Enaniyete yüksek,kibir dağında saltanat süren sevgi yoksunu kalpler, başkasının hayatını hiçe sayma,mutluluğuna ket vurma, varlığını görmezden gelme konusunda kusursuzdurlar.
Canın çok mu yandı ben yokken?
Yoksa kendimi çok mu önemsedim
aklında yokken..
Yalnızlığınla mı evlendin?
Hani evin bile bendim...
Sözler verdin tutamadığın,
Birer birer tutuyorum sözlerimi,
Hani tutmam için zorladığın.
Haberin olmayacak belki,
Umrunda değilsem heleki...
Ama bil isterim, ama duy isterim;
Cesaretim
Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.
Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu
Ada
Küçükken ailesini kaybeden Ada, dayısının ailesiyle yaşamaya başlar. Çocukluğunu kuzeni Duru'ya imrenerek, onun mutluluğunu seyrederek geçirir.
Nitekim roman Ayvalık sahilinde, Ada'nın platonik aşkı Yankı'yı izlemesiyle ilerliyor. Hayatın cilvesi midir, nedir? Tam bilinmez, ama Ada imkansız dediği aşkı Yankı' ya kavuşmayı başarır.
Tam her şey bitti derken, o da ne? Yankı yaptığı evlikten pişman olup, Ada'yı hiç beklenmedik bir şekilde düğün sabahı terkeder. Acaba Yankı geri dönecek mi?
Ada'yla birlikte okuyucu da Yankı'nın dönüşünü beklemeye başlar.
###Okur olarak son söz:
Ada sevdiğini yılmadan, usanmadan tam 7 sene bekliyor. Ayrıca oğluna, babasına kırgın olmasına rağmen, babasını hiç kötülemeyecek kadar da çok temiz kalpli bir kadın.
Ada bekledi, sabretti, mücadele etti. Sonunda sabrı mutluluğa erişmesine vesile oldu. Artık değmeyin okurun keyfine..
"Yaşamda seyirci olma Ada, oyuncu ol. Mutlu olanlar oyunculardır. Seyirciler sadece başkalarının mutluluğuna bakarlar. Bunu sakın unutma."
Keyifli Okumalar Dilerim..
๑ ◕‿◕ ๑
Hayatımın bazı dönemlerinde delice şiir okuma arzusuna kapılıyorum. Bu dönemler son yıllarda öyle arttı ki birçok şairin kalemiyle tanışma, kitaplarını okuma mutluluğuna eriştim diyebilirim.
İbrahim Tenekeci
Şu an görev yaptığım coğrafyada doğan bir şair. Eğitimini yarıda bırakıp edebiyata yöneliyor. Edebiyat da en güzel eğitmen değil midir insan hayatı
T.Ö.: Konyak?
Ç.Ö.: Teşekkür ederim, kullanmıyorum.
T.Ö.: Bunun yardımı olmazsa buraya dayanamazsın.
Ç.Ö.: Akıl hastanesine mi?
T.Ö.: Ben dünyayı kast etmiştim ama neticede o da akıl hastanesi sayılır. Hatta bana sorarsan başka bir dünyada delirenleri buraya yolluyorlar.
Ç.Ö.: İlahi Tezer Hanım çok hoşsunuz. Burada olmamıza sebep,