Zaman zaman yanlış yorumlandığını gözlemlediğimiz “kendini gerçekleştirme” kavramına burada bir açıklık getirmeyi gerekli görüyoruz. Bu, bir insanın biçimsel olarak ya da bazı toplum normlarına göre giderek yükselen bir başarı çizgisini gerçekleştirmesi anlamını taşımaz. Kendini gerçekleştirme, kendini yaşamayı göze alabilecek yürekliliği gösterebilmeyi ve kısırdöngülerden özgürleşebilmeyi tanımlar. Bu bölüme kadar anlatılanlar okuyucuya, insanın kendisini gerçekleştirme yollarını hangi nedenlerle ve nasıl kapatmakta olduğunu açıklama amacını taşımaktadır. Bir insanın kendi kısırdöngülerinin tümünü görebilmesi, gerçekleşmesi olanaksız bir durumdur. Böyle bir durumun gerçekleşmiş olduğunu varsaysak bile bu, o insanın kısırdöngülerinden arınabileceği anlamını taşımaz. Ama yine de kendine dönük yıkıcı mekanizmalarının kökenini tanıyabilmek, insanın kendisine ilişkin bilinmeyenlerinin sayısını azaltır ve onu rahatlatır. Ancak asıl önemli olan, bu mekanizmaların nedenlerinden çok, “nasıl” işlediğini anında görebilmektir. Psikolojik tedavı yöntemlerinin çoğu bireyin “nasıl yanıldığını” anında görebilmesine yardımcı olmayı amaçlar.
Sayfa 152 - Metis Yayınları 26. BasımKitabı okuyor
İnsan bağımsızlığa doğru attığı her adımı ürkütücü bir tehdit olarak yaşar. Öbür insanlardan farklı davrandığı oranda reddedilme ya da sevgiyi yitirme olasılığı artar. Kendisine yön vermede yenilgiyle karşılaşma olasılığı sürekli bir korku yaşamasına neden olur. Bu, insanın kendi yaşamını sürdürmekten korkmasıdır ve çevreye karşı yaşanan bir suçluluğu da içerir. Çünkü bağımsızlık çabası, o insanın bağlı olduğu insanlara karşıt davranışlarda bulunmasını da gerektirir.
Sayfa 155 - Metis Yayınları 26. BasımKitabı okuyor
Arkadaşlar, bu gördüğünüz piramitler aslında bir mezar. Eski Mısırlılar öldükten sonra da hatırlanmak için böyle büyük yapılar inşa etmişler. Bu piramitlerin en büyüğünü Khfu adlı firavun yaptırmış. Milattan önce 2580 ile 2560 yılları arasında yapıldığı tahmin edilmektedir. Bu piramidin bir diğer özelliği Eski Dünyanın Yedi Harikasından son ayakta kalmış olan eser. Bu piramit dört bin yıl boyunca insan eliyle yapılmış, dünyanın en yüksek yapısı olarak kalmış. Anca 20. yüzyıldan sonra bu piramitten daha yüksek yapılar inşa edilmeye başlamış. Yaklaşık beş milyon taş blok üst üste koyularak yapılmış olan piramit 150 metreden biraz kısadır. Piramidi yaptıran firavun Khfu olduğu için buraya Khfu Piramidi deniyor. Ama Antik Yunanlılar Khfu'ya, Keops dedikleri için buraya Keops Piramidi diyenler de var. İkisi de aslında aynı piramit. Ayrıca ilginç bir bilgi daha bu piramidi yapmak için bu kayalar yaklaşık 800 kilometre uzaktan getirilmiş.
Sayfa 102Kitabı okudu
Kendi döneminde yaygın olan dinsel inanς : ve adetlerle açıkça alay etmektedir. Bilgece bir yaşam sürmekten yoksun olan çoğunluğu birçok fragmanında hayνanlarla eş tutar. Ancak buradan hareketle Herakleitos'u insan sevmez (misanthropos) biri olarak değerlendirmek yerine, onun hayvan gίbί yaşamayι seçenlerden hoşlanmadığını söylemek daha uygun dϋşecektir.
Sayfa 16
Sempati toplamak için İslâm'ı, olduğundan başka türlü göstermeye kalkışmamalıyız. Hiç kimsenin nefsanî arzularını ve bâtıl görüşlerini okşamamalıyız. Gayet açık olarak insanlara şunları söylemeliyiz: Yaşamakta olduğunuz cahilî hayat murdardır; Allah Teâlâ sizi kendi zikriyle temizleyip arındırmayı diliyor. Sürdürdüğünüz yaşam biçimi bayağıdır; Allah sizi bundan kurtararak yüceltmek istiyor. Hayatınız, sıkıntı ve boşluktan oluşan ağır bir yükten ibarettir; O, bunu hafifletmek, sıkıntınızı gidererek sizi mutluluğa eriştirmek istiyor. İslâm, düşüncelerinizi, pratik ve değer yargılarınızı kökten değiştirmek suretiyle bugünkü yaşam biçiminizi kendiliğinizden terk ettirecek bambaşka, yepyeni bir yaşam biçimine kavuşturmak üzere gelmiştir. Bu din, sizi, doğu ve batıda görülen her çeşit insan pratiğini küçümseyeceğiniz bir mertebeye yükseltmek, bugün yeryüzünde hüküm süren değer yargılarından iğreneceğiniz bir düzeye çıkarmak istiyor.
Sayfa 183 - Beka YayınlarıKitabı okuyor
“Zeka bir insanın sahip olabileceği en büyük lütuflardan biri... Ama ne yazık ki, bilgi arayışı sevgi arayışını kapı dışarı ediyor. Bu da benim son zamanlarda keşfettiğim şeylerden biri. Size şunu hipotez olarak sunuyorum: Sevgi alma ve sevgi verme yeteneğinden yoksun olan zeka, zihinsel ve ahlaki çöküşe, nevroza ve muhtemelen psikoza bile yol açar. Ve ben-merkezci bir amaca odaklanan ve insan ilişkilerini dışlayan bir beynin, sadece şiddete ve acıya neden olacağını da eklemek istiyorum.
"...Ancak her bir insanın ayrı ayrı olarak yapabileceği ve yapamayacağı şeyler vardır. Eğer sen bir kiraz ağacından elma vermesini beklersen o ağacın doğasına aykırı bir beklentiye girmiş olursun..."
Dinlemek ve zehabına kapılmak
Oysa dinlemek demek, fiziksel olarak kulaklarıma ulaşan ses dalgalarını işlemden geçirmek değil, taşıdığı manayı anlamaktır. Zira konuşmanın amacı kulağıma bir ses dalgası göndermek değil, aklıma, zihnime ve kalbime bir şey bırakmaktır. Bu yüzden dinlemek kulakla değil; akıl, kalp ve duyguyla anlamak ve hissetmek demektir. "Söylediğimi duymuyor." dediğimizde kastedilen karşımızdakinin kulaklarının sağır olması değil, aklının ve kalbinin kapalı olmasıdır. Maalesef bugün kulağı sapasağlam ama derin bir sağırlık içinde olan ne çok insan var...
Sayfa 27 - Mecra yayınları,
Hayal kırıklıklarından, imrenmeden, kıskançlıktan ve esas olarak dünyadaki yerimiz hakkında yanlış bir görüşün, kişiliğimiz hakkındaki abartılı duygularımızın sonucu olan, aşırı duyarlı kılınmış , hastalıklı bir izzetinefisten kaynaklanmaktadır. İnsan kendisini kemiren bu duyguları bilincinden kovabilecek kadar gayretliyse, büyük bir yorgunluk sebebi safdışı edilmiş olur.
Ölümün bu belirsizliği, risk kavramının temelinin kendisi değil mi?
Evet, elbette. Macera, risk, tehlike, şeyleri isimleriyle adlandırırsak, ancak bu ölüm olasılığı dolayısıyla böyledirler.
Yalnız, Ölüm sıkıntısı bu şeylere hep müdahale eder; şöyle denir: bir risk! Ama neyin riski?
...
İnsan yaratılış olarak savunmasızdır ve ölüm ona tüm bedensel eklemlerden ulaşabilir. Risk dediğimiz budur. Ve güvenlik için bunun tersi geçerlidir, ama söz konusu bir insan olduğunda bu güvence her zaman geçici, eğretidir...
Sayfa 22 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012Kitabı okuyor
İnsan öleceğini biliyor ama yine de buna inanmıyor. Ölüm er telenebilir mi?
Bir yandan, bir gün ya da bir başka gün ölmek kaçınılmaz bir şey. İnsan, ölmeye yazgılı bir varlık, bu kaçınılmaz. Diğer yandan, şu ya da bugün ya da ölmek asla zorunlu değildir. Mantıksal olarak, asla zorunlu değil, ama uzun vadede asla ölmemek de saçma olurdu. Bütün
Sayfa 19 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012Kitabı okuyor
Bir İnsan Beşikten mezara kadar,İLK VE ÖNEMLİ amacı olarak, kendi iç huzurunu ve ruh sağlığını korumayan tek bir şeyi bile yapamaz.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Ölüm sadece akıl almaz değil, aynı zamanda dayanılamaz- dır da. Yaşamı hiçleştirendir. Öyleyse yaşam yayı neden ölüm tarafından gerilmiş halde?
Yanıt biraz karmaşık ya da bugünki söylemle, diyalektik. Karşısavın diyalektik rolü bu. Bergson tuhaf ama çok da derin biçimde, gözün pekala görme organı olduğunu, gözlerimiz olmadan elbette
Sayfa 15 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012Kitabı okuyor
Ölümün Hayır’ı ile doğumun Evet’i karşılaştırılabilir mi ?
Karşılaştırıyoruz çünkü insan hayatını bu iki uç arasında uzun bir çizgi gibi düşünüyoruz. Biri solda diğeri sağda.
Bir simetri efsanesi, uzamsal bir mit. Nasıl ki şömine üstü süslerinde iki şamdan arasında gidip geliyorsa bir saatin sarkacı, aynen öyle. Ama yaşam zamandır. Zaman mekana yayılamaz. Biri önce yaşanır, diğeri sonra. Ölüm geldiğinde
Sayfa 13 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012Kitabı okuyor
"İnsan en çok sevdiğine zarar veriyor. Pamuklara sarıp koruduğunu düşünüyor. Sevmek adına kanadını kırıyor. Korumak adına kafese kapatıyor. İyilik adına en büyük kötülüğü yapabiliyor. Ne tuhaf? Böyle yetiştirildiğinde ise iyi insan olmanın bedeli üzülmek, incitilmek, kırılmak olarak ödüyorsun. Kötülüğü, yalanı, ikiyüzlülüğü bilmediğinde kartlarını açık oynuyorsun. Açıklık başkalarının elinde koz olabiliyor. Sonra bir bakmışsın mat edilmişsin."
