...
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım.
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan
Sonunda ben de alıştım.
Ah...dedim sonra,
Ah!
...
+ Neden hiç mutlu değilsin zeze?
- Neden mutlu olmalıyım?
+ Çünkü dünyaya bir kez geliyoruz.
- iyi ki bir kere geliyoruz portuga.
+Neden?
- ikinci bir hayatı kaldıramazdım.
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince, Günler şu heyulayı da er geç silecektir, Rahmetle anılmak ebediyet budur amma, Sessiz yaşadım kim beni nereden bilecektir..