franz kafka,dönüşüm üzerine ve övgüler
Dönüşüm Modern dünya edebiyatında çok tartışılan, çok yorumlanan ve edebiyat akımlarına yerleştirilmesi zor eserler bırakan Franz Kafka, 3 Temmuz 1883'te Almanca konuşan Çek asıllı Yahudi bir tüccar ailenin oğlu olarak Prag'da doğdu. Kafka'nın babası, yoksul koşullardan zengin bir tüccar durumuna yükselmiştir. Annesi ise varlıklı,
"Bir kitabın arkasını her çevirdiğimde de aradığım şey budur; bu kadar çok şeyin ters gittiği bir hayatta güzelliğin de olabileceğine dair bir kanıt ... Ne olursa olsun her zaman umut vardır."
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
Belki bugün edilen bir dua yarın kabul olacaktır. Bu yüzden her zaman umut vardır.
Bu senin yolun ya da yok oluşun.
Umut hiç eksilmesin yüreğimizden...
Kardeşlerim, her zaman bir çıkış yolu vardır, önemli olan umudunuzu kaybetmemek!..
Sayfa 628 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyacak
ŞEYTANI BİR DE ŞÖYLE DÜŞÜNÜN!
Dinlerde, inançlarda genellikle kötülüğü temsil eden bir figür hep vardır. Çoğu zaman "şeytan" denilir ona. Tüm günahların sorumlusu olarak onu görür insanlar ve "Şeytan beni yoldan çıkardı." derler. Öyle ya Adem ve Havva'yı da cennetten kovdurtan o değil miydi? Peki şeytana farklı bir bakış açısıyla bakmayı denediniz mi
Ne kadar istersem isteyeyim bana o şemsiyeyi hiç vermedi. Ta ki ölene kadar... O şemsiye dedemin bana tek mirasıydı ve ben onu asla kullanmadım. Çünkü onun dediği gibi, bazı
eşyalar özeldir ve benim tek görevim onu saklamaktı... Sadece şemsiyeyi değil, onun bir cümlesini de hep aklımın bir köşesinde saklardm,
''Her zaman umut vardır. Hiç umut kalmadığında bile."
7.Bölüm : Sesimi Duyan Var Mı?
Bu bölüm 3 yaşında olmasına rağmen tam 65 saat boyunca bir enkazın altında aç, susuz, karanlıkta, ne olduğunun bile
farkında olmadan, tek başına bekleyen. Sadece bekleyen ve hayatta kalan, arama kurtarma ekipleri öldüğünü sanıp üzerini örtmek için battaniye getirirken gözlerini açıp onlara gülümseyen ve içlerinden birinin parmağını tutup ambulansa kadar hiç bırakmayan Elif'e gelsin.
Bu bölüm 14 yaşında tam 58 saat boyunca o karanlıkta beklemiş, hayatta kalmış, kardeşinin acısını yaşamış, kim bilir aklından neler geçmiş ama hiç pes etmemiş ve tüm bunları muhteşem bir güçle göğüsleyip sadece kurtarılmayı
beklemiş İdil'e gelsin.
Bu bölüm 16 yaşında 17 saat boyunca enkazda kalmış, daha oradan çıkarılmadan onu kurtarmaya çalışan
ekiplere "Ben keman çalıyorum, yaralarım iyileşir mi?" diye soran İnci'ye gelsin.
Bu bölüm küçücük bedeniyle günlerce o enkazın altında kurtarılmayı beklemiş güzel yüzlü Ayda'ya gelsin.
Bu bölüm Günay'a, Buse'ye, Ares'e, kurtarılmış ve kurtarılmayı bekleyen herkese gelsin...
İpek'e, Eda'ya, Mert'e, Ateş'e ve kaybettiğimiz herkese...
Her zaman umut vardır, hiç umut kalmadığında bile...
Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
