Kuşkuculuk, görünüşleri ve yargıları herhangi bir biçimde birbirlerine karşıt konuma getirme becerisidir; öyle ki, biz böyle yaparak, sonuçta, birbirine karşıt şeyler ve argümanlardaki güç eşitliği nedeniyle, önce zihinsel bir duraksamaya (epokhe) uğruyor, bunun ardından da ruh dinginliğine ( ataraksia ) ulaşıyoruz.