Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana; Bir Ada Hikayesi serisinin ilk kitabı.İnsanoğluna armağan edilmiş bir dünya ve bu dünyayı yıkıp parçalayan savaş denen kötülüğü icat eden insan ve bu insana rağmen yüreğindeki umudu hiç yitirmeyen başka bir insan. Ve tabiki Anadolu'nun yüreğini kalemiyle yansıtan üstad Yaşar Kemal..
Lozan Antlaşması gereği Türkiye'de yaşayan Rumlar ile Yunanistan'da yaşayan Türkler mübadeleye zorunlu tutuluyor. Cümleleri kurmak ne kolay, mübadele demek ne kadar çabuk çıkıyor ağzımızdan değil mi? Ya insanların yaşamlarında kurdukları bağlar, ya topraklarına bir ağaç gibi saldıkları kök, onları bir anda koparmak kolay mıydı? Kolay olmadığını gösteren bir kahraman ve bunu ustalıkla yazan bir yazar gördüm ben bu kitapta.
Kitabı okurken Karınca Adası'nda Poyraz Musa ve Vasili ile karşılaştım, kendimi bazen Çanakkale' de bazen Sarıkamış'ta buldum.Bazen donduğumu bazen boğulduğumu bazen de vurulduğumu hissettim.Mustafa Kemal'i gördüm içimi serinlettim.
Okurken Yaşar Kemal'in tasvirlerinin içinde kayboldum. Bizzat yaşamadan nasıl bu kadar güzel anlatılır diyerek şaşkınlıktan tekrar tekrar okudum cümleleri.
Harikaydı, daha ne diyebilirim ki. Acıyı, savaşı, çürümüşlüğü anlatabilen, hissettirebilen harika bir eser..
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana 
Yaşar Kemal
Ridade ile Uğurlu’yu leylaklar tanıştırdı.
Ne desek, ne söylesek boş. Gidip bakmak, bakıp görmek gerek. Üsküdar’da topu topu dokuz ahşap evin bulunduğu küçük bir çıkmaz sokak vardır. Bu küçük sokakta pencere kasnakları kavak, gövdesi köknar ağacından iki katlı, cumbalı evler birbiri ardınca yan yana ve karşı karşıya dizilmiştir. Ne hikmetse,
