Aşk parasız yaşanmıyor, Parayla Aşk satın alınamıyor. İlginç bir Paradoks
Çoğu erkek karısına aşk yerine para verir ve birçoğu da sevgi için bu ikameyi bile vermekten yakınır.
Kadınlar bilinçdışı olarak parayı aşkın bir ikamesi olarak görürler. Parayı saçıp savururlar, çılgınca harcarlar ve bu yolla aşkı onlardan esirgeyen kocalarıyla ödeşirler.
Sayfa 613 - SAYKitabı okudu
Çok ilginç biri, taze bir esinti gibi...diye cevap verdi Ruth.
Mış gibi Baba
Mektubun sonunda 'baba sevgisini nasıl giderebiliriz?' diye soruyordu.
"Gerçekten ilginç bir durum ; baba bedenen var, ama ruhen yok. Neden böyle oluyor?"
Sayfa 288Kitabı okuyor
O Var
Gözlerimizin önünde
İlginç bir yaşam sürdürdü.
Anlattı,dinledi, güldürdü,
Ölümü düşünmüyorduk,
Düşündürdü.
Barron’un saptamasına göre “yaratıcı kişiler”, çağdaşları tarafından,çalıştıkları sahaya müstesna katkılarda bulunmuş olarak tanımlanan kişilerdi.Onlar “normal” insanlardan oluşan bir kontrol grubuyla birlikte,bazılarında düzenli,sistematik çizimler ve bazılarında da düzensiz,simetrik-olmayan,kaotik çizimler olan bir dizi Rorschach kartları gösterdi. “Normal” insanlar en beğendikleri şekiller olarak düzenli,simetrik kartları seçtiler-evrenlerinin “biçimli”olmasından hoşlandılar.Oysa yaratıcı insanlar kaotik,düzensiz kartları seçtiler-bu kartları daha ilginç ve meydan okuyucu bulmuşlardı.Yaradılışın Kitabındaki Tanrı gibi düzeni kaostan yaratmayı istemiş olabilirlerdi. “Darmadağın”evreni seçtiler;onunla karşılaşmaktan ve onu düzene doğru biçimlendirmekten coşku duydular.Onlar kendilerindeki kaygıyı kabullenebiliyor ve bunu,düzensiz evrenlerini “yüreğin arzusuna daha yakın”biçimlendirmekte kullanabiliyorlardı.
Sayfa 117Kitabı okudu
Bozneyçev gençliğinde rastgele cinsellikler yaşamıştır, ama karısının bakire çıkmasını beklemektedir.
Henüz üç yaşında bir kardeşim var seni ondan bile kıskanıyorum
Kıskanç ruhlular
Bir nedenden ötürü kıskanç değil,
Kıskanç olduklarından kıskançtırlar sadece;
bir canavardır bu
Kendi kendine var olan, kendini doğuran
William Shakesperare, Othello
Othello sendromuna adını veren semptom, eş tarafından aldatılıyor olma sanrısıdır.
Biliyor muydunuz, güneş gözlüğü dediğimiz şeyi aslında 16. yüzyılda, Çin mahkemelerinde hâkimler gözlerini ve mimiklerini saklamak için kullanıyormuş."
Sayfa 129 - Alfa YayınlarıKitabı okuyor
Suna köyde de kapının kenarında bir sandalyede oturur, hizmet etmek için hazır beklerken babasının hikâyelerini dinlerdi. Hikâyeler ve hayaller arasında durur, çayları doldurur, meyve ve çekirdek kabuklarıyla dolan tabağı döker, bir isteği var mı diye babasının gözünün içine bakardı. Kapı kolları kadar sadık, görevine bağlıydı. Suna burada da odanın içindeydi, odaya ait değildi. Odadakileri görüyor ve dinliyor; asla kendi sesiyle, davranışıyla var olmuyordu. Babası bulunduğu yerde ne kadar varsa, Suna o kadar yoktu. Bu ilginç bir var olmama şekliydi.
Sayfa 13Kitabı okudu
İlginç, insan ne kadar az eşya ile yetinebiliyormuş meğer.
Açlık
Ömrümüzün bütün günlerini birbirimize veda ederek, yarın görüşürüz deyip bize de bunun dendiğini işiterek geçiriyor olmamız ve mukadderat gereği, o günlerden birinin bu kişilerden biri için son gün olması, ya yarın görüşürüz dediğimiz kimsenin ya da bunu diyen kendimizin hayatta olmaması ilginç...
Sayfa 118 - Kırmızı kediKitabı okuyor
