''Bilemedim ki hangisi daha zor;
İncinmemek,
İncitmemek,
İncitene dua etmek..''
Ölesiye mutsuzum. Ne var ki, ölmek istemiyorum. Çünkü ölmek bir şeyin (yani ömrün) kullanılması, tüketilmesi, bitirilmesi değil, tamamlanmasıdır. Zaten ben günlerimi kullanmadım, biriktirdim (Ne için?). Şimdiye dek ne yaptım? Yalnızca bir seyirciydim. Üstelik kötü bir seyirci. Bakmasını bilemedim. Çünkü bilseydim, bana gerekli olan şeyleri görürdüm. Ellerim böyle boş kalmazdı.
Sayfa 100Kitabı okudu
kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu
Ne yazık ki hayatıma herhangi bir biçim vermeyi asla bilemedim. Gerek içimde kendimi başkalarına ya da kendime kanıtlamak ve bir şeylere direnmek isteği doğuracak herhangi bir engele karşılaşmadığım; gerek ruhum her an, bir an önce düşündüklerinin ve hissettiklerinin tam tersini düşünmeye ve hissetmeye, yani sıklıkla birbirine ters ve ısrarcı düşüncelerle her zihinsel ve duygusal biçimlendirmeyi parçalarına ayırıp yok etmeye fazlasıyla yatkın olduğu; gerekse kendimi başkalarının iradelerine teslim edip alacakları kararlara razı olmaya -ki zayıflıktan değil de, karşılaşabileceğim zorluklar karşısında vakitsizce, erkenden boyun eğişim ve boş vermişliğimden dolayı böyle yapıyordum- eğimli bir yaradılışta olduğumdan, asla kendime özgü ve özel bir biçimde olmayı kararlılıkla istemedim.
Ve bakın bu yüzden başıma neler geldi! Kendimi tam olarak tanımıyordum; kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu; hayatım sürekli birbirini izleyen yanılsamalardan ibaretti, neredeyse bir sıvı gibi akışkan, bir metal gibi dövülgen bir haldeydim; beni yalnızca başkaları tanıyor ve bunu kendilerine göre, bana atfettikleri gerçeklik doğrultusunda yapıyorlardı; her birinin bende gördüğü Moscardaların hiçbiri, kendim için bir hiç olan ben ile örtüşmüyordu; nitekim tekrar altını çizmek isterim ki, o pek çok Moscarda’nın her biri, kendi gerçekliğime sahip olmayan benden çok daha gerçekti.
~Bugüne kadar yalnızca, " Sen kimsin ?" diye sorana ne cevap vereceğimi bilemedim.
~Bana diyorlar ki : "Kendini tanırsan , insanların hepsini tanırsın ." Ben de onlara diyorum ki : "Ancak bütün insanları tanıyınca kendimi tanıyabilirim."
~Kendini tanıdığın ölçüde başkalarını yargılayabilirsin.De bana hangimiz günahkar ,hangimiz masum ?
Yorgunum... Yalnızım... Ya da bilemediğim bir hastalığa yakalandım. Geceleri uyku tutmuyor. Karanlıkta, yatağımın içinde oradan oraya dönüp duruyorum. Kalkıp kitap okusam ya... Onu da yapamıyorum. Artık gazete bile okuduğum yok. Ölesiye mutsuzum. Ne var ki, ölmek istemiyorum. Çünkü ölmek bir şeyin (yani ömrün) kullanılması, tüketilmesi, bitirilmesi değil, tamamlanmasıdır. Zaten ben günlerimi kullanmadım, biriktirdim (Ne için?). Şimdiye dek ne yaptım? Yalnızca bir seyirciydim. Üstelik kötü bir seyirci. Bakmasını bilemedim. Çünkü bilseydim, bana gerekli olan şeyleri görürdüm. Ellerim böyle boş kalmazdı.
Sayfa 100Kitabı okudu
Corona virüs artışı ¿
Kıyamet kopuyor sandım! Açık söyleyeyim, öyle korktum ki yerde miyim, gökte miyim bilemedim. Beklemiyordum bunu, beklemiyordum doğrusu.
:D ben bilemedim.
Bu moda, o kadar yayılmış ki şimdi kastor mantosu olmayan hanımın hiç olmazsa kedi veya fare derisinden bir kürkü olması gerekiyor.
Tırnaklarını uzatıp sivrilten ve vücudunu baştan başa tüylü göstermek isteyen kadın, belli ki insandan başka bir hayvana benzemek için uğraşıyor. Kadınlarda bu insan şeklinden uzaklaşma eğiliminin sebepleri ne olsa gerek?
Sayfa 31 - Alkım YayınlarıKitabı okudu
Bilemedim ki bunun, vedanın son sahnesi olacağını... Yoksa yanından ayrılır mıydım?
Sayfa 49 - PdfKitabı okudu
Öyle güzel ki , hangi kıtasını seçeceğimi bilemedim
Dünya benim diye göğsünü germe,
Dünya kadar malın olsa ne fayda,
Söyleyen dillerin söylemez olur,
Bülbül gibi dilin olsa ne fayda.
Kurtulamazsın azrail'in elinden,
Bir gün olur çıkarırlar evinden,
Allah'ın ismini koyma dilinden,
Dünya kadar pulun olsa ne fayda.
Sen de dersin söz içinde sözüm var,
Çalarsın çırparsın oğlum kızım var,
Senin şunda üç beş arşın bezin var,
Bütün dünya malın olsa ne fayda.
Yalan söyler kov gıybetten geçmezsin ,
Helalini haramını seçmezsin,
Kesilir nasibin su da içmezsin,
Akan çaylar senin olsa ne fayda.
Pir sultan abdal'ım çökse otursa,
Küll-i günahlarım alsa götürse,
Dünya benim diye çekse getirse,
Dünya sana baki kalmaz ne fayda.
PdfKitabı okudu
Hastayı görünce fenalaşan doktor :)
Hertzenştube hastayı görünce öyle korktu ki, nasıl yatıştıracağımı bilemedim, onun için de bir doktor çağırmayı bile düşündüm.
Yazgisı mı böyle yazılmış acep, bilemedim ki?
Sayfa 51
“Bilemedim ki belki de rüya;
Gözleride, dünyada…”
Sayfa 19 - Panu KitapKitabı okudu
Başkalarının benimle ilgili düşüncelerine öyle bağımlıydım ki ....
sürekli itici gelme korkusuyla yaşıyordum ve yaptığım bir şeyin onaylanmadığını hissettiğimde durumu kurtarana kadar içim rahat etmiyordu. Daima bir şeyler arıyor gibiydim, hep biraz dalgındım çünkü bu andan hemen sonra ilgilenilmesi gereken daha önemli bir şey vardı.
... Sürekli bunu doğru mu yapıyorum?" şüphesiyle doluydum. 'Tabii falanca konusunda hiçbir şey bilmiyorum ama kendim ne istediğimi biliyorum," diyen insanlardan olmadım hiç. Çünkü bunu asla bilemedim.
Sayfa 20 - MetisKitabı okudu
