Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
" Ağlarsa anam ağlar ardımdan "ları dinleyip hıçkırıklarla ağlayan, " Annemin yelkeni olsa açsa da gelse " lerle kınalar yakılırken gözyaşlarına boğulan son nesil bizdik.. Evet evet bizdik.. Artık ne analar ağlıyor arkadan ne de evlatlar yelkenli gözlüyor.. Bitti.. Ne oluyor? Neler oluyor ? Nasıl duygular bu kadar hızla yok
128 syf.
·
Puan vermedi
İlk imzalı kitabımı hediye aldığımda on dört yaşında idim. Edebiyat öğretmeni ve eleştirmen olan amcam, Aziz Nesin tarafından benim adıma imzalanmış ''Sondan Başa'' adlı kitabı bana verdiğinde günlerce elimde gezdirdiğimi bilirim. Okula götürüp tüm arkadaşlarıma , hocalarıma göstermiştim. Adıma imzalı ya , zannedersiniz ki Aziz Nesin bana
Spoiler içerir.
Körlük (kitapta beyaz felaket diye adlandırılıyor çünkü normal körlükten farkı karanlık bir perde değil beyaz bir ışık görülüyor);
Trafikte bir kişinin kör olmasıyla başlar ki bu olay çok manidardır trafikte gözümüzün kapandığı, insanlıktan çıktığımız, empatiden yoksunlaştığımız zamanlar çok yaşanır.
Yazarın tabiri ile ilk kör ( kitapta hiç kimsenin adı geçmiyor, yazar sanki kim olduğumuz değil de ne olduğumuz önemli diyor bize ) göz doktoruna giderek nedenini öğrenmeye çalışır fakat sebebi bulunmaz. Doktor ve klinikte ki hastalardan başlamak üzere körlük yayılır ve salgın tüm dünyayı vurur sadece doktorun karısı kör olmaz.( Doktorun karısı yardım sever çözüm odaklı, lider ve yol göstericidir. Sanki yazar burda aydınları, aydın kalanları, aydın kalmaya çalışanları temsil etmiş doktorun karısıyla, körleri gördükçe üzülen ve bir o kadarda bu körlerin insanlıktan çıkmalarına rahatsız olan bu kadının gözünden görüyoruz kitabı).
Olay silsilesi yaşanır. Kitabın başında insanların kör olduğu gibi gözler açılır sanki tek bir körle yayılan bu salgın aynı şekilde tek bir aydınlanmayla çözülüyor, ilk kör ilk gören oluyor.
Kitap başladığı gibi bitiyor, aydınlık yarınlar için umudunuzu yitirmeyin diyor yazar.
Yazarın hiciv sanatıyla şov yaptigi bu kitabı okumanızı tavsiye ederim. Gelişmişlik ve refah diye anlatılan bu beyaz ışıklı körlüklerin aydınlatması gözlerin açılması dileğiyle.
155 syf.
·
Puan vermedi
Frankl Avusturyalı bir psikiyatr aynı zamanda legoterapinin kurucusu.
İlk defa duyduğum bir kavram oldu Legoterapi (Anlam terapisi)
Öğrenmem de iyi oldu çünkü benim zaman zaman içine büründüğüm ruh halinin bizzat tanımıydı.
Legoterapi; karamsarlık durumunda hayatı yakalamaya ve hayattan tat almayı hayata anlam katmayı amaçlayan bir terapi
Umut ve Suzluk...
Bir kaza sonucu ayaklarından biri ömür boyu topallayacaktır ve Gertrud' a aşık olacak Gertrud ise kendisine bildiği fakat farklı bir dünyanın kapılarını açan Mounth' a aşık olacak ve kahramanımız Khun ölmek isteyecek ama bazen insan ölemez istesede. " Yaşamayı sineye çekecektim" diyecek ve asla beklemediği başarılara imza atacaktır.
Kitap bitti ve inceleme yapabilmek için Sadri Alışık' tan bir film izleme gereği duydum nedense. Romanın kahramanı Khun ile Sadri abi arasında bir benzerlik hissettim belki de.
Umudunuzu yitirmeyin dedi kitap. Bazen başlangıçlar son sandıklarınızdan sonra başlar.
Büyük usta çevirmen Kamuran Şipal' in de müthiş katkısı olduğunu belirtmek gerek.
Okuduğum ilk Hesse kitabıydı ve bu usta yazarı anlayabilmek için rüzgarlı bir hava, yeşillikle, ormanlık bir alan, doğadan başka hiç bir şeyin çıt çıkarmadığı bir yerde okumak daha anlaşılır kılıyor. Bazen bir cümlenin bitişine dört derin diyafram nefesi dahi yetmiyor. Bu kadar uzun cümlelerde dahi anlamın kopmaması çok az denk geldiğim bir özellikti. Keşke bu kadar geç kalmasaydım Hesse ile tanışmakta. Değerli Hakan. S hocamızın da bu tanışmadaki payı büyüktü. Kendisine saygılarımı sunarım.
Karşıma geçmiş bana bütün hayatını içten ve güzel bir dille anlatan Khun' a kitap bittikten sonra teselli için sarılmak isterdim kardeşçe, Sanki karşımda sulu gözleriyle Khun oturuyordu kitap bunu hissettirdi.
Beğeneceğinizi düşünüyorum ve Hesse' ye mutlaka bir an önce kavuşun derim. Saygılarımla...
Yaşar Kemal... Ne güzel adammışsın...
1960-1993 yılları arasındaki yazıları arasından seçilerek hazırlanmış olan kitap.
Yaşar Kemal dobra, eleştirel, toplumsal sorunlara karşı dürüstçe ve korkusuzca kalemiyle yazmış... İyi ki yazmış.
Halkının sefâletini, sömürülmesini, ezilmesini hep dert edinmiş. Türkiyenin kanayan yaralarına, gerçekliklerine hep söz edinmiş. Bunu kendine görev edinmiş, insanlık borcu olarak görmüş.
Yaşar Kemal gibi kaç kişi cesaret edebilmiştir ki böyle şeylerden söz etmeye?
Ne kadar da doğruydu güzel kaleminden dökülen sözleri...
1960 yıllarından bu yana dert edindiği, kızdığı, gerçekleri anlatmaya uğraştığı şeylerin değişmemiş olması, ülkenin bir kısmının zenginlikle rahat içinde hâlâ yaşarken, bir kısmının da sefâlet içinde yaşıyor olması hiç değişmemişti. Yaşar Kemal değişmesi için uğraşmıştı, sizde uğraşın diyor bize. Düşünün diyordu, umutlu bakın hayata diyordu. Üzerinizdeki şu uyuşukluğu atın kendinize gelin diyordu. Doğanıza sahip çıkın, insanlığınızı yitirmeyin diyordu. Araştırın, okuyun, öğrenin, öğretin diyordu. Değerlerinize sahip çıkın, türkü bilin, şiir bilin, destan bilin diyordu...
Yaşar Kemal hep sevgiden söz etmek istiyordu, hemde delice, çılğınca... Bu dünya böyle karanlık olmasaydı ben sevinçten taşar dolardım diyor...
İyi ki bu dünyada olmuşsun Yaşar Kemal.
Ne güzelde düşünmüşsün halkı, insanlığı, doğayı, ülkeyi, çocukları, kadınları, türküleri, şiirleri, destanları, masalları ve nicesini.
Umut her zaman olmalı değil mi Yaşar Kemal?
İyi ki güzel kalemine denk gelmişiz. İyi ki güzel kelimelerinle yer edinmişsin dünyamıza...
Bircan Yıldırım( Hayat cesurlara torpil geçer ) Kitaptan yorumum
• Hiç bir zaman unutmayın! Yaşamınızın dümeni kendi ellerinizde ... kalbinizin rehberliğini kimsenin karanlık kuyularında yitirmeyin.
Uçurumlar, dümeni kıracağınız rotayı verirler size.
İhtiyacınız olan tek şey cesaret olmalı...
• Yola çıkmayı, yağmurda ıslanmayı, kahraman olmayı bil ve cesaret et..!
144 syf.
5/10 puan verdi
"Buldum. Buldum. Son soru. Sen hala bir nebze olsun, kalbinin herhangi bir köşesinde, evliliğin bir aşk ilişkisi olduğu yanılsamasını taşıyor musun? Eğer taşıyorsan, bu birçok sorunun nedeni olabilir."
Soruyu soran karakter, bunun bir yanılsama olduğunu kabul ederek, içine kendi yargısını da katarak sormuş ama, siz ne düşünürsünüz?
Siz de insanlığınızı yitirmeyin
Bu kitap yazarın zihnine açılan bir pencere mi yoksa başka bir maske halini mi almıştır? Persona bireyin diğer insanlarla ilişki içerisinde olabilmek için benimsediği maskedir. Gölge ise kendimizden ve başkalarından gizlemeye çalıştığımız özellikleri temsil eder. Bu iki kavram Jung' un kişilik için tanımladığı arketiplerdir. Karakterimiz Yozo " ciddi olduğumda görmezden geliniyordum ve sadece ... soytarılık, üçkağıtçılık yaptığımda kelimelerim doğruluk hissi taşıyor gibi görünüyordu " diyor. Onun personası kitap boyunca kendisinin de sıklıkla dile getirdiği soytarılık. Yozo sürekli intihar girişiminde bulunan ama bir türlü bunu başaramayan bir karakter. Yozo' nun intihar teşebbüsleri bana anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını derinden hissettirdi. Hayatta anlaşılmak için verdiğimiz çabanın işe yaramazlığını, taktığımız maskelerin bir süre sonra üzerimize yapıştığını, artık gölgemize bile yabancı olduğumuzda ondan kurtulmanın mümkün olmadığını fark ettim. Bu kitabın yazarın itirafları üzerine kurulu olan, yazarın hayatından parçalar taşıyan bir eser olduğunu anladığımda ise bu gerçeklik ve acı benim için dayanılmaz oldu.
Kendimce yorumlar (spoiler)
incelemeye başlarken, şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim: Kitap fazlasıyla akıcı ve ilgi çekici , pandemi sürecinde okumuş olmam da güzel oldu.
Kitap, günün birinde bir adamın ansızın kör olmasıyla ve bunun bir salgına dönüşmesiyle başlıyor.
"Beyaz felaket" diyorlar bu hastalığa çünkü insanlar normalin dışında bembeyaz bir körlük yaşıyorlar peki kitapta anlatılan bu mu ? bakalım.
Kör olan insanlar bir deliler hastanesinde karantinaya alınıyor, kocasını yalnız bırakmak istemeyen bir kadın kör olmadığı halde aralarına karışıyor. İşte ana kahramanımız, Doktorun Gören Karısı, kitabın bir sayfasında körlere şöyle sesleniyor " tamamen insan olamasak da tamamen hayvan olmamak için çabalamalıyız"
Kitap bizlere hayvanlığa ne kadar yakın olduğumuzu anlatıyor, kimse bizi görmediğinde neler yapabileceğimizi hatta devletlerin önemini...
Kitap sonunda bize tüm cevapları vermiyor,hastalığın sebebini ve kadının neden hasta olmadığını hala merak ediyorum.
Sanırım bunu "Görmek" kitabında öğreneceğim.
son olarak; "Aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı." diyor kitapta Saramago, umudunuzu yitirmeyin, körlük zihinde başlar.
Çok şey kaybediyoruz yaşarken. Belki de yaşamak kaybetmektir. Kendimiz olmak için çabalamak yetmezmiş gibi başka insanların varlığına da bağımlıyız.
Kaybettiğimiz insanların ardından tuttuğumuz yaslar kadar yaşlıyız. Ve bu yaslar her adımda bizi takip ediyor.
Ama umudunuzu yitirmeyin. Belki bir gün uçarız.
151 syf.
·
Puan vermedi
“Umutsuzluğa kapılmak ne saçma bir şey.”
Bu sözleri içindeki mücadele ve savaşma ruhunu hiç kaybetmemiş, her türlü olumsuzluk da dahi kendisine ve tecrübelerine güvenen yılların eskitemediği bir balıkçının ağzından duyuyoruz. Yanında yetiştirdiği Küçük Balıkçı'yla aralarındaki vefa bağı kucaklıyor bizi kitabın ilk sayfaları ve hemen gözlerinizin
RÜZGAR SAATİ
Bütün gün ölüler gibi sustun.
Serseri gibi anılarımı
Anılar doldurur.
Senin sular gibi umudun var
