"Seni okula gönderiyoruz da ne oluyor, bilmem. Hiçbir şey öğrenemiyorsun. Oğlum, küçük Hans buraya gelse, sıcacık şöminemizi, güzel soframızı, koca kırmızı şarap fıçımızı görse, kıskanabilir; kıskançlık feci bir şeydir, herkesin kişiliğini bozar. Hans'ın kişiliğinin bozulmasına izin verecek
değilim. Ben onun en iyi dostuyum, onu daima kollamaya, baştan çıkarılmasını engellemeye niyetliyim. Hem Hans buraya gelirse, benden veresiye un isteyebilir, ben de böyle bir şey yapamam. Un başka, dostluk başka; ikisini karıştırmamak lazım. Zaten iki ayrı kelime, anlamları da çok farklı. Bunu kim olsa anlar."
Sayfa 42 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Modern Klasikler Dizisi - Vefalı DostKitabı okudu
Ştolts:
-Peki diyelim ki kalıyorum, dedi. Ne olacak? Tabii benden dostluğunuzu esirgemeyeceksiniz. Fakat bu dostluğu zaten nasıl olsa kaybedecek değilim. Şimdi giderim. Bir iki yıl sonra dönünce aynı dostluğu bulabilirim. Dostluk genç bir kadınla genç bir erkek arasında aşk olmadığı zaman ya da ihtiyarlar arasında bir aşk anısına dönüştüğü zaman iyi bir şeydir. Bir yanda dostluk, öbür yanda aşk olunca felaket! Biliyorum siz benimle sıkılmıyorsunuz, ama benim halim ne olacak?
Olga güç işitilir bir sesle:
- Peki öyle ise, gidin, sizi zorla tutacak değilim, dedi.
-Kalmak, keskin bir bıçak üzerinde yürümek, güzel bir dostluk doğrusu.
Sayfa 523Kitabı okudu
Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz. Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya
romantikkomedi tadında canlı heyecanlı şimdiki zamanın bir grup gencin hayatlarına dokunmuş #aşkvediğerrezaletler romanında #yazar CANAN SAKA .
Bizleri taptaze maceralara sürükleyen, kitap kurdu yazar dostu güzel arkadaşım
Fatma patır Liderliğinde okuduğumuz roman @edebiyatistyayinevi 'den, kaliteli basım ve içerik
İyi Okuyun 1 ()
İnsanların sosyal hayatları, devletlerin refah düzeyleri ile paralel gelişmez
mi? Devletin saygınlığı ve zenginliği de suya atılan taşın dalgaları gibi
vatandaşları halka halka kuşatır. Şüphesiz eskiden ramazanlarda verilen diş
kirası, bizce bunun en güzel örneklerinden biri. Bugün artık kültür ve
göreneklerimiz arasında yitip giden bu geleneği, zengin Osmanlı toplumunun her
döneminde insanlar arasında kademe kademe uygulanan bir hediyeleşme yahut
yardımlaşma kurumu olarak görmek mümkündür. Ama maalesef,
"Ol saltanatın yeller eser şimdi yerinde"
İslam medeniyetinde Ramazan ayının manevî dünyası içinde fakir-fukaraya
yardım da önemli bir yer tutar. Diş kirası, yerine göre bir sadakadır. Ancak bu
sadaka verişte öyle ince bir davranış bulunur ki, sadakayı alan kişi/kişiler
asla eziklik duymaz, zenginlerin karşısında minnet ile utandırılmazlar.
Diş kirasında olumlu iki yan vardır. İftar veren kişi sevap kazanır. İftara
katılan kişi sevaba vesile olduğu için hediye kazanır. Yani iftar yemeğini
yiyenlere, yemek sonunda bir hediye takdim edilir. İşte "diş kirası" bu
hediyenin adıdır. Güya iftar yemeği yiyenlerin, zarar gören yahut yıpranan
dişlerinin amortismanı. Ne ince bir dostluk ve âlicenaplık örneği!..
Kapı
Nermin abladan önce
Bir gece hangi gece olduğunu eskiler bilir, yeniler de biraz araştırınca öğreneceklerdir. Hayatımın dönüm noktasıdır belki de. Çoğu insan için karanlık bir sayfadır. Uyanışın belki de tetiklendiği andır. Evimdeyim. Küçük bir site, Kırıkkale’de silah fabrikasında çalışanlar yazlık olarak yaptırmışlar. Kasabanın tepesinde diyebilirim, sitenin arka
Merhaba,
Hakan Günday ile ilk olarak 
Az adlı kitabı ile tanıştım. Okudum bitirdim ama yazarın bir daha hiçbir kitabını okumayacağım diyerek rafa kaldırdım. Karşılaştığım bir okuma etkinliğinde gördüm 
Kinyas ve Kayra ‘yı. Önce kararsız kaldım okumak için ama kapağı o kadar dikkatimi çekti ki katılmak istedim etkinliğe. Kitaba başlayınca tekrar pişman
"Kocasıyla arasındaki o güzel dostluk da gittikçe azalmıştı. Kadın bazen kendi kendine soruyordu:
-Beni bu adama bağlayan nedir?
Bu sorusuna yüreğinden üzüntülü bir karşılık geliyordu:
-Alışkanlık!
Kadın yeniden soruyordu:
-Peki, ya sevgi ne oldu?
Yüreği bu soruya karşılık vermiyordu."
Sayfa 123Kitabı okudu
