Gidelim buradan... Göğsünü sıkan, içini daraltan o laneti geride bırakıp gidelim. Burada yağmur bile güzel yağmıyor artık. Yağmuru güzel yağan bir yerlere gidelim.
İnsanın en kötü yalanı kendine karşı olanıdır.
Ona bakarken Mevlana'nın sözeleri gelmişti aklıma:
Bu aşka ilahi diyemem korkarım / İnsani diyemem utanırım."
Okur Takip Önerileri
Rûhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervâne olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Ben gördüğüm şeyim, diğerlerinin bende gördüğü şey değil, kendi gördüğüm şeyim.
İnsanlar yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları "kişi"yi anlatırlar.
Ağlarım, tepinirim, çatlarım, çıldırırım, ölürüm, fakat yok olamam.
“İçtenlikten uzak, asla sürekliliği olmayan insan ilişkileri. Hepsi yerin dibine batsın!”
Sayfa 21
“İnsan, acısıyla tek başına kalmayı ve kaçma isteğinin üstesinden nasıl geleceğini öğrendiğinde, öğrenecek çok az şey kalmıştır.“
Sayfa 537
“İnsan ara sıra evini yakmalı — ve çıkıp seyretmeli.“
Sayfa 70
“Beni yaraladı / beni uyandıran.“
Sayfa 71
“Kalbimi açtığım kişiden saygı görmek isterim.“
Sayfa 609
“Bildiğimle hissettiğim arasında daima bir çatışma olacak.”
Sayfa 13
“Yüreğimdeki yarayı iyileştiremiyorum.”
Sayfa 185
“İçinde yaşadığı yeri terk etmek isteyen kişi mutsuz kişidir.”
Sayfa 35
