_Hayat, sürprizlerle dolu bir kumardır ve hayatın ne olduğunu sadece kumarbazlar bilir.
_Eğer cesur değilsen samimi olamazsın, sevemezsin, güvenemezsin, gerçeğin peşine düşemezsin. O yüzden önce cesaret gelir. Ve diğer her şey onu izler.
_Risk al. Belirsizlik deme; merak de. Güvencesizlik deme; özgürlük de. Bu güvencesizlik, hayatın
“İşte yoksunluk böyledir. Bir şeyin eksikliğini çekerken durup dinlenmeden onu arzularsınız. Ah bir sahip olsaydım ona, bütün sorunlarım çözülürdü diye düşünürsünüz. Ama bir de ona sahip olunca, arzuladığınız şey elinize verilince, bütün çekiciliğini yitirmeye başlar. “
“Allah Teâlâ'ya gelince, O'nun Kudret Sâhibi ve müstağni olduğu sübüt bulduğuna göre, herhangi bir ihtiyâcın veya kaygının O'nun için söz konusu olması geçersiz ve bâtıldır. Binâenaleyh O'nun Kudret, Hâkimiyyet ve İlmi sâbit olduğuna göre, O'nun herhangi bir sebepten kaynaklanmayan ve bir şeyin karşılığı olmayan bir fiil işlemeye kadir olmamakla vasfedilmesi bâtıl ve geçersizdir.
Zirâ böyle bir kudretten yoksunluk, ihtiyaç alameti ve zaaf belirtisidir.
“Beşer bilgisinin ulaştığı ve duyu yoluyla bilinen şeylerin tümünün ihtiyaç duyduğu şey, âlemin (Allah Teâlâ tarafından) takdir edildiğini gösteren delâlet ve onu bilen bir Âlim, Kadir ve Ğani'nin bulunduğunu bilmektir. (...) İşte bu sebeple, akli zarüret gereği âlemin hiçten yaratılmasının ve O'nun fiilinin, hikmetin fevkine çıkmasının câiz olduğu görüşünü kabül etmek gerekir. Her ne kadar hikmetin vechi akıllarının gücünün son noktasının da ötesine geçmesi sebebiyle âlemdeki hukemânın (hikmet ve ilim sâhıbi insanların| akılları bunun idrâkinden âciz kalsa da bu böyledir. (...)
İmam Matûridi
_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim.
_Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür.
_Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
_Bir halden yoksun olmak veya sahibi olmak, yoksunluk veya sahip olma ile aynı şey değildir. Sahip olma, söz gelimi, görmedir. Yoksunluk ise körlüktür ama ne görme sahibi olmak görmedir, ne de kör olmak körlüktür. Körlük herhangi bir yoksunluktur. Halbuki kör olmak, yoksun olmaktır, yoksunluk değildir. Üstelik, körlük, kör olmanın özdeşi olsaydı
_Tüm zamanların bilgeleri hep aynı şeyi söylemişlerdir ve tüm zamanların budalaları da tam tersini yapmışlardır. Ve bu durum bundan sonra da sürecektir. Bu yüzden Voltaire diyor ki: "Bu dünyayı, tıpkı dünyaya geldiğimizde onu bulduğumuz gibi, aptal ve kötü bir biçimde terk edeceğiz."
_Felsefede, politikada, edebiyatta ya da sanatlarda,
İşte yoksunluk böyledir. Bir şeyin eksikliğini çekerken durup dinlenmeden onu arzularsınız. Ah bir sahip olsaydım ona, diye düşünürsünüz, bütün sorunlarım çözülürdü. Ama bir de ona sahip olunca, arzuladığınız şey elinize verilince, bütün çekiciliğini yitirmeye başlar. Başka gereksinimler öne çıkar, başka istekler kendini hissettirir, sonunda başladığınız yere dönmüş olduğunuzu yavaş yavaş anlarsınız.
Sayfa 50Kitabı okudu
Kurtarıcılardan kurtulmak üzerine
Kurtarıcılardan Kurtulmak Üzerine
Doğuştan hür bir insanın düş, düşünce, umut, tercih, beklenti ve yönelim dünyasını; iradesi dışında sınırlamak ve kısıtlamakla başlıyor zulmün ilk adımı. Başkalarının özgürlüğü ve temel haklarıyla çatışmayan bir iradi hareket; onur, erdem, mutluluk, huzur, başarı ve aidiyet arayışıdır.
Toplumsal yaşamda yer
ARİFLERİN ÖZELLİKLERİ
Allah ehlinden arkadaşlarımız,
Allah’ı bilenlere ‘ârifler’ adını verdikleri gibi zevk yoluyla Allah’ı bilmeye
de ‘mârifet5 adını vermiştir. Onlar bu makamı sonuçlarıyla ve ehlinde
ortaya çıkan niteliğinin ayrılmaz özellikleriyle tanımlamışlardır.
Cüneyd’e mârifet ve ârifın ne olduğu sorulduğunda şöyle demiş:
‘Suyun rengi kabının rengi.’ Başka bir
Ahlâkdışı Anlamda Doğruluk ve Yalan Üzerine - Friedrich Nietzsche
Bir zamanlar, sayısız güneş dizgeleriyle akarak uzayıp giden evrenin kıyıda köşede kalmış bir yerlerinde, bir gök-cismi varmış; bunun üstünde yaşayan bazı kurnaz hayvanlar da, bilme yetisini bulup kurmuşlar. Bu, “Dünya Tarihi”nin en gözüpek ve en yalancı dakikası olmuş: ama işte, yalnızca bir dakika sürmüş. Doğanın birkaç soluk alıp verişi