"Kadınla buluşmaya gittiğinde, yanına kırbacını almayı unutma!"
Sayfa 55 - Tutku Yayınevi – 1. Baskı ~ Mart 2012, ANKARAKitabı okudu
İşler yolunda gittiginde insanların çoğu kendini öyle bilge sanır ki , onlara bir öğütte bulunmak hakaretten farksız olacaktır ...
"Kuruyup gittiğinde hayatlarımız
Yanlız kökler kalır bize."
Sayfa 55
Şimdi geceleri uyku benim yanımdan geçip gittiğinde nereye gittiğini bileceğim ve kabulleneceğim.Böyle olmasa da direnmek aptallık zaten,çünkü uyku ne denli masumsa,uykusuz insan o denli suçlu bir varlıktır...
Sayfa 24
Aşk belki de vaktinden önce yaşlandırıyor bizi; sonra, gençlik uçup gittiğinde yeniden gençleşmemizi sağlıyor.
Sayfa 18
Uzun zamandır tek başıma oturmuyordum. Teklik, insanı düşünmeye iter ve yeni yollar buldurur. Teklik, ilk etapta insana korkutucu bir kapı aralığı sunar, insan girmek istemez çünkü hayatı boyunca hiç yalnız kalmamıştır. Ancak insan ya kendisi isteyerek ya da Allah'ın iradesiyle o kapıdan bir defa girerse, asıl aydınlanmayla tanışmaya başlar. Bu akşamımın en önemli cümlesi beynimde yankılanırken kendimi bu yazıyı yazarken buldum;
İnsanla bağı olan, insana esir olur. Allah'la bağı olan, Allah'a kul olmakla birlikte kimseye esir düşmez.
Bu demek değildir ki insan sevmeyeceğiz, insanı, Allah'ın gönderdiği düşüncesiyle seversek, ne geldiğinde nefse yenik düşeriz, ne de gittiğinde kendimizi paralarız.
Esir şehrin insanlığından hür toprakların efendisi olma yolunda yürümek dileğiyle.
Mutlu Yaşam Üzerine – Yaşamın Kısalığı ÜzerineSeneca · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20217,5bin okunma
Her şeyi biz yaratırız ve yarattığımız şey yanlış gittiğinde kendimizi suçlamak yerine başkalarını suçlarız.
Sayfa 351Kitabı okudu
Aşk yine yaşanır elbet,
Gittiğinde "Bitti"sel hayata girerek.
Sayfa 63
Dünya seni gözlerinden yaralasın diye zehir göz kapaklarını kemirdiğinde, sanki doğumun seni tek yasası derin kederin olan boşluğa fırlatıp atmış gibi ayaklarının altından her şey kaçıp gittiğinde, nereye istersen oraya otur. Her yer dipsiz bir mezardır, her an düşüşün başdönmesidir. Bu uçsuz bucaksız çöküntü içinde, kazazedeliğin bıkkınlığı içinde neden hâlâ tutunuyorsun? Nerede bir amaç bulacaksın teselli olmazlığına?
Çocukluğum geçip gittiğinde ve günler artık sonsuz görünmeyip on iki saat veya daha kısa sürdüğünde, ciddi ciddi ölümü düşünmeye başladım. Kendi ölümlülüğümün bilincine varmamı sağlayan, Drepanum’daki kadınların yarısının çulluklar gibi bağırıp ağlaşarak peşinden yürüdüğü büyükannemin cenaze alayı oldu. Çok geçmeden evlenecek, çocuk doğuracak, şişman, ihtiyar ve çirkin -veya sıska ihtiyar ve çirkin- olacak ve bir süre sonra ölecektim. Ne bırakacaktım ardımda? Hiç.
Sayfa 1 - Öndeyiş
"Ya İslam’la yükselir ya inkarla çürürsün. Bu yol mezarda bitmiyor, gittiğinde görürsün."
Necip Fazıl Kısakürek
Uyku hazır gelmişken bence karşı koymayın.
Hüznün ziyaretine kolay kolay gitmez çünkü;
Ama gittiğinde huzur verir.
