"Birine bağlanmak, hayatı onunla birlikte sırtlamak insanı zayıf kılıyor."
Sayfa 152 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Tam şu an çıkarabilmek için şapka takmış olmayı dilerdim bugün.
Bir inanca bağlanmak insanı şeytan yapardı, evet. Kendi inancını üstün gören kişi, başkalarını küçümserdi. Yaşamın bütün değerini elinde toplar, iyiliğin kaynağını kendinde görürdü. Kötülük başkalarının parçasıydı ona göre, kendi kalbini bilmezdi.
Hayat... ki yegâne zevki değişikliktedir, bir kişiye bağlanmak ancak aptalların işidir.
O, ArkadaşımKitabı okudu
Hayatta hiçbir şey ona kıymetli görünmemiş, peşinden koşmak, erişmek, sahip olmak arzusunu vermemişti. Etrafına daima bir yabancı gözüyle bakmış, hiçbir yere bağlanmak arzusu duymamış, bu yalnızlığının gururu içinde memnun olmaya çalışmıştı.
Sayfa 82Kitabı okudu
O güne kadar sadece kitapları sevmiş biri için bir insana bağlanmak ilginç ve hoş bir şeydi.
Sayfa 155 - İş Bankası Kültür Yayınları
Can Yücel’in Evliliğe Bakışı;
Evlilik , inanmadığım halde içerisinde 17 seneyi bitirdiğim bir kurum benim için.
17 senede ( abartmıyorum ) 40 çift arkadaşımın son verdiği kurum aynı zamanda da…
Evliliğimin bu kadar uzun sürmesinin gizi belki de kuruma inanmamaktan geçiyor.
Evliliği toplumun dayattığı şekilde yaşamamaktan…
Nedir bu dayatmalar?
Erkeğin muhakkak kadından yaşça büyük olması, eğitim seviyesinin erkeğin lehine ya da en azından eşit olması bunların sadece ikisi…
Olmaz, yürümez diyor toplum…
Erkek yaşça büyük olmalı ki, kadına ‘höt’ dediğinde oturmalı kadın…
Ya da yumuşatıyorlar; efendim kadın erkekten önce çöktüğü için (hani doğum falan) küçük olmalıymış yaşı…
Eğitimde de böyle… Kadının çok okumuşu bilmiş olurmuş, evde kalmakmış layığı!
Eşim benden 2 yaş büyük; ne ‘höt’ dememe gerek kaldı 17 senede, ne de benden önce çöktü…
Yıllar içinde ben yaşlandıkça o gençleşti.
‘'Ooo Can Bey kapmışsınız çıtırı’ esprilerine muhatap dahi oldum.
Eşim 3 üniversite bitirdi;
ben bi taneyi 9 senede bitirdim…
Ne o bana bilmişlik tasladı, ne ben ona ezik baktım…”
sebepsiz sevmektir aşk,
nedeni olmadan bağlanmak birine.
Gözlerine baktığında erimektir içten içe..
Can Yücel
Dikkat dikkat :)
Az önce parmağımın bir yeri sobaya değdi ve yandı.
Küçük bir yanık olmasına rağmen acısı hiç çekilecek cinsten değil.
Ve aklıma bu geldi ; eğer biz küçük bir yanık izinin ağrısından bile bu kadar muzdarip kalabiliyorsak , Allah korusun cehennem ateşi nasıl olacak kim bilir.
Bu yüzden bu küçük yanığın bana verdiği bir aydınlanma ile siz değerli okurlara şunu söylemek mecburiyetinde hissediyorum kendimi ; bu dünya fâni , insanlar nankör , insanlar kötü , insanlar insan değil , insanlık yok denecek kadar az , herkes birbirinden nefret eder hale geldi , kimse kimseye güvenmiyor , savaşlar yıkımlar ölümler acılar ve gözyaşları arasında dönen bir dünya bu , o yüzden hani böylesi bir hayata bağlanmak yerine , ebedi bir hayat için , savaşların yıkımların ölümlerin acıların ve gözyaşlarının olmadığı , her türlü güzellik iyilik mutluluk huzur ve insanlığın olduğu , ebedi hayat için gayret edelim biraz :) 🌼
Çünkü sevmek...
Bence o herkesi haddinden fazla seviyordu ve tam da bu sebepten dünyaya bir çocuk getirip birine bağlanmak istemiyordu. Çünkü sevmek, kaybetmekten korkmak duygusuna çengelli iğne ile bağlanmıştır.
- Büyük Halamın Mirası-
Sinem SalKitabı okudu
Bağlanmak insanın en gizli ölümü...
... o güne kadar sadece kitapları sevmiş biri için bir insana bağlanmak ilginç ve hoş bir şeydi.
Sayfa 155 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu