Dışarı, dedim, ey küçük harfli hayal
Son hevesini de yitirmeden, dışarı.
Eskidir evlerde söylenen bütün sözler
Hükmü kendisidir odalarda çarpan kalbin
Azalır her gün biraz daha camların ötesi
Eskidir dört mevsim aynı gök altında
Dışarı, dedim, ey sıkıntı, eşyalardan dışarı
Daralır yürüdükçe eşiklerde biten yol
Yağmur eskidir bir avuç bahçelerde
Eprimiş bir zamandır yaz ne yapsak
Toprağa benzer deniz, göreni yeni değilse
Eskidir akşamların kederi
Kirpiklerin nemi, kulak çınlamaları
Rüyalar eskidir aynı uykularda
Çocuklar eski, büyüklerden yapılmış.
Ödemek için ömrüne borcunu
Dışarı, ey başkalarının hayatı
Eskidir aşk bile aynı gövde önünde...
Sayfa 25 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 12. Baskı