Misafir
Dışarıdaki büyük evde mi, yoksa dışına çıkamadığımız küçük evde mi; yaşamak mı, ölmek mi; giden olmak mı, hep beklemek mi; korkmak mı, adım atmak mı; yandaşlık mı, muhalif olmak mı; kitabın bir yerinde seçme durumda kalıyoruz. Neredeyiz, biz hangisiyiz? Kitabın iki karakteri de bu ikilemler arasında, geçmişe dönüşlerle, seçimler yapıyor.
Rikkat, 60 yaşında, hayatı hep yarım ve hayal kırıklıkları ile yaşamış, yorgun bir kadın karakter. Esin ise genç, şaşkın ve gelecek ile ilgili gayet endişeli. Bu iki kadının yolları , hemşirelere “abla”, hastalara “misafir”, başhekime “baba” diyerek hitap edilen 'ev' dedikleri akıl hastanesinde kesişiyor.
Kurgusuyla kendisini ilk sayfadan sonuna kadar merakla okutan, siyasete yine ustaca ince dokundurmalar yapan, çevremizde olan bitenleri ve iç dünyamızda yaşadıklarımızı sorgulayan ve sorgulatan, bir kitap olmuş yine.
Yazar, 'Unutma Beni Apartmanı' kitabında tanıdığımız Süreyya'yı da küçücük bir yerde anmış, kendisinin akıbeti de en az Rikkat kadar beni de meraklara salmış durumda. Bir Nermin Yıldırım evreni var ve bize o evrendeki karakterleri başka başka hikayelerde şöyle bir hatırlatıvermesine bayılıyorum açıkçası. 'Misafir' ile birlikte yazarın tüm kitaplarını bir aydan kısa bir sürede susamış gibi, araya başka bir yazar almadan bitirdim. Sanki tam da ihtiyacım olan zamanda karşılaşmışız kendisiyle.Bundan sonraki tüm kitaplarını da yakından takip edicem şüphesiz. Umudum arayı çok açmaması. 
Nermin Yıldırım 
Misafir
