Yollar tıkandı, ışıklar söndü, dünyalar karardı. Bana yük olan gövdemin çevrileceği mekân kalmadı artık. Yakınlarımın, milletimin ve bütün insanların ben daraldıkça bana uzanan elleri yok oluverdi bir anda. Okuyordum, düşünüyordum ve doğru bir yolda yürüyordum. Şimdi ne oldu bunlar? Okumak boş bir külfet, düşünmek bir işkence, söylemek sade bir hezeyan.
Sayfa 124 - DergâhKitabı okudu
YANLIŞ GİDİYORUZ
İlçe Ortaokul Almanca Öğretmeni bir arkadaşına şu mektubu yazıyordu:
Sevgili..............
Burda boğuluyorum artık. Edebiyat yapmıyorum. Gerçekten boğuluyorum, hava yetişmiyor, soluğum kesiliyor. Hıdırlık Doruğu'nda insanı yere çalan sert yel bile, ciğerlerime boğucu gaz gibi doluyor. Ancak kendimi bilmemesiye, kendimi
Ateş'ten Dursun' a güdümlü füze
Turan Dursun. 159. sayfada, Kur'ân ve hadîste geçen bazı mecazî anlatımları, kelimenin sözlükteki mânâsına göre değerlendiriyor. Bilmediğindcn değil, kasden böyle yapıyor ki Kur'ân'da Tann'nın, bir insan gibi düşünüldüğünü anlatsın ve böylece Kur'ân düşüncesi hakkında kuşku uyandırsın. Diyor ki:
“Kur'ân'ın, Muhammed'in anlattığına göre:
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
"Yollar tıkandı, ışıklar söndü, dünyalar karardı. Bana yük olan gövdemin çevrileceği mekan kalmadı artık. Yakınlarımın, milletimin ve bütün insanların ben daraldıkça bana uzanan elleri yok oluverdi bir anda. Okuyordum, düşünüyordum ve doğru bir yolda yürüyordum. Şimdi ne oldu bunlar? Okumak boş bir külfet, düşünmek bir işkence, söylemek sade bir hezeyan. Yürüyüp de nereye gideceğim, mademki, boyutsuz bir noktanın üzerinde dönüp duruyorum? Dostlar da kimmiş? İnsanların her biri bir başka hayvan. Sansar olmayanı yılan veya çakal. Sürü riya ile donanır da yüzünü boyarsa ona toplum diyorlar. "
Sayfa 124Kitabı okudu
_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
iyiydik lan
‘Basarsan alırsın’lı ‘koşu yoluma at’lı klasik bir maçtı. Terden saçlarım birbirine yapışmış, boynumdaki kir çizgileri, güneşin altında başım zonklaya zonklaya oynuyordum. Takım olarak ise gerçekten rezil bir durumdaydık. O kadar kötü bi durumdaydık ki kalecimiz kendini bilmez bi şekilde sanki sol açık gibi topu alıp karşı takımın kalesine doğru
Misafir perdeye doğru döndü:
"Nine, eski saadet ve şimdiki sıkıntı hususunda ne dersin?"
Şam Şemagi perdenin arkasından cevap verdi:
"Şunu derim ki, kocamla elli yıldır saadeti aradık ama bulamadık. Son iki yıldır hizmetçilik yapıyoruz, elimizde avucumuzda hiçbir şey yok. Meğer gerçek saadet buymuş. Artık hiçbir şey
Sayfa 173Kitabı okudu
Ben daraldıkça bana uzanan elleri yok oluverdi bir anda. okuyordum, düşünüyordum ve doğru bir yolda yürüyordum. Şimdi ne oldu bunlar? okumak boş bir külfet, düşünmek bir işkence, söylemek sade bir hezeyan.
Sayfa 124 - Dergah
_Herkes, kendinden kaçar. Lucretius
_Ama eğer kaçmazsa, neye yarar? Kendi kendinin yoldaşı olarak kendini zorlar. Böylece zahmet çektiğimiz zaafın, kendimize ait olduğunu bilmemiz gerekir. Hiçbir şeye katlanamayan bizler, her şeye katlanmaya yöneldiğimiz zaman zayıflarız. Bu, bazılarını ölüme sürüklemiştir. Yaşam ve dünyanın kendisi iğrençlik dolu
