...gözlerini gökyüzüne kaldırdı, sonra yüzüme baktı. Onun ruhunu benimkinin içine geçiren bu bakışla büyülendim.
Sayfa 69Kitabı okudu
Şiir
"Benimkinin perişan bir arazi olduğunu söylüyorlar.
Nefretle yaralı ve kırık.
Kendini imha etme yolunda.
Yine de hiçbir yer
Cennet hayalime benzemiyor.
Evimi kucaklayan nilüfer tarlalarında
Her çiçeğin yeniden dünyaya gelmiş bir ruhu var.
Veya belki de benim gibi
Yeniden dünyaya gelmeyi dileyen bir çocuk
Hayaller yeniden mümkün olmalı.
Benimkinin yokluk içinde bir hayat olduğu doğru.
Evim yarısı kurulmuş sazdan bir kulübe
Duvarları rüzgarlar ve yağmurlar."
- Gerçek hayat benimkinin yanında bir hiç, diyordu aynaya baktığında. Ayna da yanıt veriyordu:
- Seninki de gerçek hayatın yanında bir hiç…
Griphook pis pis güldü.
"Ama öyle, konu tam da o! Karanlık Lord daha fazla güçlendikçe, sizin ırkınız daha da belirgin şekilde benimkinin üzerine yerleşiyor! Gringotts büyücülük kurallarına tabi oluyor, ev cinleri soykırıma uğruyor ve asa taşıyıcılar arasında buna kim karşı çıkıyor?"
"Biz çıkıyoruz!" dedi Hermione. Doğrulup oturmuştu, gözleri parlıyordu. "Biz karşı çıkıyoruz! Ve herhangi bir cincüce ya da cin kadar benim de peşimdeler, Griphook! Ben Bulanık'ım!"
"Kendine öyle deme -" diye mırıldandı Ron.
"Niye demeyecekmişim?" dedi Hermione. "Bulanık'ım ve bundan gurur duyuyorum! Bu yeni düzende benim konumum seninkinden yüksek değil, Griphook! Orada, Malfoy'larda işkence etmeyi seçtikleri bendim!"
Konuşurken, Bellatrix'in boğazında açtığı kıpkırmızı, ince kesiği göstermek için sabahlığının yakasını yana çekti.
"Dobby'yi özgür bırakanın Harry olduğunu biliyor muydun?" diye sordu. "Yıllardır cinlerin özgür bırakılmasını istediğimizi biliyor muydun?" (Ron, Hermione'nin koltuğunun kolunda rahatsız rahatsız kıpırdandı.) "Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in yenilgiye uğratılmasını bizim kadar istiyor olamazsın, Griphook!"
Sayfa 448Kitabı okudu
Mr.Darcy'den Elizabeth'e,
"...İlkelerimde değilse bile davranışlarımda hayatım boyunca bencil biri oldum. Çocukken bana neyin doğru olduğu öğretildi, ama huyumu düzeltmem öğretilmedi. İyi ilkeler edindim, ama onları gurur ve böbürlenme içinde takip etmeye bırakıldım. Maalesef tek erkek çocuk (hatta yıllarca tek çocuk) olarak annem babam tarafından şımartıldım; onlar kendileri iyiydiler (bilhassa babam, sevgi ve özen dolu bir adamdı) ama benim bencil ve tahakkümcü olmam, kendi aile çevrem dışında kimseyi umursamamam, insanların geri kalanını küçümsemem, en azından benimkinin yanında onların duygu ve değerlerini küçümsemek istemem için izin, cesaret, neredeyse eğitim verdiler. Sekiz yaşımdan yirmi sekiz yaşıma kadar böyleydim, ve hâlâ böyle kalabilirdim, güzeller güzeli, sevgili Elizabeth, sen olmasaydın! Sana neler neler borçluyum! Bana önce zor, ama sonra çok yararlı gelen bir ders verdin. Senin sayende ayağım yere bastı. Sana kabul edileceğimden kuşku duymadan geldim. Sen de bana mutlu edilmeye layık bir kadını mutlu etmek için tüm kibrimin nasıl da yetersiz olduğunu öğrettin..."
Sayfa 373 - İş Bankası Kültür Yayınları - Gurur ve ÖnyargıKitabı okudu
O istiyordu ki her şey tam bir sessizlik içine gömülüp kalsın, hiç kımıldamasın; ben de her şey bir bayram coşkunluğu içinde pırıl pırıl olsun, oynasın, zıplasın istiyordum. Ben onun cennetinin yarı ölü bir şey olacağını söyledim; o da benimkinin bir sarhoştan farksız olacağını ileri sürdü. Ben, onunkinde uyuyup kalacağımı söyledim, o da 'Ben de seninkin de soluk alamam,' dedi...
Sayfa 298 - Can YayınlarıKitabı okudu
Biraz özgünlük başka bişiii diiil
Tüm kalelerin kumun üzerine inşa edilmesi benimkinin de aynı şekilde yapılması gerektiği sonucunu doğurmaz.
Sayfa 43
Herkesin bir seviş tarzı vardır, benimkinin hiç kimseye bir zararı yokken herkes niçin benimle meşgul oluyor ?
Ben de kendime göre mutluyum.
