''Neden kitap okuyorsun bu kadar?'' diye sorup duruyor insanlar bana ve diğer okuyuculara. Bakıyorum da etrafımdaki okuyucuların birçoğunun verdiği cevaplar aşağı yukarı şöyle;
-Bilgilenmek için,
-Kendimi geliştirmek için,
-Genel kültürümü arttırmak için,
-Sınavlara hazırlanmak için,
-Empati kurabilmek için,
-Bakış açımı değiştirebilmek için vs.
''Okumayı seviyorum'' deyip geçiştirdiğim bu soru canımı yakıyor hep benim. Çünkü ben bunlardan hiçbiri için okumaya başlamadım. Bunlar için okumuyorum. Ben hep kaçmak için okudum. Kendi hayatımdan, çevremin varlığından, kendi bedenimden uzaklaşmak için. Okul ev arası bilmem kaç metrekarelik yaşam alanımdan çıkmak için okudum. Başkalarını anlamak için değil, kendimi anlamak için. Başka hayatlar yaşamak için. Bu yüzden en çok roman okudum. İçlerinde eriyebildiğim onlar vardı çünkü. Hep satır aralarına saklandım ben. O zamanlar da hiç kendim olmadım. ''C'' oldum çoğu zaman. Bazen ''Katya Treville'' bazen ''Alaaddin''. Hep kitaplara üzüldüm. Başkalarının üzüntüsü daha kolay taşınıyor çünkü. Kendimle başa çıkacak gücüm yoktu. Okudukça kapanmıyor içimizdeki yaralar. Dolmuyor boşluklar. Okudukça dert sahibi oluyormuş insan. Genel kültürüm arttı mı, karşımdakini daha mı iyi anlıyorum artık bilmiyorum. Ama kendime aşinayım. Aklımı mutlu olmakla bozmuyorum. Nasıl tanımlanırsa tanımlansın istediğimin mutluluk olmadığını biliyorum.
Ben hâlâ yukarıda sıralananlar için okumuyorum. Benim intihar biçimim bu. Ben kendimi kanatmak için okuyorum. Ama gel gör ki ''Neden okuyorsun?'' sorusuna hâlâ gülümseyerek ''Okumayı seviyorum'' deyip kaçıyorum.
ALINTI
Bu arada (Yoksullar için Alaaddin'in sihirli lambasındaki cin olmayı düşledim hep.
Kim bilir...!
Belki cin bana da, bu ömrüm gibi hep umutla geçmeyecek yeni bir ömür verir.)
Bir insan yoklarıyla değil, çoklarıyla değerlendirilmeli.
Çünkü Dünya bazılarına alâ, bazılarına şehlâ bakar.
Hayat kimilerine lunapark, kimilerine Berlin Duvarı,
Yatacak yerleri yok dediklerimiz, kuş tüyü yataklarda yatar.
Hayat felsefem :)
Güzel gören güzel düşünür.
Güzel düşünen hayatından lezzet alır.
Bediüzzaman Said Nursî
Sosyal ve Siyasi Boyutlarıyla Ahi Evren - Mevlana MücadelesiMikail Bayram · Nüve Kültür Merkezi Yayınları · 201272 okunma
''Alaaddin ve Sihirli Lambası ''hemen herkesin bildiği bir masaldır.
Bu masalın işaret ettiği bir hakikat vardır:
İnsanların istekleri sonsuzdur!
Sayfa 115 - PAPERSENSE YAYINLARI
Artık gözlerimi kime çevirsem mutlaka ona ait bir renge, bir kıpırtıya, bir şekle ya da kokuya rastlayabiliyordum. Alaaddin ne yapıp edip un ufak parçalanmıştı da, kimse kendisini bulamasın ve bilemesin diye, tıpkı güzellik ya da çirkinlik gibi bütün insanların varlığına biraz biraz dağılmıştı sanki.
Konya'daki Alaaddin tepesi'ni hemen hemen bütün Konya'lılar bilir..
Hatta Konya'ya gezmeye giden herkes bilir..
Bu tepeyi, milyonlarca ton toprağı üst üste yığdırarak, Anadolu Selçuklu imparatoru Sultan Alaaddin yaptırmıştır...
Sultan Alaaddin sanılanın aksine orada bir tepe oluşsun diye değil, farklı bir sebepten yaptırmıştır.
Çünkü zaten Konya'nın etrafı tepelik ve muhtelif dağlarla doludur..
Hayır burada farklı boyutlara açılan mistik bir kapı vardır.
Zaten Konya'nın bütün mistik ve egzotik büyüsü bu tepenin altından yayılan frekansla oluşur...
Bu boyut kapısının hemen yanında farklı mistik boyutlara nasıl açılım gösterilenileceği hususunda bir bilgelik eğitim okulu da vardır...
Mevlana ve Şems'ler Konya'dan tesadüfen çıkmamıştır..
Bu boyut kapısı ve kadim bilgelik okulu, binlerce yıllık kadim uygarlıklar zamanından beri zaten hali hazırda hep oradaydı..
Kötülüğün yayılmaya başlamasıyla birlikte Sultan Alaaddin burayı koruma altına almak amacıyla milyonlarca ton toprakla kapattırmış Sultan Alaaddin tepesi oluşmuştur..
Eğer o tepede bir kez olsun çay içerseniz ya da içmişseniz,
Ruhunuzun dalacağı mistik hülyalı denizlerle birlikte, neyin ne olduğunu hissedecek anlayacaksınız...
