"İstiyorum," dedi Fionna soluk soluğa. "İhtiyacım var... lanet olsun, bana işkence ediyorsun."
Aidan, bir parmağını kadınlığının içine soktu, geri çekip tekrar ileri itti. Parmağını sıkıca saran yumuşak eti fark etti, daha önce keşfedilmemiş olduğundan dar ve küçüktü. "Bekle, Fionna. Bekle. Seni incitmek istemiyorum." Genç adamın alnında terler belirdi. Parmakları içinde yavaş yavaş ilerledi. Daha yukarı, daha derine Fionna mn kadınlığı, genç adamın nazik ama kaçınılmaz girişine izin veriyordu.
Fionna inledi. "Yeterli değil. Lanet olsun, yeterli değil!"
Aidan zafer kazanmış gibi kahkaha attı. "Sabır, aşkım. Sabur." Fionna başını Aidan'ın omzuna gömdü.
Aidan parmağını kadınlığının içine gömdü, yapabildiği kadar ileriye itti. Başparmağıyla kadifemsi dokusunda yavaşça gezindi, bastırdı, ardından yeniden daire çizdi, gitgide hızlandı. Onu çıl dırtacağını bildiği bir tempo kazandı.
Fionna ellerini Aidan'ın göğsünde gezdirdi. Aidan, genç kadının vücudundaki kasılmayı hissediyor ve buna neyin sebep olduğunu çok iyi biliyordu.
Bunu nasıl rahatlatacağını çok iyi biliyordu.
"Savaşma," dedi kısık, ipeksi bir fısıltıyla ama yine de sesi kendisini güçlükle kontrol ettiği için neredeyse hırıltılıydı. "Bırak gelsin, sevgilim. Sadece bırak gelsin."
Fionna kendini durduramadı. Aidan onun içinde alevlenen heyecanı hissedebiliyordu. Fionna parmağının etrafında kıvrandı. kalçaları sertti ve şehvetle kımıldıyordu.
Sayfa 198
_Her şey algıdır. Herhangi bir şeyi itici ya da çekici kılan tamamen senin zihnindir. Karar veren faktör sensin.
_Zihin, aldatıcıdır. Gerçekte ikilem yoktur. Gerçekte sorun yoktur. Hiç olmamıştır, hiç olmayacaktır. Zihinde sorunlar vardır ve sen gerçekliğe zihnin aracılığıyla bakarsın. Böylece gerçeklik sorunlu olur.
_Sağlıksız bir zihinle ne
"Var olmak, bir yerde bulunmak anlamında mı soruyorsun?"
"Bulunmak mı Mina? İyi düşün. Sadece yer alarak mı?"
"Yok kendin olarak, tabii kendin olacaksın. Sen olarak var olacaksın. Yani kendin olarak orada olacaksın değil mi?" Gözleri yumuşuyor. Buradan doğru bir yerlerde gezindiğimi anlıyorum çok şükür.
"Bunu iyi anla ve iyi anlat Mina. İnsan var olmadan, gerçekten yaşamış olmaktan bahsedemez. Yaşama sanatını icra
edemez. Takılır kalır yaşamda. Kapılar hep suratına kapanır. Çünkü çakma kimliğindedir, ilerleyemez, yol alamaz. Her birimiz benzersiz bir tasarımla kendimiz olmak için buradayız. Yaşam bizden çakma bir versiyonumuzu değil, gerçeğimizi
ortaya koymamızı bekliyor."
Susuyorum ve bekliyorum. Devamı gelecek, biliyorum.
Bu bakışı, bu duruşu artık iyi tanıyorum. Birazdan döküleceklerin çok önemli olacağını da. Nitekim geliyor:
"Yaşamdan alabilmek için önce yaşama kendini sunacaksın. Sahneye çıkıp kendi gerçeğini oynayacaksın ki alkış alasın. Yoksa yok isen, 'Ben oynamıyorum, ben kendimi yaşama sunmuyorum, diyerek öyle kazık gibi yer işgal ediyorsun demektir. Bu durumda sen tekrar eden ayrılıkçı, hayırsız, korku kaynaklı düşünceler ve dolayısıyla bunları yansıtan oluşunla, sadece ortamı bulandırıyorsun demektir ki, o bulantı senin yaşamında da işte kendini gösterir. Bir bulantı girdabında döner durur hep daha dibe inersin."
Sayfa 310Kitabı okudu
günseli son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum sevgilim şeytan bilir nelere takılıyorum neler düşünüyorum günlerdir yatıyorum hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim evet aklım gene karışmadan
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
Amelia alevlere bakarak maskeyi ve arkasındaki adamı düşündü. Maskenin altına bakma dürtüsü çok güçlüydü. Ken- disini ona bu kadar çeken şeyin kendi kişiliğindeki bir kusur değil, Montoya'nın kimliğinin gizemi olduğunu düşünerek kendini rahatlatmaya çalıştı.
Ama ya Montoya'nın uykusu hafifse? Ya onu yakalar ve öfkelenirse? Onun ağzından
Sayfa 190
Mızıldanarak geri
çekilmeye çalıştım, dayanılmaz derecede tahrik olmuştum.
Sertleşen ucu dişleriyle yakalayarak kıstırdı beni.
Başımı eğdim, gözlerimi, emdikçe içeri çöken yanakları
na perçinledim. Ağzının sıcaklığının içinde, dili meme ucumu yalıyor, güzel boynu her yutkunuşuyla oynuyordu. Kası
lıp titreyen apışaram ritmik emişlerine
Sayfa 245
