Ellerini Allah'a açmıştı Sultan. Onu hiç terk etmediği için. Kendi tebaası bile dudak
bükerken ona. Herkes başıyla değil, yaşıyla ölçerken onu... Kendi vezirleri bile
güvenmezken... An gelmiş kendi babası bile kararsız kalmışken... Herkes bu deniz
geçilmez, bu surlar aşılmaz, bu kent alınmaz, bu hayal gerçek kılınmaz derken... Allah, hep yanında olmuştu onun.