Birini defalarca kez ona dönmek için terk edişlerinizde mi daha çok severdiniz yoksa bir daha ona dönemeyeceğinizi anladığınızda mı? Bence bazen geri dönüşler yoktur. Her ne kadar o yolu ezbere de bilsek yolun yarısına kadar götürür bizi ayaklarımız belki de yüreğimiz. Sana gelmek istedim, sana geliyordum da. Ne kadar yol yürüdüğümü fark etmediğim anda anladım sana ne kadar gelmek istediğimi. Sokağına gelince fark ettim ki ben sana gelemem. Sen bana gelemezsin. Bazı yollar böyledir sevgilim. Yolum sana çıksın diye yürüdüğüm caddeler boyunca fark ettim benim yolum sen değilsin. Hani var ya matematikte paralel doğrular. Hiçbir yerde kesişmez yolları belki biz de onlardanızdır. Belki de aynı doğru üstünde birbirine kavuşamayacak olan iki aptalız sadece.
"Aptalız biz, bir hayalin peşinden koşup duruyoruz."
Sayfa 51Kitabı okuyor
Bilmem mi ?
YALNIZ sıfatının çoğul haline kafam bir türlü ermiyor. "Çoğulun insana hiçbir faydası yok, dörtten fazla olunca bir avuç aptalız işte" diyordu şarkısında Brassens. İnsan çoğul haldeyken genelde kaba ve fütursuz oluyor. Tekil haldeyken daha kibar ve daha az gürültücü oluyor. Bu sıfatın çoğul halini sevmesem de dişil halini seviyorum, kadın sözcüğünden önce kullanılmak ona çok yakışıyor.
Yalnız kadınlar büyüleyicidir. Onların bakışlarına yerleşen hüzne hayranım. İnsan gerçekten onların yalnızlığının bir an önce sona ermesini ister. Onların yanındayken daha az yalnız olmayı ümit edebiliriz.
' Onun sevebileceği, ne denli uzaktaysa, o denli yetkindi. Yetkin sandığı şeyi ellerinin arasına alınca, eksikliklerini, yanlışlarını, hatta çirkinliklerini görüp ondan soğuyordu. '
Sayfa 457 - Kırmızı YayınlarıKitabı okudu
Calabozo
''Zindan, herkes için aynıdır. Gördüğün soğuk ortam, kasvetli ambiyans ve dişlerini gıcırdatmana, zihninin tehlike anı için çanlar çalmasına sebep veren, yalnızlığa düştüğünü anlamandan ibarettir. Oysa, birçok kişi hayatı boyunca böyle yaşar, fakat hapishane ortamı, tümünden uzaktadır; sokakta aheste adımlarla, lakayt biçimde gezmeni,
Hayat, anı yaşayarak yaşanır.
Hepimiz niye böyle lanet birer aptalız, merak ediyorum. İnsanlar budalalık uğruna onca vakit harcayacaklarına niye dolaşıp etraflarına bakmıyorlar? Şu gölete mesela içindeki bir sürü şeye. Su kelerleri, su salyangozları, su böcekleri, şayak sinekleri, sülükler ve ancak mikroskopla görülebilecek kim bilir neler. Su altındaki hayatların gizemi. Onları izleyerek bir ömür geçer, on ömür geçer de şu kadarcık göleti bitiremezsiniz. Ve bu arada hiç bitmeyen şu merak duygusu, içinizdeki o acayip alev. Sahip olmaya değer tek şey ve biz onu istemiyoruz.
Sayfa 181Kitabı okudu
sen Dylan Thomas değilsin. Bende Patti Smith değilim. Sadece iki modern aptalız.
Dünyaya ve güneşe inandığımız için aptalız öyle mi?
Sen sana söylenenlere inanıyorsun.Bana dünya hakkında kimsenin bir şey söylemesine gerek yok.Onu her gün görüyorum!
Güneşe inanmam gerekmiyor.Başımı kaldırıp ona bakmam yetiyor.Dünya her an üretiyor! Bizi besliyor! Onun sayesinde yaşıyoruz.
Aptal olan kim? Söyle bana.
Sayfa 7Kitabı okuyor
anne shirleyler ölmez
Erkek çocuklar cesur olduklarında kahraman olarak müjdelenirler. Kızlar da aynısını yaptığında biz aptalız, umursamazız, suçluyuz. Hepimizin kahramanca riskler almasına izin verilseydi, bunun bize maliyeti ne olurdu?
Kalabalık bir dünya; her santimetresinde, her günün her saniyesi değişik dramlar yaşanıyor. Ama biz hayatımızın bir sonra ki dakikası bir öncekinden farklı olmayacakmış gibi yaşıyoruz. Hepimiz ne kadar aptalız.
Sayfa 158 - Pegasus YayınlarıKitabı okuyor
"Yasa bizleri aptal yerine koyuyor. Eğer biz para tahsil edemeyecek kadar aptalsak, ödeyemeyecek kadar da aptalız"
Sayfa 193 - Tomasa ödemediKitabı okudu
Hepimiz aptalız.
Hem de her zaman. Sadece her gün farklı türden aptalız.
Sanıyoruz ki bugün aptal değiliz, dersimizi aldık.
Dün aptaldım bu sabah değilim, ertesi gün anlıyoruz ki, evet, o gün de aptaldık.
