Bu yıl Tolstoy'un okumadığım eserlerini de okuyarak, eserleri ve düşünceleri hakkında daha sağlıklı yorumlar yapabilme adına Tolstoy'u daha iyi tanıma hedefi koyuyorum kendime. Okuduklarım kırmızı olacak ve umarım yıl sonunda hepsi kırmızı olur.
BU YIL HERKES TOLSTOY OKUSUN :)
- Çocukluk, Gençlik,
"Beni sevdiğini niye açıkça söylemiyor ama?" diye düşünüyordum. - Her şey bu kadar basit, bu kadar güzelken niye birtakım zorluklar icat ediyor, kendine yaşlı diyor? Bir daha asla geri gelmeyecek altın değerindeki zamanı niye kaybediyor? Seviyorum dese, sözcüklerle ifade etse;elimi eline alsa, başını elime doğru eğse ve seviyorum dese. Kızarsa, karşımda bakışlarını yere indirse ve ben o zaman ona her şeyi söylesem. Ya da söylemesem, sarılsam, başımı göğsüne koyup ağlamaya başlasam.
Yoksa yanılıyor muyum, yoksa beni sevmiyor mu? "
Gerçekten benim için yabancı olması gereken bu adamın bize karşı gösterdiği samimiyet o kadar derin, o kadar sıcaktı ki kalbimde ılık bir rüzgarın latif esintisini ve bu mahmur esintinin tesiriyle ruhuma dolan ebedi bir mutluluk büyüsünü hisseder gibi oluyordum.