Zaten kimse göründüğü gibi değil
Yaşamak adlı davanın yargıcı olan,
Vicdan muhasebesi yapan,
Kendi içinde mahkemesini kuranlardır ince ruhlu insanlar.
İntihar ederek yaşamına son veren, Doğu’nun Franz Kafkası olarak bilinen Sadık Hidayet Kör Baykuş’ta ruh durumunu şu şekilde ifade ediyor:
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya.
Bazı kimselerin ölümle savaşı daha yirmisinde başlar.
Kimse göründüğü kadar dayanıklı değildir. Sadece görünmeyen yangınlar, duyulmayan fırtınalar, gizlice çürüyen ruhlar vardır.
Sergey Yesenin ise son şiirinde "Şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm.” Der "Ama yaşamak da yeni sayılmaz kuşkusuz.”
Sylvia Plath’ın son satırları ise söyledir: "Karanlığın sızdığını görüyor musunuz çatlaklarımdan? Tutamıyorum içimde hayatımı."
Mutluluğun enkazına giden süreçte,
Etken düşüncenin empoze edildiği döngüydü küçük çatlaklar.
Etrafımızdaki insanların birleşim kümesi olmaya zorlanmış,
Edilgen, kendinden uzak olan ruh sürgüne gönderilmiş.
Bu noktada içe atılan en gürültülü sessizliğin yankısında sağırlaşmış.
Neydi ölümün simgesi?
Sonsuz bir sessizlik mi?
Bağırmayı unutanların çığlıkları mı ?
𝔈.𝔇.
kimse göründüğü gibi değil işte,
''Dostum, ben göründüğüm gibi değilim.
Görüntüm ise, üzerimde taşıdığım, beni senin merakından ve seni benim ihmalimden koruyan, özenle örülmüş bir giysiden başka bir şey değildir.''
Sayfa 5
“SÖYLEME BİLMESİNLER…”
2024’te okuduğum ilk kitabım, 
Şermin Yaşar’dan iyi bir tercih oldu. Okurken çok yerde etkilendim, üzerine düşündüm. Yazarın kalemi beni şaşırtmadı, yeni kitabı yine harikaydı fakat bu sefer farklıydı..
Kitapta 1 baba, 3 oğlu ve onların eşleri.. birbirine bağlı bir aile hikâyesi okuyacağınızı sanıyorsanız, yanılırsınız. Kitabın kahramanları hepsi kendi hikâyesini anlatıyor. Kendi bakış açılarına göre hepsi sanki haklı. Hepsine hayat farklı açılardan darbe vurmuş. Hepsinin bir diğeri hakkında ne düşündüğünü merak ederek okuyacaksınız..
İnsanın içinde büyüdüğü aile o kadar önemli ki; Sevgisiz büyüyen çocuklar, her şeye karışan bir anne, birbirini sevmeyen kardeşler, görücü usulü yapılan evlilikler. Kitaptaki aile de böyle bir aile. Dışarıdan bakıldığında birbirine bağlı, her hafta Cuma günleri toplanan bir aile onlar. Fakat gerçekte kimse birbirine düşündüğünü, hissettiğini söylemiyor. Hepsinin farklı sırları, yalanları olduğunu okudukça anlayacak, şaşıracak, üzüleceksiniz.
Yıllarca saklanan gerçekler sonra öyle bir ortaya dökülüyor ki, kim daha çok acı çekiyor belli değil. Hiçbir şey göründüğü gibi değil..
Kitabın kapağı da kendi gibi farklı; delikli, pencereli bir kapak. İçinden dünyaya farklı bir pencereden bakmamızı sağlıyor.
Daha fazla söylemeyeceğim,
kitabın sonunda da dediği gibi:
“Söyleme Bilmesinler…”
Tarih Üzerinden Psikolojik Savaş ve Atatürk Dersi - İncelemesi
> Evet, o beklenen güzel gün geldi arkadaşlar! Ben burada olan birçok arkadaşımın, benden özellikle Sn. 
Cengiz Özakıncı’nın, 
Tarih Üzerinden Psikolojik Savaş ve Atatürk Dersi kitabına yapacağım incelemeyi merakla beklediklerini biliyorum. Bu güzel tarihi araştırma ve karşı savunma
