İğrendiğimiz bir hüviyetten silkinip çıkmak ölümün bize vadettiği en büyük tesellidir. Yahut avam tabiriyle, kalbi dinlendirmek, ben bu kalbden çıkmak istiyorum. Ne güzel hayal. Fakat ne karanlık!
Otelde güzel bir akşam yemeğinden sonra temiz ve yumuşak bir yatağa girmek için elektriği söndürdüğünüz zaman oda değil, bütün dünya gözünüzde zifiri karanlık kesilir; en eski çocukluk günlerinizden kalma ne kadar manalı manasız hatıranız varsa birbiri ardınca sükûn eder, hasret ve firkati bütün acılığı ile duyarsınız. Bu dakikalarda ölüm, insan için ne okşayıcı, ne cana yakın bir tesellidir.
Sayfa 72 - İnkılap ve Aka Yayınevi, 13. Baskı, 1984Kitabı okudu
- Öğretmenim?
- Efendim Mahpeyker!
- Sıra akşama geldi...
- Evet.
Üzülme!
Câfer-i Sâdık Hazretleri buyurur:
"(Din) kardeşinden senin hakkında hoşuna gitmeyen bir söz ulaştığında üzülme! İşin aslı onun dediği gibiyse, bu üzücü söz, âhirette göreceğin bir cezaya kefâret olur. Yani o cezâ, daha bu dünyada iken sana verilmiş olur. Öyle değilse, hiçbir şey yapmadan, bu söz sebebiyle bir hasene kazanmış olursun."
Câfer-i Sâdık Hazretleri'nin bu nasihati, bilhassa haksız ithamlara maruz kalan mü'minler için, ne güzel bir tesellidir. Gönlün huzur ve muvazenesini korumak için, bu nasihati hatırdan çıkarmamak îcâb eder.
Sayfa 107 - Kampanya Kitaplar, İstanbul 2015Kitabı okudu
Kuran, bir açıdan kanun kodeksi veya harp çağrısı...
Annem vefat ettiğinde, ruhumda duyduğum acı henüz tazeyken Kur'an'ın şu muazzam cümlelerin bulunduğu sayfasını mutlulukla açardım: "Ey imanın huzuruna kavuşmuş insan! Sen O'ndan razı, O da senden hoşnut olarak rabbine dön. Böylece has kullarımın arasına sen de katıl. Cennetime gir!" (Fecr, 27-30). Her ne kadar bu cümleler her zaman gözlerimi yaşlarla doldursa da beni en güzel şekilde teskin ederlerdi. O zaman şöyle düşünürdüm: Kaderine ölmüş çocuklarının yüzlerini görmek yazılan bir insanı teskin için söylenebilecek daha iyi bir söz var mıdır? Yani Kur'an, bir açıdan kanun kodeksi veya harp çağrısı, fakat diğer açıdan da bu dünyanın kaçınılmaz musibetlerine karşı bir tesellidir. Bazı şartlarda bunlardan birini, farklı şartlar altında de diğerini daha iyi şekilde fark edeceğiz.
Sayfa 133 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Canlar, ne elde ettiler ki dünyayı artlarına attılar; bu bir tesellidir, bir avunma diyenin vur boynunu.
Sınıkları onaran Tanrı, dünyayı vasıtasız besledi, geliştirdi; ne can sesi bu, ne sır sesi, ne de güzel hoş geldiniz, safâlar getirdiniz âvâzı.
İster yeryüzünün parçası ol, ister Rûhü’l-Emin, şu hali gördün mü, ululuğu daimî olsun, ululandıkça ululansın de.
Gökler olmasa, yer yok olup gitse gene bir korku yok sana; bağırıp çağırma, gürültü etme.
Ağır davran, ağır ol; ne coş, ne kendini satmaya kalk; kendinden geçmiş şarapsın sen, bir an olsun süzül, tortun kalmasın.
Sen bezcisin, bez yıkayıcısın; üzümsün sen, üzüm sıkıcı; süz, sık, fakat elini bulaştırma.
Sus, sus şu olur olmaz, şu külhani, hoyrat kişilerin topluluğunda; kula, Tanrı’ya ait sözleri, apaçık söyleme, söyleme apaçık.
Sayfa 724Kitabı okudu
Vicdan azabı dedikleri şey ancak bir hafta sürer.
Siz sevemezsiniz adaşım, siz şehirde yaşayanlar ve köyde yaşayanlar, siz birisine itaat eden ve birisine emredenler, siz birisinden korkan ve birisini tehdit edenler .... Siz sevemezsiniz, sevmeyi yalnız bizler biliriz.
Çiçeklerin açtığı mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar
Açıkça görülüyor ki, bizde pek kuvvetli olan bilime güvenme duygusunun yarıdan fazlası kaybolmuştur. Güzel deneme metotlarıyla ve iyi yapılmış gözlemlerle evrensel rasyonalizmi oldukça çabuk yaratacağımıza inanmıştık. Sonra on sekizinci yüzyılla yeni bir devir başladığı inancından da uzaklaşmış değildik. Ben buna hâlâ inanıyorum. Fakat hâdiselerin
