Hepimizin günlüklerinde bir kaç roman yatar aslında. Bir yazardan tek farkımız onu yayınlamamış olmamızdır.
Ya da dur! Öyle değil. Kırık dökük duyguları süslü bir kaç cümleyle ifade etmenin çok ötesinde 
Suzan Defter. Güzel bir eseri daha hayatıma katmış olmanın mutluluğunu yaşarken bir yandan da hüzün çöktü içime; sanırım hiç bir zaman büyük ustalar
Tek Kelime: OKUYUN!
Duymadınız Selim'in çığlıklarını, umursamadınız onu, yargıladınız, tek başına bıraktınız, o sadece anlaşılmak istiyordu.
Ne demem gerekiyor, nasıl başlamam gerekiyor bu yazıya acaba? Hangi kelimelerle ifade edeceğim ben bu romanı, hiçbir kelime yeterli kalmayacak. Aynı 
Tehlikeli Oyunlar'da Hikmet'in dediği gibi: "Kelimeler, albayım bazı
