Ben Delirdim, Siz de Delirin !
Evet, Nisyan
ŞUBAT AYI HİKAYE ETKİNLİĞİ
#104029280
Merhaba. Mahmut Hocanız bu konuşma için beni ilk davet ettiğinde acaba insanların benim için vakitlerinden ayıracağı kadar ne başardım diye çok sorguladım kendimi. Sürekli cevap aradığım sorulara bir yenisini eklediği için öğretmeninize teşekkür ederim. Bugün 27 Mayıs 2051
: “baksana batıyor güneş ve önüne geçemiyorum… bir batışın daha ne anlama geldiğini biliyor musun? Güneşin bir batışı daha trenin büyüsünü kaybetmesi
anlamına geliyor, arkadaşlarımın uzaklaşması, kızın büyümesi, oyunların silinip gitmesi, şu gördüğün küçücük yamacın koca
bir dünya olmaktan çıkması anlamına geliyor güneşin bir batışı daha. Şu halime bak, dudaklarımın arasından dökülen kelimele-
rin ağırlığına bak! Henüz on üçünde olmama karşın, otuzunda olan bir insanın kaldıramayacağı kelimeleri döküyorum bu ufa-
cık dudaklarımın arasından bir bir… şuraya bak, karşındaki on üçünde olan çocuğa! Oysa benim gidip hemen aşağıdaki yaşça büyük arkadaşlarımın arasına katılıp, onlarla oynamam gerekmez miydi? Ben ise burada oturmuş, batmakta olan güneşe
üzülüyor, için için yiyip bitiriyorum kendimi. Çocuk olmak, oynamak istiyorum. Son zamanlarda bende bir değişiklik sezdiklerini işitmekten yoruldum, acı veriyor bana… bana otuzlarda olduğum kişiyle karşıma çıkmanı istemiyorum ki! Bana sürekli şunu yaparsan düşersin, bunu yaparsan kafana darbe yersin
demeni istemiyorum, rahat bırak beni! Bırak düşüp dizimi kanatayım, bırak olur olmaz yerlerde kafam yarılsın, bırak bunları
bilmeden yaşayıp…
Korkmayın Kırbaçlanmıycaksınız !
Neredeyse 21 yıldır iktidarda .
Daha yenile göbeği açık modası çıkardınız mağazalarda düzgün kıyafet yok hepsi yarım .
Sokakta sütyenle gezen de var.
Hanginiz 21 yıl boyunca kırbaçlandı ?
Chp devrinde başı kapalıların baş örtüleri zorla çıkarıldı .İnsanlar peruk takmak zorunda kaldı hatta ölen kadınlarında başını açtılar . Demek ki siz kafam açık-kapalı derdin de değilsiniz . Siz bu ülkeyi de düşünmüyorsunuz .
Çıplaklığı özgürlük sananlar üzülmeyin rahat rahat geziyorsunuz zaten yeterince .Normal insanları da rahatsız ediyorsunuz .
Potpori
Kabullenişle direniş arasındaki çizginin üzerinde duruyorum. Biliyorum ki, ülkemin yarısı da benimle beraber o çizgide yürüyor. Umutsuz olmak kadar korkutucu bir duygu daha yok. Hayatta beklentilerin gerçekleşmeyeceğini kabul etmek bir nevi ölmeyi istemek kadar keskindir. Fare tuzağına sıkıştırılmış küçük bir peynir gibi değersizleştirilen
Insanlarla olan iletişimimi onların bana karşı olan davranışlarına göre ayarladımdan beri kafam çok rahat, Herkes kendi yerini kendi belirliyor..'
Bir şey yaparken neden hızlanırım? Bir an önce bitsin diye mi?
Canım sıkıldığı için mi? Kurtulmak istediğim için mi? Sonrasında kafam rahat olsun diye mi? Hallolsun diye mi?
Sayfa 37 - YKY Yayınları
Artık kafam çok rahat her şeyi geride bırakıyorum. Olmayan şeyler için sorular sormayı bırakıyorum. Her şeyin hayırlısı diyebilmeli...