Kadınlar evin içindeler, toplumla bütünleşmiş değiller. Kadınlar öğrenilmiş çaresizlik içinde. Erkekler tarafından korkutulmuşlar, toplum tarafından sindirilmişler.
'İnsan neyle yaşar?' Düzenli, heyecansız, hatasız yaşamak insanın bilincine nasıl bir zarar verir ? Kitapta tam olarak sadece böyle bir hayat yaşamış bir yedek subayın, tek bir gecede bundan sonraki benliğinin ve hayatının nasıl değiştiği anlatılıyor. İçinde bulunduğu kesimin ve her gün yaşadığı olayların artık onda en ufak bir his yaratmadığını fark ederek sorgulamaya başlıyor. İnsanın içinde bulunduğu durumu sorgulaması ve kendini yargılaması ne kadar zor olsa da. Kendine dürüst olup, sahip olduğu bütün kişiliklerine sarılıyor, onları anlıyor. Sonra tüm insanları anlayabiliyor. Bir değişim istiyor.Boşluğa düşmüş benliği yeni bir varoluş arıyor. İnsan hep aynı şekilde yaşarsa, hayatı farklı şekilde düşünemez. Bu arayış, bu çaresizlik yazarın betimlemeleriyle içinize işliyor. Stefan Zweig kitaplarının eşsiz yanı, yazarın insan hayatının sadece tek bir günde ya da gecede nasıl değişebileceğini, görünmeyen ve bir kenarda kalmış insanların hikayelerinin ne denli çarpıcı olabileceğini anlatması bence. Bütün kitapları karşındaki insanı dinle, farklı bir yerden bakacaksın diyor sanki . Ve bu kitapta, günün sonunda hala anonim kalacak olsan bile, maddi açıdan hiçbir getirisi olmasa bile, bu dünyadaki en kıymetli şeyin bilinçte gerçek duyguları hissetmek ve başkalarının samimi duygularına tanık olmak olduğu her sayfasında çok iyi anlatılmış.
Olağanüstü Bir GeceStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023143,9bin okunma
Bana günah atfettiğin, çaresizlik küspesi altına gizlediğin, bana ayırmadığın her şeyi benden sonrakine altın tepside sunup aldandıktan sonraki kıvranışların benim için hiçbir anlam ifade etmeyecek. Geç, bitmiş olacak.“düşmanım bile olmayacaksın.”
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter..
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter...