Cengiz Aytmatov'un Kitaplarında Baba-Oğul Olgusu
Kırgız edebiyatının en önemli isimlerinden Cengiz Aytmatov, eserlerinde baba olgusuna derinlemesine yer verir. Kendisi de babasız büyümüş olan Aytmatov, bu den 
Beyaz Gemi eyimini eserlerine aktarır ve babalık temasını birçok farklı perspektifden ele alır.
Aytmatov'un çocukluğu, babasının yokluğunun etkisiyle geçmiştir. Kendisi daha dokuz
“ Umberto Eco, eski savaşlarla günümüzdeki savaşları kıyaslarken şu ilginç benzetmeyi yapıyor: “Eski savaş satranç oyunu gibiydi: İki taraf da karşı tarafın olabildiğince çok taşını almakla kalmıyor, özellikle onu mat etmeyi hedefliyordu. Oysa günümüzdeki savaş, her iki oyuncunun da aynı renkte taşları alıp hareket ettirdiği bir satranç partisi gibidir. (Oyun siyah-beyaz değildir, tek renklidir.) Kendi kendini yiyen bir oyundur.”
Sayfa 93Kitabı okudu
Nihal Atsız ve İzzettin Şadan arasında geçen ilginç olay
Marmara Kıraathanesi” anılarımdan:
Biz, İzzettin Şadan’ın son yıllarına yetiştik. Başında miadı dolmuş bir fötr şapka, elinde bir baston, üstü başı orta halliydi. Onun da ikinci adresi Marmara Kıraathanesi idi. Mal sahibi Mustafa Bey, her şeyi para için yapmıyordu; mesela camın kenarına konulan masalarda oyun yoktu. Mükrimin Halil İnanç, Nuri
Gün Olur Asra Bedel, C.Aytmatov
Sadece tek bir gün koskoca bir asra nasıl bedel olabilir?
Bir asırda 36.500 gün bulunmaktadır. Peki, 1 gün = 36.500 gün (1 asır) demek de ne oluyor? Matematik kurallarını alt üst eden böylesi bir kurguyu 
Cengiz Aytmatov yazıyorsa bu elbette mümkün. Matematik Bilimi’nin yapamadığını sihirli bir dokunuşla ‘’Edebiyat’’ yapar. Edebiyat, tam da bu noktada
Her savaş öldürür masum çocukları…
Bruno… Neden okumakta bu kadar gecikmişim, kendime kızıyorum doğrusu. Çocuk kitabı dense de aslında verdiği mesajlar sebebiyle her yaş grubunun okuması gereken bir kitap.
Eserde, II. Dünya Savaşı sırasında yolları kesişen Bruno ile Shmuel adlarındaki iki küçük çocuğun sıradışı, masum dostlukları etkileyici bir üslupla anlatılmış. Bruno, Alman askerinin oğlu; Shmuel, toplama kampında yaşayan bir Yahudi çocuk. Büyüklerinin hayatında önemli yer edinen ırkçılık, onların arkadaşlığına engel olamamıştır. Tek engel ise aralarında bulunan tel örgüdür.
Berlin’de yaşayan ve babasının görevi dolayısıyla görevlendirildiği yere taşınan Bruno, mutsuzdur. Çünkü Berlin’de çok güzel bir evleri ve çok sevdiği üç arkadaşı vardır. Onları bırakıp kötü görünümlü bir yere taşındıkları için geri döneceği günü hayal eder. Yeni hayatına alışamayan Bruno, ‘Umutsuz vaka’ olarak tanımladığı ablasıyla da anlaşamıyordur. Kaldıkları yerde sıkılan Bruno, okuduğu kitapların etkisiyle keşif gezisine çıkar ve etrafı keşfetmeye başlar. Keşif sırasında tel örgülerin olduğu yere gider ve orada Shmuel adında bir çocukla karşılaşır. O günden sonra iki masum çocuğun dostlukları başlar. Bruno her gün tel örgünün oraya gider ve arkadaşıyla sohbetler eder. Bu sohbetler esnasında verilen mesajlar çok etkileyici ve bir o kadar da üzücü. Çocukların gözünden Nazi Almanya’sının içyüzü, Yahudilere kamplarda yapılan acımasızlıklar aktarılmış.
Okurken tüyleri diken diken eden, sonu üzücü bir eser. Herkese şiddetle tavsiye ediyorum. 
John Boyne 
Çizgili Pijamalı Çocuk
KANIKSAMAYIN!!!
Yapılan bir zülme karşı gözlerinizi sıkıca kapatabilirsiniz, insanların yaşadıkları zulüm karşısındaki feryatlarına kulaklarınızı tıkayabilirsiniz ancak hâlâ bir vicdan taşıyorsanız işte orasını susturamanız pek mümkün değildir. Kaç kapının ardına gizlenirseniz gizlenin, gelip kapınızı çalacaktır yorulmadan. Kaç bahaneyi
Uzun zamandır okuduğum en etkileyici metin. Kanımı donduran, afallatan, merak ettiren, heyecanlandıran, ruhumu daraltan bir hikaye. 2. Dünya Savaşı ve SSCB dönemini bir Macar köyünden, iki çocuğun gözünden anlatıyor ve aynı zamanda bir aile trajedisine ışık tutuyor.
Sayfalar ilerledikçe hayal, gerçek, rüya, kurgu, sanrı birbirine giriyor ve romanı bitirdiğinizde taşlar bir şekilde yerine oturmuş oluyor. Ve yazar bunu oldukça sade ve akıcı bir anlatımla yapıyor. Hatta öyle ki karşınıza hiç beklenmedik anda hiç beklenmedik bir cümle çıkıyor, kayaya çarpmış gibi oluyorsunuz. O basit cümle içeriğiyle eziyor sizi.
Dün'den sonra 
Agota Kristof'tan okuduğum 2. roman. Farklı zamanlarda yazılmış bu 3 öyküyü tek bir kitapta okumuş olmak kesinlikle harika.
