Hayat böyleydi işte! Ne kadar boş, ne kadar kısaydı...
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ateş düştüğü yeri yakar.
Acilde çalışırken 112 ile arrest(kalbi durmuş) hasta gelmişti. Artık dayanacak gücümüz kalmayana dek müdahale ettik ama kurtaramadık. Sadece kocası ve kadın yaşıyorlarmış. Kocasına artık hayata yalnız devam edeceğini söylemek zorundaydım. Bunun nasıl zor olduğunu anlatmak imkânsız gerçekten. Tek hekim olduğum için diğer hastalar naaş dışarı çıkana kadar beklediler ve ben bütün bu yaşadığım seylerin ardından yeniden muayenehaneye girdiğimde ilk sıradaki hasta bana "çok beklettin" diye sitemde bulundu. İnsaf dedim bütün olanları sen de gördün sonra öldüyse napalim bizim de işimiz var dedi. İşte insanoğlu bu kadardır... Çevremizdeki bu iyilik timsalleri, utanmasa melek olduğunu iddia edecek kisilerin bir de bu hallerine tanık olduğumuz yerdi acil servis. Bütün bu ikiyüzlülüğün dirilip karşımıza çıktığı yerdi..
O yüzden belki yüzümüz gülmez...
Öyle gittin işte.
Dedin mi acaba, kime yazar, nasıl yaşar..
Ateşe gönlümü attın da gittin,
Kime "Yağmur başladı koş, koş" diyeceğim..?
Gönlüme bir ateş attın da, gittin.."
Sayfa 18Kitabı okudu
Ateş oldum, yanıp tutuştum kendi düşüncelerimden
Onların saçları şiirlere konuyken , senin başörtün Kur'an'da ayet.
~ Elhamdülillah
Sayfa 65 - elvan yayınlarıKitabı okudu
Ateş yakacak bir şey bulamayacak sende, işte Ibrahim olmak bu
Sezai Karakoç
Azeri degil Azerbaycanliyimm!!!!!!!!!
azar: farsça "ateş"(od) demektir.
paijgan: farsça "yer, yurt, mekan" demektir.
azarpaijan: ateş yurdu demektir. yani odlar yurdu.. bugün Azerbaycan'ın sloganı hala Land of fire'dir.. yani Odlar yurdu.!
ateşe tapan fars zerdüştlere azari denmiş.. yaşadıkları yere de azarpaijgan.
Azerbaycan, şu an Azerbaycan türkçesinin
Karanlık bir yaşam rengarenk görünür.
Siyah bir hüzün sahibiyken renkli bir güzün yüzü gözükür.
Bir intihar düşlüyorken tebessüm et yoksa sevenin varsa üzülür.
Karanlık yanına çiçekler ört yoksa görüp de anlıyormuş gibi davrananlar üşüşür.
Siyahını ört en aydınlık renkle, ruhunun derinine kazınmış karanlığı, dağlanmış bir ateş gibi duran o geceyi anlayan ve gerçek rengini görenle geçir bir ömrü.
Furkan Gürsu
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru
Sayfa 285Kitabı okudu
Ateş oldum, yanıp tutuştum kendi düşüncelerimden.
Ucuz olan ne kaldı ki? Her şey ateş pahası.
Ucuz olan tek şey dünyanın kahrı; dünyanın kahrını çekmek bedava!
Abim Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ı Saygıyla Anıyorum.
Bu kitap benim için çok özel bir kitap o yüzden incelemenin de öyle olması gerekiyor diye düşünüyorum ve şöyle başlamak istiyorum...
Deniz Gezmiş 'in babaannem tarafından akrabam olduğunu öğrendiğim de daha ilk okula gidiyordum. Anneannem anlatırdı atla göy meydanından geçerken dağ boyu olduğunu. Tabi o zamanlar olaylardan da fazla haberim yok.
