En büyük şansımız da şu ki ilk aşklarımızı birbirimizde bulduk.
Sayfa 208Kitabı okudu
Bir gün aniden çocukken alışkın olduğumuz duyguları bize hissettirecek ilişkilerin içinde buluruz kendimizi. Sonra da döner, bunu biz zorla arayıp bulduk demek yerine, kaderim böyleymiş der, geçeriz.
Çocukluğunda aşağılanan, hırpalanan, adam yerine konulmayan çocuklar, günün birinde onlara aynı bu duyguları yaşatacak birilerini mutlaka bulurlar. Hatta bu yüzden o kişiden ayrılır ama sonra daha beteri çıkar karşılarına. Bunu onların karşılarına çıkaranın hayat olduğunu, kader olduğunu zannederler amȧ genelde hayat bizi takip eder, biz hayatı değil.
Zeki Bulduk/Dost Dili
“Öyle değil midir; bulduğun ahengi yitirmek değil midir dostun yitimi?”
Sayfa 34 - Muhit DergiKitabı okudu
Kaynağı bulduk derken yolumuzu kaybediyoruz. Ufuk sis içinde. Millî peşin hükümlerin, meslekî peşin hükümlerin sisi.
Sayfa 61Kitabı okuyor
işte tenhâ her yanımız, hep tenhâ
ne aradık sözcüklerin kuytularında
ne bulduk soldukça çoğalan dilimizde?
Zaman'ın sırı hâlâ duruyor olmalı ki üzerimizde
biz bakınca görünen aynalardı.
En sonunda, ona haksızlık ettiğini düşündü. Gel gelelim, sevdiklerimize kusur bulduk mu, ne de olsa koparız. Putlara dokunmamak gerek; yaldızları elimizde kalır.
Sayfa 270Kitabı okudu
Topraklarımıza ilkel geldiler; sayemizde uygar olmaya başladılar. Ne yazıdan, ne tarımdan, ne sanattan, ne dinden, ne okuldan, ne attan, ne arabadan, ne aydan, ne yıldan haberleri vardı. Hepsini bizden öğrendiler. Sonra da 'Biz yaptık, biz bulduk' diye övünmeye başladılar. Hep korkuyorum, bir gün gelecek, adımız da uygarlığımız da unutulacak. Biz ne yaptık ,ne başardıysak hepsini onlar üstlenecekler.
Bugüne kadar bizi hep başkalan anlattı. Bizim adımıza hep bizim dışımızdakiler konuştu. Kendimizi, başkalarının bizim hakkımızda yazdıklannda aradık. Peki, bulduk mu?
Gerçeği söylüyorum, şaka yapmıyorum: Yarım asır mutluluğu aradık, zenginken hiçbir şey bulamadık; şimdi hiçbir şeyimiz yok, başkasının yanında yaşıyoruz ama öyle bir mutluluk bulduk ki daha iyisini istemiyoruz..
Düşmanı bulduk:Biziz!
"Dünya da ne bulduk ki ölümden de kaçılsın"
“Güz ki ancak hainin yüreğini soğutur
bir korkağı mahzun kılar kırlangıç sürüleri
sabırla, kin tutarak
gülen günlere ulaşan sesleri bulduk
adına ‘yaşamak’ diyoruz
‘düşmana inat bir gün fazla yaşamak!’”
Sayfa 124Kitabı okudu
Genç Werther'in Acıları
Neşesizlik, tıpkı atalet gibidir, çünkü bir tür atalet durumudur. Doğamız hep neşesizliğe bağlı kalır, ama buna rağmen bir kez kendimizi toparlamak için gereken gücü bulduk mu, işlerimiz kolayca elimizden gelir ve çabalarımızdan gerçek bir zevk duymaya başlarız.
Her insanın içinde sayısız teller var ve herkeste başka başka. Bazen iki kişide aynı teller titreşebiliyor, o zaman 'Birbirimizi bulduk!' diyorlar. Fakat yalnız bu teller titreşmeye devam ettiği müddetçe... Diğer tellere geçildiği zaman arada ne dehşetli bir ayrılık olduğu meydana çıkıyor.
Sayfa 14Kitabı okudu
