Çocuk Edebiyatı
“.. Claudia onların aileleriyle kucaklaştıklarını, o uzun ve meşru kucaklaşmalar sırasında ağlaştıklarını görünce belli bir acı hissettiğini hatırlıyor. Bir anlığına onların da rol yaptığını düşünmüş ama sonra hemen bu düşüncesinden pişmanlık duymuş. Yeniden kavuştukları şey insanlar değil, isimlermiş. Nihayet bedenler ile isimler arasındaki o mesafeyi kapatıyorlarmış. Ama hayır. Ortalığa gerçek duygular hakimmiş. Eve dönerken kendi duygusunun da gerçek olduğunu düşünmüş.”
Sayfa 105
“Çocuklar gerçekten ‘çocuk işte’ ama dünya öyle değil. Bin bir aynalı odada labirentlerin çıkmazları bile o kadar farklı ki, şaşırana değil, şaşırmayacağım zannedene acımak gerekir.”
Sayfa 15Kitabı okuyor
Bir öğrencimizin anneannesi aradı. "Gül Hanım, bizim temizlik işlerine yardım eden hanımın oğlu askerliğini yapıyordu. Geçen gün çok ağır hasta olarak Haydarpaşa Gata'ya getirilmiş. Hayatından ümit kesilmiş. 'Ne isterse yapmaya çalışın' demiş doktorlar… En çok istediği şeyin ne olduğu sorulunca, 'Şener Şen'i
Sayfa 186 - Doğan KitapKitabı okudu
Afganistan’da çocuk çok ama çocukluk yok. Dünyada öyle değil mi? İnsan çok ama “İnsanlık”yok.
Bir çocuk kasadan yirmi rappen değil de, evde kimse görmeksizin şekerlikten yirmi rappen tutarında şeker aşırıp yerse, bunun adı yalnız gizlice atıştırmaktır ve çocuğun annesi böyle bir şeye sinirlenmez pek. Ama Hansi kendisine şekerleme şöleni çekmek için kasadan yirmi rappen alıp giderse, anne onun bu edepsizliğini çalma diye görür, karakter gelişimindeki bir bozukluğun enikonu tehlikeli ve düşündürücü bir belirtisi sayar.
Biz insanlar, para karşısında kendine özgü bir tutum takınırız. Para, bizler için mülkiyeti anlatan bir nesnedir. Parasal mülkiyet, adeta kutsanmış bir mülkiyettir, dolayısıyla, bu mülkiyete pek önem veririz. Para çalmak, rasgele bir öteberi çalmaktan daha ağır bir suç gelir bize.
Türk Budun, Ökün!
Şimdi herkes akl-ı evvel oldu. 5, 10 tekerlemenin tekrarlanmasıyla dünyayı bir çırpıda düzelti veriyorlar. Millet hainliğine kadar varan her şeyi söyleyip de yine "özgürlük yok" diye bağıran siyaset palyançolarına çocuk aldatır gibi yalanlar söyleyerek olmayacak vaatlerde bulunanlara, baktıkça kıyametin kopmakta olduğuna inanmak
Sayfa 221 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Bir gün Don Kişot, hüzünlü kişiliğin bu ünlü şövalyesi, dünyanın gelmiş geçmiş şövalyelerinin en saf, en yüce gönüllü, en kalbi temiz olanı Don Kişot, sadık seyisi Sancho'yla serüven peşinde yolculuklara çıkarken birdenbire onu uzun süre düşündüren kuşku ve şaşkınlığın içine gömülüyor. Olay şu: Yaşamöykülerini şövalye romanları adı verilen ve
Sayfa 950 - 951, 952, 953, 954, 955 Yapı Kredi Yayınları
‘Narsist anne veya babaya denk gelen çocuk için durum vahimdir.O bebeğin gözüne bakınca onun ruhunu değil,kendi gerçekliklerini görmek isterler. Belki bu, şu an bize çok masum gelebilir ama narsist tutumlara maruz kalan çocukların hayatları yolunda gitmeyebilir veya davranış bozukluğu gösterebilirler.’
"Ondan örnek almak gerek, Lala. Küçük kardeşine nasıl da davranıyor, bak! "
"Evet ama, çekilmez bir çocuk olmasına engel değil ki.!
" Çok yaramaz olduğu kuşkusuz, ama yine de çok sevimli. Ne yaparsa yapsın, mahallede kimse ona kin beslemez. "
Baby shower nedir ya? Atalarımız dememiş mi, "Doğmamış bebeğe don biçilmez" diye. Biz daha çocuk doğmadan parti yapıyoruz el kadar bebeye. Neymiş, gelişini kutluyormuşuz.
Önce sağ salim doğsun, kutlarız sonra. Yani doğum bu, basit bir şey değil ki! Allah korusun! Adam gibi doğur önce bir, sonra ister kırk gün davul zurna çaldır, ister deve kes. Ama bu parti işi, tam bir saçmalık bence!
Sayfa 93Kitabı okudu
Yapmakla olup bitseydi bu iş,
Hemen yapardım olup biterdi.
Döktüğüm kanla akıp gitse herşey,
Bir vuruşta sonuna varılsa işin
Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversen,
Zaman denizinin bir kumsalı olan bu dünyayı,
Öbür dünyayı gözden çıkarır insan.
Ama bu işlerin daha burda görülüyor hesabı.
Verdiğimiz kanlı dersi alan
Gelip bize veriyor aldığı
Sayfa 22 - MACBETH TİRADI-Kitabı okudu
"Afganistan'da çocuk çok ama çocukluk yok."
Dünya da öyle değil mi?
İnsan çok ama "insanlık" yok.
büyümek için anne-babanızdan izin bekliyor ve o yüzden hala çaresiz bir çocuk gibi davranıyor olabilirsiniz. ama bu izin sizin içinizde, onlarda değil. mücadele etmeyi gerçekten bıraktığınızda, artık hayatınızı sabote etme ihtiyacınızdan da vazgeçebildiğinizi göreceksiniz.
Ama babam her zaman bir çocuktu. Kabul edilmek isteyen, kendine güveni olmayan, dünyada bir yer edinmeye çalışan bir çocuk. Belki de dünyada değil de insanların kalplerinde yer edinmeye çabalıyordu. Ama bunu nasıl yapacağını asla bilemedi.
Sayfa 301
Dünya değişiyor, biz de onunla değişiyoruz. Bu dünyada ben daha iyi durumdayım. Ama dünya daha iyi bir yer değil. Ve ben bunu istemiyorum.
