Jandarma Komando / Şehit Murat Akman’ın Mektubu
“Bu yazı bir komando er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir. Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.
Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. Şu an etrafımda Adana, Ağrı, Sivas, Edirne, Diyarbakır, Ankara, Antalya, İzmir, Urfa, Trabzon… Türkiye’nin dört bir yanından birbirini tanımayan ama
1k ne değildir?
Öncelikle bu iletiyi okumaya başladıysanız sizi tebrik ederim, birisinin içinden gelen hisleri okumak üzeresiniz ama iletiyi okuyup bitirdiğiniz zaman bu sizi hiç ama hiç bilgi katmayacaktır. Sadece kişisel hislerimdir :D
Küçüklüğümden beri kitap okurum ama her gün kitap okumazdım. Mesela derdim "canım kitap okumak istiyor." diye
Çünkü, Ankara bir son değil, bir başlangıçtır.
12 şehidimiz var, ancak hâlâ ortada Milli Yas yok. Arap kralı öldü 3 gün yas ilan edildi, Gazze'de ölenler için 3 gün yas ilan edildi; ki şu an Ankara'da hâlâ Filistin yürüyüşündeler. Bu insanlar için şehit olan 12 askerimiz ise haberlerde 45 saniye yer almayı hak etti. Kimsenin umrunda değil, konuşulan hâlâ kıçı kırık boş beleş fenomenler olsun. Derdini anlatıp olaya çözüm bulmak istesen senin vekilliğini kim yapacak? Mecliste bu kadar Pkk yanlısı varken seni kim adam yerine koyabilir?
Ben artık bu ülkenin insanından tiksindim. Hep mi olan gariban çocuğuna olur, hep mi onlar peygamber komşusu olmak zorunda ya? Saçma sapan adetleriniz de, Arap sevginiz de, boş beleş siyasetiniz de size kalsın. Bu durumu kesinlikle normalleştiremem ben, üzülmüyorsanız insanlığınızdan şüphe etmeye başlayın.
Tüm şehidlerimizin ruhları şâd olsun. Başımız sağ olsun...
“Ramazan ayı, insanlara yol gösterici, doğrunun ve doğruyu eğriden ayırmanın açık delilleri olarak Kur'an'ın indirildiği aydır. “
10.03.2024
Ankara Kocatepe Camii
Ankara içlerinde garnizonlarda
Ordunun ve donanmanın erleri
Kurmaylar ve subaylar
Gözleri saatlerine saplı
Son emri bekliyorlar
Besbelli yine o'ndan
Ankara içlerinde bir adam yaşar
Ankara içlerinde Anıtkabir'de
Sarışın baskumandan
Ankara'nın bir camisinde beş on ihtiyar bir hacı babanın eteğini öpünce utançlarından yere geçecekleri yerde sinsi ve memnun gülümsüyorlar.
Çünkü onların kanaatlerince, bu millet ne kadar uyuşturulursa, kendi hak edilmemiş ekmeklerini o kadar emniyetle yiyeceklerdir.
Markopaşa (9) 3 ŞUBAT 1947
