Mustafa Esen
@Mustafaesen0107
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman
Üniversite öğrencisi
Şanlıurfa
Şanlıurfa, 27 Kasım 2003
8 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
İnsanın Anlam Arayışı
Yaşamı anlamlı ve amaçlı kılan şey, insanın elinden alınamayan ruhsal özgürlüğüdür.
Umut, koşup giderken bir sokağın köşesinde, daha kurşun havadayken vurulup ölmekti.
Mai ve Siyah
Yıldızlı ve mavi bir gecede kurulan bütün hayaller, siyah ve yıldızsız bir gecede sona erer.
Okur Takip Önerileri
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız
Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi;fakat yokluğu müthişti
En kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim. Yemeğe kal, dediler: kaldım. Oysa, kalınmaz. Onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. Sonunda kalkıp gidilir. Her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni
Serenad
Yanımda olmanı istiyorum diyemediğim için bu yağmur içimi ıslatıyor dediğimi nasıl anlamaz?
Düpedüz, sarıl bana dedikten sonra, sarılmanın ne anlamı kalır!
Onca koşuşturmadan sonra, vardığımız nokta gecenin köründe, bir hiçliğin ortası.
Ve belki de bilmek o kadar da önemli değildir. Kendi alternatif gerçekliğimizi yaratmaya çalışan zamanımızın delileriyiz. Taşlardan ve kaostan bir dünya yaratmaya çalışan. Geçmişimizin geleceğimizi belirlemesine izin verebiliriz.Ya da kendi adımıza karar verebiliriz. Hayatımızın geri kalanını, dünyanın bize kim olduğumuzu söylemesine izin vererek geçirebiliriz. Akıllı veya deli. Kahraman veya kurban. Tarihe bırakırız, iyi mi yoksa kötü mü olduğumuzu söylemeyi.
Evet, her şeyi eleştirebilirim, yakınıp yargılayabilirim ama bu bana ne kazandırır ki? Her şeye karşı savaştım; ama zamanla aslında hiçbir şeyin yanında olamadığımı da anladım. Her zaman iyileşirsin. Sonra yine yoldan çıkarsın. Rol kesersin. Uğruna savaşacak bir şeyler bulana kadar, bir şeylere karşı savaşmayı seçersin. Çünkü geriye sadece elle tutulamayan fikirler, mefhumlar, inanışlar ve fanteziler kalır. Taşlar ufalanır. Ağaçlar çürür. insanlar da maalesef ölür. Yaşamınızda, rayından çıkabilecek şeylerin hepsini fark ettikten sonra hayat yaşanır olmaktan çıkar, daha çok beklemekle geçer. Kanseri beklemekle. Bunamayı beklemekle. Bütün bunları öğrendim ve artık geri dönüşü yok. Tamamlayamadığım şeylerle dolu olan hayatımda, bir tamamlanmamış olay daha. Artık kaçışınızı planlamanız gerekiyor.
"Beni anlamıyorlardı. Zararı yok. Zaten beni daha kimler anlamadı. Ben, iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok..
Galiba hep acele ettim. Hep yapması gereken çok şey olduğunu hissedip, hiçbir şey yapmak istemeyen biriydim. İçimde adı boş ukdeler biriktirdim. Dolduracak birini bekledim, kendimden umudu kestikten sonra. Sonra beklemekten de vazgeçtim.
Sana bir şey olsa haberi olmayacak insanları taşıyorsun içinde, sana bir şey olmasın diye gözleri üzerinde gezenler, senin için içi titreyenler varken hep başka bahçede gözün, sende açan çiçekleri ezerken. Başka evlerin ışıklarına dalmışsın,karanlığın bundan. Başkalarına özenirken senin güzelliğin kırılıyor,aynada tüm ağrın ondan!
Sözlerim seni korkutmasın
Sözlerim seni korkutmasın; ölü biri daha fazla bir şey istemez, sevgi istemez, merhamet istemez ve teselli istemez."
