoruldum diyor ya işte bu eser onu anlatıyor.
Kumar borcu ve intihar felsefesi içeren kitap kişinin kendini öldürmeyi düşünmesi ama aslında kendini
