Namık Kemal Hürriyet Kasidesi'nde şöyle der;
"Vücûdun kim hamir-i mâyesi hâk-i vatandandır
Ne gâm râh-ı vatanda hak olursa cevr ü mihnetten."
Günümüz Türkçesi ile,
"Vücudun mayası, vatan toprağıdır;
Bu vücut, acı ve sıkıntı içinde vatan yolunda toprak olursa, en küçük bir üzüntü duyulmaz."
Türk adına, Türk için elini taşın altına sokmaya imtina etmeyen nicesinin günü kutlu olsun.🇹🇷
"... lokmanın acılığı devam ediyor"
Sevgili Dostlarım, bir 
Fahri Erdinç kitabını daha bitirmiş bulunuyorum. 
Acı Lokma 'da doğumundan, Bulgaristan sınırını geçene kadarki hayat hikayesini öğrenmiştim, 
Kardeş Evi ile de sınırdan geçtikten sonra başlayan hayatını.
Kim mi Fahri Erdinç ? TOPLUMCU GERÇEKÇİ yazarlarımızdan olup, türlü sıkıntılar çektikten sonra can güvenliği tehlikeye girince,
Ülkü Ve Turan
Asıl büyük öğretmen hayatın ta kendisidir.
*Her hayat bir sürü günden oluşur, gün be gün. Kendi içimizde yürüyüp giderken hırsızlara, hayaletlere, cavarlara, ihtiyarlara, delikanlılara, karılarımıza, dullara, âşık kardeşlere denk geliriz ama denk geldiğimiz hep kendi kendimizizdir aslında.
James Joyce ile 
Ulysses uzun soluklu bir yolculuk oldu.
Tabii tereddüt ile başladı.
Anlar mıyım,
KİTAPLARDA OKUDUKLARIMIZI UNUTUYORSAK HÂLÂ NEDEN OKUMALIYIZ?
Cemal Tunçdemir
‘Okumak’, insanlar için, görmek veya dinlemek gibi doğal bir eylem değil.
Iowa eyaletinin Ames kentinde yayınlanan yerel “Ames Daily Tribune” gazetesinin köşe yazarı Rod Riggs, hızlı okuma kurslarının yayılmaya başladığı 60’lı yılların ortasında, bir arkadaşının
Eski İstanbul’a mektuplarla bir seyahat...
Bu kitapla 1900’lü yılların başına, Osmanlı’nın hüküm sürdüğü eski İstanbul’a ışınlanıyorsunuz..
Yazar 
Ahmet Rasim ‘in 1912-1913 yıllarında ‘Malumat Gazetesi’nde yayınladığı yazı ve makalelerden oluşuyor kitap. Bundan 130 sene önceki günlük İstanbul haberlerinin 43 adet mektup halinde, siyah-beyaz fotoğraflarla ve farklı mizahi bir dille anlatıldığı bir anı kitabıdır. Geçmişe bir yolculuk..
Öz Türkçe mi okumak istiyorsunuz?
Öz Türkçe neşesi ve zarafeti mi arıyorsunuz?
Eski Osmanlı devrindeki halk dilini mi duymak istiyorsunuz?
Şehir Mektupları ‘nın her bir parçası bunları veriyor.
Kitabın içerisinde ‘bre medet, Neüzübillah’ gibi eskiye dair kelimeler bulabilirsiniz. Örn. ‘Zemher-i Zürafası’, kışın ince giyinip gezenler için söylenirmiş.
Eski kelimeleri anlamakta zorlananlar için, kitabın arkasında günümüz Türkçesi ile dönemin İstanbul Türkçesine dair sözlük vardır.
Yazar, İstanbul’un her semtini, doğasını, mekanlarını, geleneklerini, yeme içme alışkanlıklarını, kültürel yapısını, insan ilişkilerini, sade bir dille öyle güzel anlatmış ki. Okurken yaşatıyor ve hissettiriyor.
O döneme ilgi duyanların, eskiyi özleyenlerin beğenerek okuyacağını düşünüyorum...
