... benim de ölümüm bu dünyada başladı. Ölmeden ölmek zormuş; öyle söylüyor şair. O kadar zor değil. Ölümü beklemek zor. Ölümü bekliyorum ve ölüm gelmek bilmiyor. Ben de bu arada vaktimiz boş geçirmemek için ölümcül düşüncelerimi geliştiriyorum. Aynı zamanda kişiliğimi de aşağılık bir duruma getirmeye çalışıyorum. Belki ölüm geldiği zaman beni ölmeye değer bir yaratık bulamayacak. Ölümden kaçmak için sonsuz sayıda aşağılık düzen peşinde koştum; sonunda, yaşamama izin verilirse, ne yapacağımı bilemeyeceğim. Karanlık günlerimde beni hor görenlerin anıları yüzünden rahat edemeyeceğim.
''Her yıl,bahar Ağrıdağının üstüne yürürken,dağın yamacındaki Küp gölünün kıyısına o yörenin tekmil çobanları gelirler,kepeneklerini gölün bakır rengi toprağının,kırmızı çakmak taşı kayalıklarının üstüne serip halka olup otururlar. Çobanların her yıl sayısı değişir. Tanyeri ışırken bellerindeki kavallarını çıkarıp Ağrıdağının öfkesini hep birden
Sayfa 97Kitabı okudu
"İyi bir insan için yaşam zor, ölüm kolay."
Beklemek, bir şeyin yoluna ve haline girmesini beklemek, beklerken olacak olanın olması için gereken her türlü başka hale geçişlere, kalışlara tahammüle etmek ne zor şeydi. Başı da, ortayı da, sonu da bilip beklemek ne tahammülü güç şeydi. Tanrı'nın da yaptığı bu muydu? Baş, orta, son belli, helak kaçınılmaz, ancak önemli olan o zamanı geçirmek, o zamandan geçmek. Ve geldiğinde gelmemiş gibi, bilmemiş gibi, yaşamamış gibi gelmek, rüyayı görüp uyanmak ve "Neyse rüyaymış," demek ve aynı yerden uyumaya devam etmek. Yaşamaya da, ölmeye de yazık. Bu ölüm için yaşamaya, bu yaşamak için ölmeye yazık.
Sayfa 50Kitabı okudu
YAZARLARDAN TAVSİYELER
1. Adalet Ağaoğlu Ölmeye Yatmak
2. Peride Celal Jaguar
3. Sevgi Soysal Tante Rosa
4. Lale Müldür Saatler Geyikler
Bir süre sonra masalla gerçeği birbirinden ayırmaya başladım. Gerçeği bildiğim halde, masal havadından zor kurtulabiliyordum. Bizler, bazen bir kahramanımız olması isteğini duyar ve bu isteğin tutsağı oluruz.
Sayfa 325Kitabı okudu
“Arkadaşlar büroyu arayıp, babamın telefon numarasını sordular. Aldıkları numara, babamların ev telefonuydu. Arama vakti gelince bir sessizlik oldu ve o zor görev en samimi olduğum değil ama en rahat olan arkadaşa düştü. “Keşke böyle olmasaydı. Ona olan oldu, Ahmet öldü. Hiçbir detayı uzatmanın faydası yok.” diyerek aradı. Yüz ifadesinden telefonu annemin açtığını herkes anladı:”
Ölüm böyle bir şeydi demek ki. Uçsuz bucaksız bir çaresizlik. Çok sevdiğin birini, bir kez daha göremeyecek olduğunu kabul etmek, bu kadar mı zor olurmuş diye düşündü ağlamaklı.
Sayfa 154Kitabı okudu
