Acının Çocuk Yaşı
Bakışları kababalığın içinde gezindi. Her hayatı görüyor ve fark ediyordu. Yalnızlıktan mutsuz olanları, yanında ki ile mutlu olmayıp katlanmak zorunda olanları, her şeye rağmen sahte de olsa gülümseyenleri ve daha nicesini...Her zamanki gibi sabahın soğuk ayazında çıkmış ayağını sıkan o dar ayakkabıları yırtık çorap giydiği ayağına geçirmişti.
Son gül, olağanüstü güzel, hemen fark ediliyor, hüzünlü ve güzel, tıpkı yalnız bir kadın gibi.
Sayfa 99
gitme o güzel geceye tatlılıkla
ihtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında;
öfkelen, öfkelen ışığın ölmesinin karşısında.
akıllı adamlar, bilmelerine rağmen karanlık uygundur sonlarında,
sözleri şimşek çaktırmamış olduğu için onlar
gitmezler o güzel geceye tatlılıkla.
iyi insanlar, son defa ellerini sallarlar, bağırarak ne kadar parlak
dans edebileceğini güçsüz eylemlerinin yeşil bir koyda,
öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölmesinin karşısında.
vahşi insanlar güneşi uçarken yakalamış olan,
ve öğrenen, çok geç, yas tuttuklarını ona yolunda,
gitmezler o güzel geceye tatlılıkla.
ağır hastalar, ölüme yakın, körleştiren görme gücüyle gören
kör gözlerin gök taşları gibi alevlendiğini ve şen olmasını,
öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölmesinin karşısında.
ve sen, benim babam, orada hüzünlü dorukta,
yalvarırım, lanet et, hayır dua et bana şimdi acımasız göz yaşlarınla.
gitme o güzel geceye tatlılıkla.
öfkelen, öfkelen ışığın ölmesinin karşısında.
dylan thomas
Merhaba kitapsever dostlarım bugün çok hüzünlü bir kitap ile karşınızdayım. Aslında hepimizin yokmuş gibi davrandığı ama kaçınılmaz olan ölümü dinliyoruz Burak'ın ağzından. Son derece akıcı İlerleyen ve bir solukta bitirebileceğiniz bir kitap. Burak'ın ,Sümeyra adındaki nişanlısının kolon kanseri olduğunu öğrenirler. İkisi de Üniversitede çok başarılı olan öğrencilerdir fakat okula ara verip, Sümeyra'nın son günlerini birlikte geçirebilmek için Avrupa'yı gezerler. Ama bu gezilerde çoğunlukla Burak'ın iç dünyasının derinliklerinde yüzüyoruz. Bu geziler sırasında iç dünyasında sık sık ölümü ve hayatı sorguluyor. Ve bunun devamında nişanlısını kaybettiği dönemi ve sonrasını okumaya başlıyoruz. Insanı derinden etkileyen duyguları okurken, bir anda kendi hayatımızı sorgulamaya başlıyoruz.
Ara ara Burak'ın en iyi arkadaşı olan Selim ile birlikte geçirdiği çocukluk zamanlarına ışınlanıyoruz. Ve geçmiş anıların insanın hayatı boyunca hep var olacağına şahit oluyoruz.
Bu kitap bize zamanın ne kadar hızlı geçtiğini ve sevdiklerimizin kıymetini bilip onlarla birlikte geçirdiğimiz anların önemini bize bir kez daha hatırlatıyor.
Severek okuduğum bu kitabı hayatımızın koşuşturması arasında ne yaşadığımızı ve ne için yaşadığımızı bir an soluklanıp uyanmak ve farkına varmak için okumanızı tavsiye ediyorum.
Ölümü Ne sıklıkla anıyorsunuz?
Kitap ile tanışmama vesile olan sevgili 
Kahvekokulukitaplar1 a en içten teşekkürlerimi iletiyorum
90 syf.
8/10 puan verdi
Uzun süredir okumuyordum 
Mustafa Kutlu 'dan bir hikâye kitabı. 
Arkakapak Yazıları ile 
Akasya ve Mandolin kitapları deneme idi ne de olsa. Böyle düşünürsek 27 Mart'ta okuyup bitirdiğim 
Anadolu Yakası idi en son okuduğum hikâyesi. Uzun bir ara bu benim için. Bu arada bol bol 
Fatma Barbarosoğlu kitabı okudum, onun yazıları da tıpkı Mustafa Kutlu'nun yazıları gibi dinlendirici
Son ( ⚈̥̥̥̥̥́⌢⚈̥̥̥̥̥̀)
Güzel şeyler asla büsbütün hüzünlü olmazlar. Beni "şeylerin güzelliği içinde bıraktın," şairin dediği gibi. Ayakta kalmayı başarmalıyım.
Sayfa 112
Toksik Çocuk Roy
Biz onu tanıyanlar
-arkadaşları-
Ona Roy diyorduk .
Tanımayanlar ise
“ Şu berbat Toksik Çocuk”
Asbest ve amonyak severdi,
Bir de sigara dumanı.
