Benim de bir insan tarafım vardı
Bakma böyle kötü olduğuma
Benim de dileklerim vardı
Benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan...
İnsan kötü bir şey yaptığını henüz öğrenemeden cezalandırılırdı adeta.
Fedakarlık Şeması
Kendi rolümüzü çok abartırız. Genellikle bu seviyede "Tanrı'yı oynamak" tuzağına düşeriz. Sanki bizim herkese yetmemiz, çevremizdeki her insan için yardımcı olabilmemiz gerekirmişcesine davranırız. Genellikle de sonuç tükenmişlik veya yaptıklarımızın karşılığını görmemekten ötürü duyulan öfkedir.
Sayfa 131Kitabı okudu
İnsan kötü şeyleri, bilmediği, beceremediği için değil, canı istemediği için yapmamalı.
Sayfa 95 - İş BankasıKitabı okuyor
Elinde bir silah varsa ve grup içerindeysen normal insan değilsindir artık
Tanyeri ağarırken cenk borusu çaldı; kimse kaçmasın diye bütün köyü kuşattık; yakınları -oğul, kardeş ya da koca- asilerle birlik olanların, köyün dışına, dikenli tellerle çevrili bir çukura atılması emredildi. Evlere do luştuk, ihtiyarları, kadınları yataklarından söküp aldık; herkes haykırmaya koyuldu; kapılara, pencerelere, bahçedeki kuyunun kenarına yapışıyorlardı, zorla götürmek gerekti. Dipçikle ellerine vurduk, sürüklerken giysilerini paraladık; dikenli telle çevrili çukura indirmek için sıraya koyarken birçoğu yaralandı. Başlangıçta, içimden ağlamak geliyordu; bu haksızlık beni isyan ettiriyor, çığlık larına dayanamıyordum. Zorla sürüklediğim ihtiyar ka dınlar lanet yağdırıyor, benim içimden onları kucaklayıp birhkte ağlamak geliyordu.
“Biz ne yaptık? Neden dikenli tellerin ardına koyu yorlar?” diye haykırıyorlardı. Ve ben, yanıtlıyordum onları: “Hiçbir şey yapmadınız, suç sizin değil, hadi yürüI”yün Ama yavaş yavaş -nedir adına insan denen bu leş kokulu ve tehlikeli hayvan?- kendimi oyuna kaptırdım. Kendime karşın kötü bir insan gibi davrana davrana kötüleştim. Alıştım vurmaya; kadınları saçlarından sürük lemeye, küçük çocukların üstünde tepinmeye başladım
" İnsan, geçmişi ve yaşananları olduğu gibi değil, hatırlamak istediği gibi hatırlar. Yalanlar kötü ama inanmak güzel şey.
Ah ulan umut, sen yok musun!
-Ozan- "
Rüyanın Sansürü
Eğer insanda kötü olan üzerinde ısrar ediyorsak bu sadece başkaları bunu reddettiği için yapıyoruz ve bu yöntem insan doğasının daha iyi bir yere gelmesini sağlamıyor, yalnızca daha anlaşılmaz kılıyor. Tek yanlı ahlaki değerleri terk ederek insan tabiatı içinde var olan, iyi ve kötü arasındaki bağlantıları tam olarak ifade eden formülü bulma şansına sahip olabiliriz.
Orada şöyle bir meşrulaştırma mekanizması da devreye giriyor: Altta kalan hak ettiği için altta kalmıştır; benim kötü davranışımdan, sistemin bozukluğundan, sistemin insan artığı üretmesinden değil. O tembelliğinden, yetersizliğinden, zekasının kıtlığından altta kalmıştır. Benim onun tepesine çıkmamda, onun omuzları üzerinde yükselmemde ahlaki bir problem yoktur.
İnsanlar kötü, şekilsiz; kelebek işin içinden sıyrılmayı başarmış, insan eksikli yaratılmış. Tanrı bu hayvanı es geçmiş.
İş bankası kültürKitabı okuyor
Bir insan olduğunuzu ve kusursuz olamayacağınızı kabullenin. Hatalarınız, karanlık bir yönünüz ve benliğinizin bir gölgesi vardır. Bazen kötü, aptalca ve acı veren şeyler yaparsınız.
Sayfa 86Kitabı okuyor
"Ben kötü bir insan değildim, niyetim iyiydi ama davranışlarım bilinçsizdi! Atladığım neydi? Nasıl bir ortamda büyümüştüm ki, yaşamımı yönetme bakımından böyle bir duruma düşmüştüm?"
Kötü şeyler herkesin başına gelir. Önemli olan bundan sonrası. Ya oturup durmadan kendine acırsın ya da canının acımasına rağmen kalkarsın ve yola devam edersin.
İnsan bilgili, ahlaklı, dürüst biriyle arkadaş olursa ondaki bu güzel kokular kendisine de sirayet edecektir. Daha sonra o güzel davranışlar kendisinde de görülmeye başlayacaktır.
Ancak insan kötü biriyle arkadaşlık ederse o zaman kendi ahlakı da o arkadaşın ahlakına benzeyecektir.
Sayfa 55Kitabı okudu
"kötü insan olduğumuzdan değil, ışığı yitirdiğimizden."
Ama insan yaşadığı hayatı sevmediğinde, onu değiştirmek gerektiğini bildiğinde elinde başka seçeneği yoktur, öyle değil mi? Bir başkası olmak için ne yapmalı? Olanaksız. Artık hiç kimse olmamak, hiç değilse bir kez kendi varlığımızı unutmak gerekirdi. (...) "kötü insan olduğumuzdan değil, ışığı yitirdiğimizden."
Sayfa 99Kitabı okudu
