Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
320 syf.
10/10 puan verdi
1. Bu kitabı kendiniz için okuyunuz
2. Bu kitabı sevdikleriniz için okuyunuz ve okutunuz.
Melez olmanın verdiği avantajla dünyanın her tarafına gidebilen, çabucak kaynaşabilen ve bilgi toplayan bir gazeteci yazar düşünün! Sürekli bir koşuşturmanın içindesiniz. Gün içinde çoklu görev ve işleriniz vardır. Derin düşünmeniz gereken meseleleriniz
~Beyaz Gemi
Hediye olarak gelen kitap :)
Küçük çocukların diliyle büyüklere seslenen kitapların ayrı bir havası oluyor bence. Bu kitapta öyle. Akıcı bir anlatıma sahip.
Kitap, tam bir semboller kitabı bana kalırsa.
Orozkul; Rus kölesi anlamına geliyor. Kitapta Orozkul; kötü, kibirli, içkici, zalim ve soyu kesik. Yani kitapta söylenen, sosyalizmin devamı yok ve sosyalizm zalimliktir.
Mümin; inanan, inançlı anlamına geliyor. Kitapta Mümin dede, iyi niyetli, saf, yardımsever, merhametli. Kitap onu inananların ve güzel insanlar kümesinin sembolü olarak tanımlıyor. Kabahati ise, Orozkul gibilerine bile ses çıkaramayan, boyun eğen biri olmak!
Ve çocuk... Çocuğun bir ismi yok.
Aslında çocuk hepimiziz. Gördüğümüz tüm kötülüklere ve onlarla baş edemeyen iyilere rağmen içindeki umut, inanç, merhamet, iyilik ve hayallerini kaybetmeyen çocuklarız...
Merhabalarrr. Uzun bir aradan sonra bookstagram dünyasına tekrar giriş yapıyorum.Dönüş kitabım tabi ki favori yazarlarımdan birinin olmalıydı.Bu yüzden aşkım serim canım Bryce'ım ve Hunt'ımı seçtim.Gökyüzü ve Nefes Hanesi serinin ikinci kitabı ve ters köşelerle dolu olduğu için genel bir yorum yapacağım.
Sarah 'nın her kitabını sevsem de bu kitapta kesinlikle kendini aştığını düşünüyorum.O nasıl bir finaldir! O nasıl bir zalimliktir! Hangi karakter için ağlayacağımı şaşırdım. Sağolsun yazarımız bombayı bırakıp kaçmış.Seriyi okuyanların benim gibi üçüncü kitabı sabırsızlıkla beklediğinden eminim. Serinin aşkından ölsem de seriye hiç başlamayanlarin tamamlanmasını beklemesini söyleyebilirim.
Kitabın konusunu net olarak anlatamasam da bol bol yeni karakterler, yeni aşklar olduğunu söylemem lazım.Danika ise her zaman ki gibi yine sirlariyla bizi ordan oraya vuruyor. Nasıl saklamış o kadar şeyi inanılır gibi değil.
Ruhn ve Gün arasında ki karmakarışık gizemli kim bu kiz kim bu oğlan olayları aşırı iyiydi. Birbirlerinin gerçekte kim olduklarını öğrendiklerinde yaşadıkları şok derim susarım..
800 küsur sayfalık kitapta bahsedilecek o kadar çok şey var ki.. Tek diyeceğim fantastik aşk severlerin seriyi kesinlikle favorileri arasina ekleyeceği.Seri kesinlikle önerimdir. Ancak +18 sahnelerin de olduğunu unutmayalım lütfen.
Kitapla kalin, sevgiler..
•”Roma İmparatorluğu’nun Hristiyanlara karşı en büyük zulmü başladığında çok Tanrılı dinlerinden vazgeçip Nasıralı İsa’ya gönül vermiş 7 kişinin yolu Kehribar bir köpek sayesinde birleşir. Roma’dan kaçıp bir mağarada uyup uyandıklarında 309 yıl geçmiştir ve Roma artık Hristiyan’dır. Kimse onları öldürmek istemiyordur, tapınaklar yerlerini kiliselere bırakmıştır değişmeyen tek şey yine zalimliktir, zalimlerdir.
•Benim en çok etkilendiğim kısım uyandıklarından sonraki kısım oldu. Roma Romaydı fakat her şey bambaşkaydı. Ceplerindeki para pul olmuştu, herkesin inandığı, dualar ettiği, adaklar adadığı Tanrılar yok olmuştu. Adaleti, hakkı, barışı müjdeleyen İsa’nın dinine inanılıyordu ama görünen bambaşkaydı. Anlatılan, aktarılan her şey farklıydı geçmişte yaşananlardan. Bugün uyusak yüzyıllar sonra uyansak nasıl bir dünyaya uyanmış oluruz acaba diye düşünemeden edemedim açıkçası. Uğruna her şeyimizi harcadığımız paranın, körü körüne bağlandığımız düşüncenin bir anlamı olmayacaktı.
• Bu muhteşem bir hikâyeyi okumak çok keyifliydi. Fakat Nazan Bekiroğlu’nun derin dilinin beni biraz yorduğunu itiraf etmem gerek. Geneline bakarsak çok çok sevdiğim ve oldukça aydınlandığım bir kitap oldu.
Yıkıntılar Arasında
İsveçli gazeteci yazar Stig Dagerman’ın 2.Dünya Savaşının hemen sonrasında, 1946 yılında yaptığı Almanya ziyareti sonrası gözlemelerini aktardığı bir anlatı kitabıdır. Savaş sonrası Almanya’nın panoramasını, yıkıntılar içerisinde, açlık ve soğukla mücadele eden insanların durumunu olabildiğince objektif bir biçimde aktarmış Dagerman.
Bu konuda
Sadece gücüm tükendiğinde pes edeceğim.
Soyu lanetlenmiş Kral Oidipus’un iki oğlu arasındaki savaş ikisinin de savaş meydanında can vermesiyle sonuçlanır. İki kardeşin ölümüyle tiranlığın tek erkek varisi olan Kreon, ölen kardeşlerden haksız bulduğu Polikenes’in cansız bedenini kurda kuşa yem olsun diye ortada bıraktırırken diğer kardeşi kahraman
Bir öneri kitap da bitti... Bu kitabı okurken kalbim çok kırıldı, bazı gerçekleri tekrar tekrar görmüş ve anlamış olmanın burukluğu oturdu yüreğime... Ah, ne zalimliktir güç sahibi olunca bunu kötüye kullanmak... "1984" kitabının içeriğini ve sistemini biraz daha karmaşıklaştırmadan dümdüz anlatmış yazarımız "yerine koyma yöntemi" ile (Matematik'te kullanılan bir yöntem)... 1984'ten sonra okunursa faydalı olacaktır, diye düşünüyorum. Hani orada George Orwell diyor ya; "NASIL'ını anlıyorum; NEDEN'ini anlamıyorum." İşte bu kitapla o "NEDEN"i de anlıyorsunuz.
Her daim iyiliğe ve iyiye doğru; keyifli okumalar, her ne okuyorsanız...;)
Peki ya kaybedenler ne yaşar? Bunu düşündük mü?
“Savaş” sözcüğüne hepimiz aşinayız. İnsanoğlunun bu bitmek bilmez paylaşım kavgasına bir mecburiyetmiş gibi bakmayı, zaferleri kutsamayı, ölümü daha bu dünyada cennet ile taçlandırmayı, haklı-haksızı tespit etmeyi tarih kitaplarından güzelce öğrendik. Hep ileriye, kazanan taraf ile birlikte geleceğe çevirdik yüzümüzü.
Peki ya kaybedenler ne
Viyolonsel
Kitapta zevkle okuyacağınız birçok hikaye var. Yalnız ben kitap hakkında değil , Viyolonsel hikayesi hakkında konuşmak istiyorum.
Heyhat, aşk ne kadar bencildir! Bir genç adam, güzeller güzeli viyolonsel çalan bir genç kıza aşık olur.Genç kızın, viyolonseline gösterdiği alakayı kıskanan adam bir gün şöyle söyler:
"Ey sevgilim, ey narin
Kötülük kelimesi hakkında ne biliyoruz? Daha önce kötülük üzerine hiçi düşündünüz mü ? Buyrun beraber düşünelim fakat incelemem tamamıyla tatkaçıran içerecektir.Kötülük yapanlar kötülüğü sonradan mı öğrenir? Yazara göre kötülük zamandan bağımsız bir durumdur ve insanlar örneğin öldürdüğü için kötü olmazlar,kötü oldukları için öldürürler.
Kötü
Çanlar Kimin İçin Çalıyor
"Zulmü anlatırken zulmetmek zalimliktir! "şeklinde bir söz uydurmamı sağlayan bir kitaptır kendileri.sabah dersim var,umarım yağmur olmaz bisikletime atlayıp giderken ve umarım dünkü gibi mezarlıktan geçerken kaza yapmam; amin...
283 syf.
·
Puan vermedi
furuğ, neredeyse dokunduğu her satırda var olduğu toplumda daima dışlanmışlığını alır ellerine; adetâ somut bir nesne gibi.
32 yıl gibi ufacık ama kocaman ömrünü ailesinden, toplumuna kadar kendini, kendi olmaya adar; onlardan çekilerek.
insanın, örselendiği yere şefkât beslemesi; hakiki merhametin emaresidir. tüm bu toplumun, ailenin, eşinin zalim kalbine inat; zihnini, yüreğini diri tutabilmiş satırlara rastlarsınız 'yaralarım aşktandır'da.. zalimlik, harekette değil bazen bir bakıştadır. eylemsel yanı kişinin kalbine aksetmesinden ibaret olan bir zalimliktir; hem de öyledir ki vücuda azap verenlerden daha sarsıcı olabilir.
kitabın her satırında umudun, merhametin, aşkın, felsefenin ve hepsinden de öte iyilikle işlenmiş bir kalbin emeğine rastlarsınız.
sevgili furuğ,
ben de biliyorum;
"ellerimi bahçeye dikiyorum,
yeşereceğim, biliyorum.."
yeşeriyorsun, görüyorum.
102 syf.
10/10 puan verdi
Dikkat Spoiler !!!
Yaşar Kemal'in her eseri gibi "Yılanı Öldürseler" de müthiş. Bunun yanında Abidin Dino'ya ait çizimler de müthiş. Ülkemizin iki büyük yazarı ve ressamı aynı eserde buluşmuşlar, ne kadar güzel olmuş. Hem gözümüze, hem ruhumuza, vicdanımıza, aklımıza, hayalimize hitap etmişler.
Güzeller güzeli Esme, Abbas'a aşıktır,
Fatih Duman'ın "Dem" ( Bir Telli Baba Romanı ) kitabının sevdiğim yönü benim gibi içinde İstanbul aşkının bulunmasıdır.
İstanbul Avrupa yakasında oturup Anadolu yakasında kütüphane görevlisi olan Bilal'in kütüphanede bulduğu isimsiz bir kitabı okumasından oluşan bir eserdir.
İsimsiz kitabın içinde Telli Baba hikayesi anlatılır.
İlk modern hikayemiz sayılan Küçük Şeyler yedi küçük hikayeden oluşuyor. Durum hikayeciliğine (Çehov tarzı hikayeye) örnek gösterilecek kitapta hayatın belli noktalarına odaklanılıyor: okumuş/okuyan biri olmak, düşüncelerin kırıcı şekilde yanlış çıkması, belirsiz yaşamın zorluğu/planlı-düzenli yaşamın önemi, doğaya değer biçmek, çoğu aşkın/sevginin çıkara dayanması vs...
En güzel hikaye en sonda yer alıyor. "Pandomim" adlı hikaye, palyaçonun, sevdiği kızla kocasını eğlendirmesine odaklanıyor. Sonunu söyleyerek bu buruk hikayeyi berbat etmek istemem. Sevdaların karşılıksız olması veya yarım kalması ne acı değil mi? İnsan "neden böyle bir şey var?" diye sormadan edemiyor. Bence "acı"yı yaratmak da acıya aracı/neden olmak da zalimliktir; zalimlik ister "yaratıcı" ister "aracı insan" eliyle olsun, buna hangi varlığın neden olduğunun önemi yoktur.
kitapla kalın...
