‘1919’ şiiri
“Ben dünyaya bir idare lambası altında geldim
Yeryüzü Birinci Dünya Harbi'ni yaşıyordu
Başımın üstünde mendil boyunda bulutlar vardı
Yunan Harbi'nde yanan şehirlerimizi bir dağdan seyrettim
O çadır çadır insanları askerleri esirleri
Arkalarında bir gömlekle kaçan halkımızı
İlk topu ilk tayyareyi gördüm
Anam kardeşim ve ben ayaktaydık
Kapanık dükkânlarıyla çarşılarımıza yağmur yağıyordu
Her sınıf insanıyla şehrim dağlara taşınmıştı
O yangından nehirlerimiz dağlarımız ve çeşmelerimiz
kurtuldular
Yanmış ve yakılmış şehrimize bir akşamüzeri askerlerimiz
girdi
Kursaklarında bir parça ekmekle insanlar ayaktaydı
O gün dünyayı ve insanları tanıdım
O gün ayağımın dibindeki şehirden ağlamayı öğrendim.”
~ İlhan Berk~
Sayfa 11Kitabı okudu
Hastalığının başından bu yana ilk
defa etrafındaki bir şeyle ilgileniyordu. Bu anı hatırladığımda, henüz hiçbir şeyin yitip gitmediği hissine kapılıyorum, fakat o kadar da hasta olmadığını göstermek için
sarf ettiği bu sözler, dünyaya asılmak için gösterdiği bu
gayret tam da uzaklaşmakta olduğunun işaretiydi.
Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey
Gözleri getirin gözleri.
Başka değil, anlaşıyoruz böylece
Yaprağın daha bir yaprağa değdiği
O kadar yakın, o kadar uysal
Elleri getirin elleri
Diyorum, bir şeye karşı komaktır günümüzde aşk
Birleşip salıverelim iki tek gölgeyi.
Edip Cansever
Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiç bir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta.
Dua ederken yükselirsiniz, tam o sırada dua eden ve dua dışında hiçbir yerde buluşamayacaklarınızla havada buluşmak üzere.
Onun için o görünmez tapınağı ziyaretiniz vecdden ve tatlı bir paylaşımdan başka amaç gütmesin. Çünkü tapınağa sadece istemek için girecek olursanız, hiçbir şey alamazsınız.
Eğer oraya boynunuzu bükmeye girecek olursanız, başınız kalkmaz yerden: Ya da başkalarının iyiliği için yakarmak üzere girecek olursanız, sesinizi duyan olmaz. Tapınağa görünmez olarak girin, yeter.
"Çünkü aşıklar öyle bir dille konuşur ki, o dili ancak deliler anlar."
Sayfa 306
O'nun kulları hakkındaki çeşitli takdirlerinde kudreti için herhangi bir sınır olmadığı gibi, kulları için teşri buyurduğu hükümlerde de kendisine itiraz olunamaz. Çünkü kul, Rabbinin dinî ve kaderi emirleri altındadır, onlara boyun eğmek zorundadır
Yaz Üzüntüsü
Sen ey, o uykulu savaşçı, kumlar üstünde.
Yorgun bir su ısıtıyor güneş saçlarında
Ve bir günlük yakarak düşman yanağında.
Karıştırıyor bir aşk içkisini gözyaşiyle.
Duruk sessizliği ak yalımın, üzüntü içinde
Dedirtti, ey benim ürkek öpüşlerim, sana:
“Tek bir mumya olmıyacağız seninle asla
Bu mutlu palmiyeler altında, eskil çölde.”
Ama ılık bir nehirdir işte saçların,
Ürküşüz boğmak orda bize tebelleş ruhu
Ve bulmak o Yokluğu senin tanımadığın.
Akan düzgünü tadacağım göz kapaklarından
Verebiliyor mu diye ezik yüreğime
Duygusuzluğunu gökyüzünün ve taşların.
Bugüne kadar Fay kadar açık ve insanlara güvenen bir başka kişiyle karşılaşmadım. Şu anda benim en çok ihtiyacım olan şey o ... Basit insan ilişkilerine hasretim.
Şunu sakın unutmayın: Önemli olan bir tek an vardır. O da “şimdi”dir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Elimizdeki en kıymetli şey olan zamanı, ihtiyacımız olmayan bir sürü eşyaya sahip olmak için kullanmak modern insanın laneti gibiydi. Temel ihtiyacı olmayan lüksleri hayatına sokup daha sonra o lüksler olmadan yaşayamıyordu insan.
Sayfa 342Kitabı okuyor
Kısa süre sonra sende o da öleceksiniz, bundan daha kısa bir süre sonraysa isminiz bile kalmayacak ardınızda.
Sayfa 31Kitabı okuyor
"Canın büyüğü küçüğü olur mu, Allah her birine can vermiş," diyen bir analığım vardı.Onunla konuşup, "Ne yapayım?" diye sordum. "Sen bir gavurla evlendin, onlar gavur çocuğu, onları unutup buradan Müslüman bir kızla evlen, yuva kur," dedi.Vay! "Canın büyüğü küçüğü olur mu, kuşu vurma, günah," diyen kişi şimdi, "O çocuklar gavur çocuğu!" diyordu.Yıkıldım."
Kültürel şablonumuzda pek çok cinsel ilişkisi olan genç bir adama öteki erkekler ve kabul edilsin ya da edilmesin, kadınlar imrenirler. Ona uçkuru gevşek denilebilmesi gerçeği, eğer o sağduyulu ve diğer açılardan dürüst hareket edebiliyorsa, onun toplumsal itibarını zedelemez. Her önüne gelenle sevişen bir genç kadın ise toplumumuzda kesinlikle itibar yitirir.
