Ruh için neyin iyi olduğunu ruhun kendisi bulsun. Bir insan kendi ruhuna derin bir nefes alma ve kendine çekilme imkanı tanırsa, (ah bu insana nasıl da işkence gibi gelir!) gerçeği kabullenecek ve şunları diyecek: "Şu ana dek ne yaptıysam, hiçbirinin gerçek olmamasını dilerdim, söylediklerimi yeniden düşününce, konuşmamış olanlara imreniyorum, ettiğim her duanın düşmanlarımın bedduasına dönüştüğünü düşünüyorum; ey iyi tanrılar, korktuğum ne varsa, hepsi arzuladığımdan çok daha önemsizdi."
Sayfa 6
Mutluluk bir kapı olsaydı anahtarları kesinlikle erkeğin elinde olurdu. Ve o kapıyı sadece ona huzur veren bir kadın için açarlardı. Erkekler mutlu olmaktan çok mutlu etmeyi severler. Çünkü onların ihtiyaç duydukları şey mutluluk değil huzurdur. İş hayatındaki ciddi ve stresli ortamlardan ve üzerine yüklenen ağır sorumluluklardan bunaldığında, sevdiği kadının dizlerine yatmak ve gün içerisinde yaşadığı stresleri unutup yanında huzur bulmak ister. Bir erkek huzur bulduğu kadın için hayatını adamaktan tereddüt etmez. Eğer mutlu olmak istiyorsanız erkeğinize huzur verin. Çünkü bir erkeğe ne kadar huzur verirseniz, sizi o kadar çok mutlu edecektir...
Onu omuzlarından yakalamak istedim. Ne yaparsan yap, demek istedim, aşırı mutlu olma. O zaman başından aşağı ateşler yağar.
Sayfa 140Kitabı okudu
Eski tanımım senin tanımın, ben senden beriyim
Tövbe etmeyi reddediyor modern zamanlar. "Tövbe etmek insanın bir önceki tanımını reddetmesi, kendisini yeniden tanımlamasıdır" diyordu şair ancak bulunduğumuz toplum, çevre ve zaman hayır sen kendi tanımını reddedemezsin, bunu yapamazsın diyor. Bunu söylemelerindeki motivasyonu incelediğimizde tövbe etme cesareti /imkanı/ nasibi
Şartlar ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın, kötülüğü sapmayarak iyilikte sadakat gösterenler kendi hikâyelerinin kahramanı olurlar.
Sayfa 27Kitabı okudu
Nereden, nereden önüme çıktın ve hayatıma karıştın! Senden önce ben ne mutlu bir insandım.
Sayfa 104 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir insan görürüz," dedi, "ve derhal bir yargıya varırız. Bu insan zeki bir insan, deriz, aptal bir insan, öfkeli bir insan, mutlu bir insan, eğitimli, miskin, yalnız, cana yakın, daima gülen, daima kasvetli, daima işgüzar, daima hain, daima sefil bir insan...
Yargıya varma becerisi ne kadar büyürse, güvensizlik de o kadar büyür.
Güvensizliğimiz yavaş yavaş her şeyin içine işliyor.
Sayfa 166
•
“Kendi görüşüme göre beni ne mutlu edecekse sadece ona göre davranmaya kararlıyım;
sizin ya da benimle ilgisi bulunmayan başka birilerinin ne dediği umurumda değil."
•
Mutluluk
İnsan bu dünyaya mutlu olmak için geldi, mutluluk dediğin şey, ekmeğini sirkeye banıp yediğinde, bu sirke ne büyük nimet diyebilmektir, gerisi hikaye.
Sayfa 63Kitabı okudu
"Ne saçmalık şu Aşk denen şey! dedi öğrenci, yürüyüp giderken. Mantığın tırnağı bile olamaz, çünkü hiçbir şeyi kanıtlamaya yaramıyor ve insana hep gerçekleşmeyecek şeylerden bahsediyor ve insanı gerçek olmayan şeylere inandırıyor. Hatta gayet işe yaramaz bir şey, Felsefe’ye geri döneceğim. Metafizik öğreneceğim."
Dolayısıyla birisinin beyaz saçlarına ve kırışıklıklarına bakıp uzun yaşadığını düşünmenin âlemi yok, o uzun yaşamadı, sadece uzun süre var oldu. Güçlü bir fırtınanın limandan koparıp oradan oraya sürüklediği veya farklı yönlerden esen çılgın rüzgarların etkisiyle aynı yerde dönüp duran adamın, uzun bir deniz yolculuğu yaptığını düşünmenin ne anlamı var?
Sayfa 55 - Yaşamın Kısalığı ÜzerineKitabı okudu
"Tabiat, azizim... Vücut ne kadar memnun, ne kadar isteklerine erişmiş olursa olsun eğer ruh da ihtiyacıyla mutlu olmazsa daima o hayale hasret çeken bir haldedir...
