Wilhelm Von Rubruk
Adını, 12. ve 13. yüzyıllarda sıklıkla belgelerde adı geçen ve günümüzdeki Fransa'nın kuzey kısmında Rubruk (Rubruquis, Ruysbroek) olarak bilinen yerden alır. 1210 ile 1220 arasındaki uzun zaman diliminde herhangi bir yılda doğmuş olabilir. Bu bilgilerden seyahatini olgun bir yaşta yaptığına hükmedilebilir. Uzun bir boya ve dış görünüm itibarıyla etkileyici bir yapıya sahip olmalıdır, zira kendisi ağırlığı dolayısıyla gayet kuvvetli bir ata ihtiyacı olduğunu belirtiyor. Kral Ludwig'in Sertak Han'a yazdığı, Türkçe ve Arapçaya tercüme edilen mektubunu 1252'de İstanbul'da aldı. 7 Mayıs 1253'te maiyetiyle birlikte denize açıldı. 27 Aralık 1254'te keşişler Möngke Han'ın devasa ordugahına, o zamanın en güçlü imparatorluğunun başkentine ulaştılar. Kafkasya'nın güney eteğinden, Nahcivan, Erzurum, Konya üzerinden, 17 Haziran 1255'te Kıbrıs-Lefkoşa'ya geldi. Belgelerde gördüğümüz gibi, 15 Ağustos 1255'te Trablus'taki tarikatının bir bölümünde yaşıyordu. Seyahatnamesinde; gidiş yolculuğu hakkındaki bilgiler, geri dönüş yolculuğundan çok daha ayrıntılıdır. Eseri, zamanının İç Asyasını öğrenmek için doğru bir kaynaktır. Fransa'ya döndüğünde Kral IX. Louis'e sunduğu rapor tarihi coğrafyadan etnolojiye kadar uzanır. Ayrıca Kumanlar, Kırım'daki bakiye Got kabileleri, Tuna Bulgarları hakkında çağdaşlarıyla aynı bilgileri paylaşmaktadır. Özellikle dikkatlice Asya'nın Hıristiyan kısımlarıyla ama Lamalar ve Budistlerle de meşgul olmuştur. Bizzat filoloji bile kendisine önemli açıklamalar için müteşekkirdir..
Sayfa 4 - Kronik KitapKitabı okudu
Dünya mı?
Sardunyanın silkelediği
Ayışığı vurmuş
Damlalar
Dogen (1200-1253)
"Faniliğe Uyanmak", Lucien Stryk ve Takashi İkemoto,
Zen Poems of Japan: The Crane's Bill (New York: Grove Press, 1973)
Kırım, kuruluşunun ilk yıllarından itibaren Altın Orda toprağıydı. Bunun en güvenilir tanığı, Kırım'ı 1253 nisanında güneyinden kuzeyine kateden Willem'dir.
Kim, nereden, nereye ve niçin..?
"Su'yu beşerî bakış-açısından 'su' olarak görmek,
Su'yun kendini zorunlu olarak
o şekilde âşikâr kıldığını iddia etmeyi gerektirmez.
Bir bitkinin, bir hayvanın, Su'yu,
hatta Su'yun kendini,
nasıl gördüğünü hiç düşündün mü?"
//-: Dōgen (ö. 1253)
İhsan Fazlıoğlu
2. Hamid Devri Valisi Nuri Paşa
Hükümet karşıtı faaliyetler yürüten bu tehlikeli merkezi ortadan kaldıracak başka bir olanak göremeyen Abdülhamit, 1907 Şubat'ında yeni ödünler vermek zorunda kaldı. "Sultan, halk hareketini durdurmanın olanaksız olduğuna inandıktan sonra, diye yazıyordu Zinovyev. Geçen şubat ayının başında halkın uzun süredir ağırlığından şikayet ettiği
Sayfa 249
"Büyük balık küçük balığı özleye de bilirdi.
Ama siz, balıkların birbirini yediği bir hikaye anlatmayı tercih ettiniz."
Samed Behrengi
Şunu öğrendim ki balıkların çoğu yaşlanınca ömürlerini boşuna geçirdiklerini söyleyip yakınırlar. Sürekli sızlanıp herkesten şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü? Samed Behrengi
İsmaililik ve Alamut Kalesi gibi Orta Doğu tarihinin hala ilgi çeken bir konusunda birebir ve yerinde gözlemleri ile Alamut'un sonunu tarihi kayıtlara geçiren Cüveynî olmuştur. Sadece bu sebeple bile Cüveynînin eseri önemli bir başvuru kaynağı olmuş bu konu üzerine kalem oynatan gerek çağdaşı gerekse sonradan gelen tüm müellifler Cüveynînin
Türk, put yapmamıştır...
1253 yılında Moğolistan'a giden rahip-elçi Rubruquis, orada bir Uygur tapınağında gördüğü putların neye delâlet ettiğini sorduğu zaman Uygurlardan
şu cevabı almıştı: «Bunlar tanrı tasvirleri değildir. Bizimkilerden biri öldüğünde yakınları onun suretini yapar, tapınağa koyar. Biz de bunları ölünün hatırası olarak, hürmetle muhafaza ederiz.»
Sayfa 48 - Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
Büyük balık küçük balığı özleye de bilirdi.
Ama siz, balıkların birbirini yediği bir hikaye anlatmayı tercih ettiniz.
Samed Behrengi
Yazarın eline ,diline,yüreğine sağlık. Hani derler ya çocukların seviyesine inilmez aksine çocukların seviyesine çıkılır diye. Hahh çok yaşayın işte bu kitap öyle bir kitap. Mecera dolu güzel bir sürüven. Çocukların ilgisini çekebilecek bir üslupla kibrin, kendini beğenmişliğin ne kadar boş bir duygu olduğunu büyülü bir dünya ile anlatmış yazar. Bize düşen sadece okumak . Üstelik Samet Behrengi eserinde kılık değiştirme motifine de değinerek halk edebiyatı geleneğini masal ile derleyerek ortaya özgün bir eser de bırakmıştır. Bu çocuk masallarında ilk defa karşılaştığım bir durum. Ve çocukların da hem zihin hem de hayal dünyasını zenginleştirmiştir. Yine bu yönüyle de takdir edilecek bir durum. Okumanızı tavsiye ederim. İyi okumalar ....
Samed Behrengi
