Doğruluğun Amok Koşucusu Olmak
Suzan Defter
Merhabalar sevgili kitap severler
Mutlu haftalar
Mutlu huzurlu ramazanlar dilerim
Bugün sizlerle #ayfertunç #suzandefter kitabını paylaşacağım.
Öncelikle kitabın bir ilginçliğinden bahsetmek istiyorum. Kitabımızın solundaki sayfalar ve sağındaki sayfalar iki ayrı hikaye anlatıcısının günlükleri.
Biri çok yalnız bir adam.
Biri kalabalıklar içinde yalnız bir kadın.
Biri evine birileri gelsin gitsin diye evine satılık ilanı koyuyor. Biri ise her gün evinden çıkmak için bir bahane arayışında.
Bu iki kişi birbirlerini buluyorlar.
Birbirlerine arkadaşlık ediyorlar. Dikkatinizi çekerim. Aşkdaşlık değil arkadaşlık!
Biri anlatıyor biri dinliyor. Sonra diğeri anlatıyor, öbürü dinliyor. (Biz neden birbirimizi hiç dinlemeyen insanlarız peki? Oysa dinlemedik ne güzel bir eylemdir)
Suzan’dan bahsediyorlar sıkça.
Ağbisinin sevgilisi Suzan, ağbisine duyduğu sevgi, ağbisi… İşte bu birinin hikayesi.
O ağbi şimdi mirastan ev satma peşinde. Zamanında da Suzan’ı satmamış mı aynı şekilde?
Yaşarken ölür mü bir insanın ağbisi?
Sevdiğiniz erkek artık o kişi değilse ölür!
Ekmel Bey ile Derya’nın bu ilginç arkadaşlığını okuyun bence. Gerçek bir hayat hikayesi gibi değil de, gülüp geçeceğiniz basit romanlar gibi okuyun. Ekmel Bey de böylesini istiyor zaten kitabın daha başında.
Suzan’ın dediği gibi ‘aşk acı sevmeye benziyor. Yakıyor biliyorsun ama yine de gidip aşık oluyorsun.’
Siz de bu kitabı yakacağını bile bile okuyun. Sonra da hemen unutun!
Suzan Defter 
Ayfer Tunç
Selam sizlere bugün #çocuk kitabı ile geldim.Okurken şimdi ki zaman dilimindeki çocukları sıkça düşündüm.Neden mi?
#kitabinkonusu
Can çalışan anne,babanın çocuğudur.Babasi ticaret ile uğraştığı için Can ile yeteri kadar zaman geçiremez ve bu onu hırcinlastirir.Babasina ve annesine onunla zaman gecirmedikleri için isyan eder.Okul da arkadaşları sohbet ederken onlarında aynı sıkıntıyı yaşadıklarını öğrenir.Üzgün olduğu bir gün ağlarken uyuyup kalır.Aniden parlak bir ışık ile uyanır.Işığın geldiği yöne ilerler evde olmadığını geniş bir arazide olduğunu fark eder.Karşısın da kocaman bir makine ve içinde arkadaşları Ceylin,Ali,Dilara ve Ege çıkar.Makinenin içindeki ışıklar,düğmeler,ekranlar onları şaşırtır ve etkiler.Şimdi sıra üzerlerinde ki 90'li yıllardaki düğmeleri kullanarak ailelerinin çocukluğuna gitmektedir.
Aileleri nasıl bir çocukluk yaşamış,hayalleri,bir şeyleri elde edebilmek için ne kadar çalıştıklarını görme zamanıdır.
Kitabimiz bizlere çocuklar ile zaman geçirmenin ve onlar için empati yapmamız gerektiğini gösteriyor.
Sizler çalışan anne,babalar hakkın da ne düşünüyorsunuz?
Çocuğunuz gelip benim ile yeteri kadar ilgilenmiyorsunuz dese nasıl hisseder ne cevap verirdiniz?Haydi yorumlar da buluşalım.
@herayokuyanlarkulubu @imzasizyazar
Merve @pembefilyayinevi
Her Ay Okuyanlar Kulübü
