BİR KAÇ İYİ FİLM :))
Film önerisi isteyenlerin ilgisini çekeceğini düşünüyorum..
1- Yağmur Adam (Otizm)
2- Benim Adım Sam (Zeka geriliği olan bir baba ve kızı)
3- Sol ayağım (Fiziksel engeli olan bir adam)
4- Guguk Kuşu (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
5- Aklım Karıştı (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
6- Akıl Oyunları (Şizofreni)
7- Wilber Ölmek
Buluşmak istediğim herkesle buluşmak. Tabi kalbim dayanırsa..
Günaydın 1K.
Edit: Kimse yaptıklarımı yapmasın:) En çok da 1. Şık. Bu bir hayal. Yalnız hayal edin:)
Bu gün sizinle bir sırrımı paylaşmaya karar verdim. Ama yargılayacak olanlar yazmasın, yorumu kaldırırım.
Ölmeden önce yapmak istediklerim listesi var aklımda. Hiç bir yere kaydetmedim. Buraya yazacağım ki, her satrım gibi burada dursun.
Ankara'da Sıradan Bir Düğün
Oturduğum masadan sıkılan gözlerle etrafı izliyorum. Klasik bir salon düğünü işte. Etrafa kısık gözlerle bakıp, bekar oğullarına kız arayan anneler, etrafta koşuşturan çocuklar, uzun süredir görüşmüyoruzlar, niye hiç aramıyorsunlar, sen niye aramıyorsunlar. Ben aramasam sormasam arayacağın soracağın yoklar, çok güzel olmuşsunlar, kıyafetin
1- Yağmur Adam (Otizm)
2- Benim Adım Sam (Zeka geriliği olan bir baba ve kızı)
3- Sol ayağım (Fiziksel engeli olan bir adam)
4- Guguk Kuşu (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
5- Aklım Karıştı (Psikiyatri kliniğinde geçen olaylar)
6- Akıl Oyunları (Şizofreni)
7- Wilber Ölmek istiyor (İntihar ve Depresyon)
8- İçimdeki Deniz (Ötenazi isteyen bir
Yeni bir hayat
İsmet eşini seviyordu ama eşini sevmesi yetmiyordu. Eşiyle birlikte kaynanasını, kayınbabasını, kaynını, baldızını ve hatta hayattaki tek marifeti göbeğinde çay bardağı durdurabilmek olan bacanağını da sevmek zorundaydı. İsmet bu duruma deli oluyordu.
Evde her şeye eşi karar veriyordu. İsmet'in hangi balkonda oturacağına kadar. Karşı
yaz biterken bir demet
Caddedeyim okuyorum, “Gecenin içinde Kayseri’nin gürültülü haline kulak veriyorum. Öyle bir gürültü, insan seslerini bastırıyor.” diyor Bir Tös Vardı 317.sayfada Baykurt :) Aynen durumu güncelliyorum. Gürültü çok ama seviyorum.
Aşağılardan yükselen mfö şarkıları; gülüşmeler ve sohbetler, caddenin kalabalığın ofislere evlere dolan uğultusu. Sevdiğimiz kahvecilerin geç kapanmasını, evden çıkarken akşam serinliğini düşünüp üzerimize bir şey almayı, yazın yavaş yavaş güzün işaretlerini vermeye başladığı bu zamanları seviyorum.
Bir yıldır aklımızın ucundan, kalbimizin derinliklerinden veya hayatımızın içinden geçen ne varsa buradan da geçti. Alan açanlardan, tutkuyla yaratanlardan, tesadüflerden, rüyalardan, bağlantılardan, dönüşümlerden, hayatın inceliklerinden konuştuk. Hayatla sanat arasındaki ince çizgide dans ettik. Yaratmanın, tam zamanıydı. Hayal kurmanın da. Çok istediklerimiz belki yanımızda yoktu, ama ona da olsun dedik.
Belirsizlikte kaybolmanın çok kolay olduğu bir dönemde yazma pratiğime sarılmak, müzik dünyasından hikâyelere odaklanmak benim için iyileştirici, toparlayıcı ve mutluluk verici oluyor. Bunu hissediyorum.
Sıfır noktası: Belki de zor anlarda hep iyi bir haberin arifesinde olma hissini tutma çabasıyla, adını milyonların bildiği müzisyenlerin tüm ışıklar onlara çevrilmeden hemen önceki günlerini düşündüm. Sonsuz olasılıkların titreşiminin hissedildiği o alaca karanlıkta, gözlerimiz karanlığa alışsın istedim. :) Gürültüler yükselirken okumaya devam ediyorum :)