Düşsüz uykulardan bile uyanmak. Yol tükendiğinde dönüşsüzlüğün mutlu kesinliğini ayırt edebileceğine inansa, dayanmak daha mı dayanılır olurdu?
Sayfa 13Kitabı okudu
Hem öyle göğüslerini dinleyeceğim diye sıkı sıkıya kulağını yapıştırıp da içini çekerek, gözlerini süze süze genç kadınların kalpleri üzerinde kendinden geçmezdi. Kaç defa her bir yanımı ona açtım, yoklattım. Kötü gözle bakmazdı. Hekimdir bu... Gerekince elbette her yanımızı görecek. Şeriat da öyle buyurmuş. Otuz yıldır kocamdan sakındığım yerlerimi hep o gördü. Yalan mı söyleyeceğim? Hekimlerin de kabahatleri yok. Ben çok şey görmüş kadınım. Bilirim. Şimdiki tazeler süslenip süslenip kokulara bulanarak doktora öyle gidiyorlar. Erkeklere kabahat bulmuyorum ayol... Nefistir bu... Dayanılır mı? Hekim, şuranı göreyim dese, onlar her taraflarını birden açıyorlar. Ahir zaman... Edep kalmadı... Nerede o eski erkekler, karılar?
Sayfa 52Kitabı okudu
Değil mi ama?
Hepimiz, gerçeği dayanılır kılmak için, kimi küçük çılgınlıkları içimizde sürdürmek zorundayızdır.
Sayfa 160 - YKY, 23. baskıKitabı okudu
Türkiye Komünist Partisi,
T.K.P.’m benim,
seni düşünüyorum.
Sen dünümüz, bugünümüz, yarınımızsın,
en büyük ustalığımız,
en ince hünerimizsin.
Sen aklımız, yüreğimiz ve yumruğumuzsun.
Dünyada bir anılır şanlı soyun var:
sen küçük kardeşisin V.K.P.(B)’nin.
Sen bana bugün
...umutsuz okurlar California altını gibidir. Er ya da geç, ama genellikle geç değil erken tükenirler. Neden mi? Nedeni apaçık! Ömür boyunca umutsuz yaşanamaz, beden pes eder, acı dayanılmaz olur, bilinç buz gibi dalgalarla kaçar. Umutsuz okur (hele umutsuz şiir okuru, dayanılır gibi değildir, inanın bana) kitaplardan soğur ve sonunda tek kelimeyle umutsuza dönüşür. Ya da bu hastalıktan kurtulur, iyileşir!
Sayfa 270Kitabı okudu
“Dünyaya diyorum, nasıl dayanıyorsunuz? Fazla meşakkatli değil mi?
Dayanmıyorum, dostum. Dayanılır gibi değil! Yaşıyorum sadece.”
Sayfa 204 - Otantik YayınlarıKitabı okudu
“Dünyaya diyorum, nasıl dayanıyorsunuz? Fazla meşakkatli değil mi?”
"Dayanmıyorum, dostum. Dayanılır gibi değil! Yaşıyorum sadece. Umudu, sevinci nasıl yaşarsa insan; acıyı, kederi de öyle yaşıyorum. Sevinci kuşun uçması gibi addediyorum, acıyı da kuşun bir ağaç dalına konması gibi. Başka bir şey yaptığım yok, bildiğim başkaca bir şey de yok..."
Sayfa 204Kitabı okudu
- Pekala, Raşit Efendi, nasıl dayanıyorsunuz?
- Neye?
- Dünyaya diyorum, nasıl dayanıyorsunuz? Fazla meşakkatli değil mi?
- Dayanmıyorum... Dayanmıyorum, dostum. Dayanılır gibi değil! Yaşıyorum sadece. Umudu, sevinci nasıl yaşarsa insan; acıyı kederi de öyle yaşıyorum. Sevinci kuşun uçması gibi addediyorum, acıyı da kuşun bir ağaç dalına konması gibi. Başka bir şey yaptığım yok, bildiğim başkaca bir şey de yok...
Sayfa 204 - Otantik Kitap, 1. Baskı, Nisan 2021Kitabı okudu
Ayrılık Sevdaya Dahil
- 1.
Açılmış sarmaşık gülleri
Kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış
İçimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan
Sayfa 69Kitabı okudu
Merhaba 1K kitabseverleri!
Esina Mavi canımın bircesinin önerisi üzerine okuyacaklarıma aldığım kitabı, "abla mutlaka okumalısın, hemen başlamalısın," sözleri üzerine öne aldım ve iyi ki de almışım. Yazarın kalemiyle ilk buluşmam ve yazım dilini çok sevdim. Kelime oyunlarını seviyor olmamdan kaynaklı mı, mizaha olan sevgimden
Tutkularım da, şiddetle, kanla bastırıldı. Neyin karşılığı bu, bir soygun olmadığına göre? Şiddetin gerekçesi daha dayanılır kılar mı varlığını? Sonuçlarını?..
Bu ileti vesilesiyle 
Zeyneb Öztürk hanıma ve bütün vicdanlı doktorlara selam olsun..
YERİ DOLMAYAN ADAM (Çok Seneler Önce)
Bir arefe günüydü. Sabahtı. Telefon insafsızca çaldı. “Enişten kalp krizi geçirmiş, hastanede.”
Yorgun bir günün sabahına böyle bir telefonla uyanmak. Pek nadir ve pek sarsıcı sabahlardan
.
Toprak anam, gök gardaşım, su dadım
Sevgi çağlar yüreğimde sel mi ki ?
Ben doğarken ' Yurdum ' diye ağladım
Ayrılığa dayanılır hal mı ki ?
Hayati Vasfi TAŞYÜREK
Hilal yılmaz
